Αυτός εδώ ο ψάρακας έστειλε στον πατέρα του μόλις έπιασε λιμάνι στην Ιταλία και μάλιστα του έστειλε μαζί και φωτογραφία με την καινούγια στολή! αλλά δε σώθηκε
στέλνει χαιρετίσματα και απο κάτω στέλνουν χαιρετίσματα και 2 άλλοι, μάλλον συγχωριανοί. Τα ελληνικά είναι σχεδόν σύγχρονα νομίζω, αν ξέρεις το κοντεξτ βγάζουν νόημα
βεβαίως και υπήρχε. Όταν επαναστάτησαν οι ιταλιώτες σύμμαχοι στον συμμαχικό πόλεμο ζητώντας να πάρουν γίνουν ρωμαίοι πολίτες το σύνθημά τους ήταν "tota italia"
βεβαίως και υπήρχε. Όταν επαναστάτησαν οι ιταλιώτες σύμμαχοι στον συμμαχικό πόλεμο ζητώντας να πάρουν γίνουν ρωμαίοι πολίτες το σύνθημά τους ήταν "tota italia"
hades έγραψε: 04 Σεπ 2019, 16:53
ρε Νέρο γιατί τους έκανε τόσο εντύπωση οτι έγραψε Ελληνικά ; Tην εποχή που γράφτηκε το γράμμα η Αίγυπτος ήταν εξελληνισμένη στην ουσία.
Εξελληνισμένη γλωσσικά δεν ήταν , αλλά στα ρωμαϊκά χρόνια η ελληνική είχε μεγάλη πέραση σε όλη την αυτοκρατορία. Ας πούμε κάποιος είχε γράψει σε έναν τοίχο της Πομπηίας για την καψούρα του : ΦΙΛΩ ΗΣ Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΜΕ https://en.wikipedia.org/wiki/Isopsephy
O ποιητής Ιουβενάλης λέει πως οι αριστοκράτισσες Ρωμαίες για να δείξουν πως ξέρουν ελληνικά έλεγαν όταν τέλειωναν στο κρεβάτι καρντιά μου , πσυχή μου …
… εις μικράς μεν ατυχίας ευρεθήσεται φίλος, εις μεγίστην δε και επιμένουσαν συμφοράν μηδείς σε πλανήση , φίλος ουκ έσται . ( Στρατηγικόν Κεκαυμένου )
hades έγραψε: 04 Σεπ 2019, 16:53
ρε Νέρο γιατί τους έκανε τόσο εντύπωση οτι έγραψε Ελληνικά ; Tην εποχή που γράφτηκε το γράμμα η Αίγυπτος ήταν εξελληνισμένη στην ουσία.
Εξελληνισμένη γλωσσικά δεν ήταν , αλλά στα ρωμαϊκά χρόνια η ελληνική είχε μεγάλη πέραση σε όλη την αυτοκρατορία. Ας πούμε κάποιος είχε γράψει σε έναν τοίχο της Πομπηίας για την καψούρα του : ΦΙΛΩ ΗΣ Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΜΕ https://en.wikipedia.org/wiki/Isopsephy
O ποιητής Ιουβενάλης λέει πως οι αριστοκράτισσες Ρωμαίες για να δείξουν πως ξέρουν ελληνικά έλεγαν όταν τέλειωναν στο κρεβάτι καρντιά μου , πσυχή μου …
Οχι σε όλη. Στην Ανατολή. Στη δύση δε χρειάστηκε ποτέ γιατί εντάχθηκαν κατευθείαν στον ελληνορωμαικό πολιτισμό μέσω των λατινικών. Και πάλι, ήταν η γλώσσα των αριστοκρατών, η λόγια. Ακριβώς όπως στις ευρωπαικές αυλές τον 18ο αιώνα. Οι Ρώσοι ευγενείς μίλαγαν μεταξύ τους γαλλικά αλλά ο μεγάλος ρώσικος πληθυσμός φυσικά μίλαγε κανονικά Ρώσικα. Το ίδιο και στη ρωμαϊκή Αίγυπτο, Συρία κλπ. Και εκεί με κάποιες μικρές εξαιρέσεις: στη Ρωμαϊκή Αραβία που προσαρτήθηκε αργά επι Τραΐανού και σε ένα βαθμό στην Παλμύρα νομίζω
hades έγραψε: 04 Σεπ 2019, 16:53
ρε Νέρο γιατί τους έκανε τόσο εντύπωση οτι έγραψε Ελληνικά ; Tην εποχή που γράφτηκε το γράμμα η Αίγυπτος ήταν εξελληνισμένη στην ουσία.
