ΟΥΤΙΣ, θα μου επιτρέψεις μια διόρθωση. Με έναν άνθρωπο, πρέπει να περνάς καλά, τόσο τις ώρες που περνάς μαζί του όσο και τις ώρες που είσαι μόνος/η σου.ΟΥΤΙΣ έγραψε: 15 Μαρ 2019, 19:00 Από εκεί και πέρα κι επειδή δέχτηκα κριτική για την ανοχή μου στα "θέλω" ή στα θέλω της άλλης, ειδικά από κουλούρι Θεσσαλονίκης και Dwarven Blacksmith, έχω να δηλώσω ότι, πρώτον, έπαθα κι έμαθα. Αν από την αρχή δεν θέσεις τα όρια σου η άλλη ή ο άλλος θα επεκταθεί στον προσωπικό σου χώρο, Π.χ.. Δεν θα βγαίνεις με τους φίλους σου ή δεν θα βλέπεις μπάλα, δεν θα κάνεις το ένα, αλλά θα κάνεις το άλλο και τα λοιπά. Ίσως αν είχα θέσει τα όρια μου, δεν έλεγα συνέχεια ναι και δεν υπέκυπτα στους συναισθηματικούς εκβιασμούς, τώρα να μην ήμουν χωρισμένος. Δεύτερον, τι σημαίνει, τα θέλω της άλλης; Με έναν άνθρωπο πρέπει να περνάς καλά, επειδή σου αρέσει όπως είναι. Αν δεν σου αρέσει τι κάνεις μαζί του; Γιατί να θέλεις να τον αλλάξεις; Από που αντλεί ο άλλος το δικαίωμα να με αλλάξει;
Και ακριβώς γι' αυτό, μου είναι πολύ δύσκολο να αντιληφθώ το λόγο συμβίωσης, ειδικώς όταν ο γάμος δεν είναι άμεση προοπτική και δεν συντρέχουν σημαντικοί οικονομικοί λόγοι. Είναι τελείως διαφορετικό να μένεις κάποια βράδια ή σκ στο σπίτι του άλλου με το να αλλάζεις τελείως τους ρυθμούς σου -ενίοτε με καλή διάθεση- όλα τα 24ωρα της εβδομάδας.
Κατά τα άλλα, δεν τίθεται θέμα δικαιώματος στην αλλαγή, γιατί συνήθως δεν μας το επιβάλλουν οι άλλοι. Δική μας επιλογή είναι, κάτι σαν συναισθηματικός μιθριδατισμός. Ας το κάνω αυτό για τη σχέση (γιατί οι σχέσεις πρέπει να χτίζονται κλπ
) ας κάνω και το άλλο για τη σχέση κι έρχεται η μέρα που αλλού είσαι εσύ, αλλού τα ρούχα σου κι αλλού η σχέση.Μια-δυο φορές αρκούν, μετά μαθαίνεις. Αν θέλεις να μάθεις, έτσι;
ΓΙΑΤΙ;