Εξελληνισμένη γλωσσικά δεν ήταν , αλλά στα ρωμαϊκά χρόνια η ελληνική είχε μεγάλη πέραση σε όλη την αυτοκρατορία. Ας πούμε κάποιος είχε γράψει σε έναν τοίχο της Πομπηίας για την καψούρα του : ΦΙΛΩ ΗΣ Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΜΕ https://en.wikipedia.org/wiki/Isopsephy
O ποιητής Ιουβενάλης λέει πως οι αριστοκράτισσες Ρωμαίες για να δείξουν πως ξέρουν ελληνικά έλεγαν όταν τέλειωναν στο κρεβάτι καρντιά μου , πσυχή μου …
Οχι σε όλη. Στην Ανατολή. Στη δύση δε χρειάστηκε ποτέ γιατί εντάχθηκαν κατευθείαν στον ελληνορωμαικό πολιτισμό μέσω των λατινικών. Και πάλι, ήταν η γλώσσα των αριστοκρατών, η λόγια. Ακριβώς όπως στις ευρωπαικές αυλές τον 18ο αιώνα. Οι Ρώσοι ευγενείς μίλαγαν μεταξύ τους γαλλικά αλλά ο μεγάλος ρώσικος πληθυσμός φυσικά μίλαγε κανονικά Ρώσικα. Το ίδιο και στη ρωμαϊκή Αίγυπτο, Συρία κλπ. Και εκεί με κάποιες μικρές εξαιρέσεις: στη Ρωμαϊκή Αραβία που προσαρτήθηκε αργά επι Τραΐανού και σε ένα βαθμό στην Παλμύρα νομίζω
Ο γλωσσικός εξελληνισμός δεν είχε βάθος , αλλά τα ελληνικά ήταν πολύ της μόδας. Ακόμη και τα τελευταία λόγια του Καίσαρα ήθελαν κάποιοι να είναι στα ελληνικά ( καὶ σὺ τέκνον; ). Άλλα παραδείγματα είναι η επιγραφή πάνω απ' τον σταυρό του Ιησού στα λατινικά , ελληνικά και εβραϊκά ή ο αυτοκράτορας Κλαύδιος που έδωσε σε έναν βάρβαρο συγχαρητήρια επειδή έμαθε τις δυο γλώσσες της αυτοκρατορίας , τα λατινικά και τα ελληνικά.
… εις μικράς μεν ατυχίας ευρεθήσεται φίλος, εις μεγίστην δε και επιμένουσαν συμφοράν μηδείς σε πλανήση , φίλος ουκ έσται . ( Στρατηγικόν Κεκαυμένου )
και κάτι λίγο διαφορετικό: η αγαπημένη μου επιστολή του δασκάλου
το 1521 τον στείλανε αποστολή σε ένα μοναστήρι να επιλέξει ένα καλόγερο για μια τοπική γιορτή. Αυτοί θέλουνε ένα καλόγερο να τους δείξει τον δρόμο για τον παράδεισο λέει ο μεγάλος αλλά εγώ προτιμώ να τους φέρω έναν να τους δείξει τον δρόμο για την κόλαση γιατί άμα ξέρεις τον δρόμο ξέρεις και πως να τον αποφύγεις. Στο κάτω κάτω λέει όλοι οι παπάδες που ήταν υποδείγματα τάχα μου, κάνανε μεγάλους σταυρούς αλλά είναι οι μεγαλύτεροι υποκριτές και αληταράδες. Επίσης, επειδή πλήττει στο μοναστήρι, διασκεδάζει βάζοντας τους παπάδες να τσακώνονται και παρακαλάει το αφεντικό του να του στέλνει φακέλους γεμάτους με άδεια χαρτιά και να βάζει τον ταχυδρόμο να τρέχει στη διαδρομή για να νομίζουν οι παπάδες ότι συμβαίνει κάτι σημαντικό και να τους τρέχουν τα σάλια. Fun fact: αναφέρει ότι το γράμμα το γράφει ενώ κάθεται στη χέστρα
vantono ταιριάζει λίγο με την περίπτωσή μου, δε βρίσκεις;
Nero έγραψε: 05 Σεπ 2019, 18:20
και κάτι λίγο διαφορετικό: η αγαπημένη μου επιστολή του δασκάλου
το 1521 τον στείλανε αποστολή σε ένα μοναστήρι να επιλέξει ένα καλόγερο για μια τοπική γιορτή. Αυτοί θέλουνε ένα καλόγερο να τους δείξει τον δρόμο για τον παράδεισο λέει ο μεγάλος αλλά εγώ προτιμώ να τους φέρω έναν να τους δείξει τον δρόμο για την κόλαση γιατί άμα ξέρεις τον δρόμο ξέρεις και πως να τον αποφύγεις. Στο κάτω κάτω λέει όλοι οι παπάδες που ήταν υποδείγματα τάχα μου, κάνανε μεγάλους σταυρούς αλλά είναι οι μεγαλύτεροι υποκριτές και αληταράδες. Επίσης, επειδή πλήττει στο μοναστήρι, διασκεδάζει βάζοντας τους παπάδες να τσακώνονται και παρακαλάει το αφεντικό του να του στέλνει φακέλους γεμάτους με άδεια χαρτιά και να βάζει τον ταχυδρόμο να τρέχει στη διαδρομή για να νομίζουν οι παπάδες ότι συμβαίνει κάτι σημαντικό και να τους τρέχουν τα σάλια. Fun fact: αναφέρει ότι το γράμμα το γράφει ενώ κάθεται στη χέστρα
vantono ταιριάζει λίγο με την περίπτωσή μου, δε βρίσκεις;
Διακρίνω χαρακτηριστικές ομοιότητες, ειναι η αλήθεια.
Η ιστορία της Μπενεντέτα: Ήταν ηγουμένη σε ένα μοναστήρι στην Τοσκάνη στα high της αντιμεταρρύθμισης η οποία ξαφνικά άρχισε να έχει περίεργα οράματα, έβλεπε λέει άντρες να της επιτίθενται για να τη σκοτώσουν. Οι μοναχές υπέθεσαν ότι είναι δαιμονισμένη και την κλείδωσαν στο κελί της ελπίζοντας να περάσουν αλλά δε γινόταν τίποτα...μέχρι που μαζί της στο κελί έβαλαν άλλη μια νεαρή καλόγρια, σωστό παστάκι, για να την προσέχει και να μη μένει μόνη της. Μόλις κλειδώθηκε στο κελί με τη Βαρθολομαία "πουφ", τα επιθετικά οράματα σταμάτησαν αν και συνέχισε να έχει υπερφυσικές εμπειρίες. Η ιερά εξέταση την μυρίστηκε και τη δουλειά και ξεκίνησε ανάκριση. Η μικρή Βαροθολομαία δεν άντεξε και ομολόγησε κάποια στιγμή ότι ηγουμένη, υπο τον έλεγχο ενός δαίμονα την υποχρέωσε να κάνουνε σεξ... και τελικά αναγκάστηκαν να τις χωρίσουν
υπηρχε ιταλια τοτε;
σωστα τα εγραψες!
