Γιατί πρέπει να υπάρχουν δισεκατομμυριούχοι;

[Οργισμένος]

Πρέπει να επιβληθεί ανώτατο όριο πλούτου. Δεν έχει καμία λογική η ύπαρξη δισεκατομμυριουχων.
Επίσης κατάργηση των οφσορς. Άχρηστες κι αυτές.

Θα πρεπει ομως να καταργησουμε και τους ηλίθιους.

[Οργισμένος]

Η εποχή της μεγάλης φορολογίας στις ΗΠΑ κράτησε από το 1930 ως το 1980.

Την εποχή δηλαδή που η οικονομία των ΗΠΑ ήταν ανθούσα...
Μην ξεχνάς ότι και η οικονομία του Βυζαντίου ήταν ανθούσα όσο ήταν στην εξουσία ο Βασίλειος Β ο βουλγαροκτόνος και έβαζε τους πλούσιους να πληρώνουν ακόμα και τους φόρους των φτωχών!!!

Γενική η ιδεολογία της οικονομικής σχολής του Σικάγου λέει ότι οι πλούσιοι είναι που επενδύουν και για αυτό δεν πρέπει να τους φορολογούμε - από ότι είδαμε στις ΗΠΑ, αυτό είναι εντελώς λάθος...

Επομένως η χρησιμότητα ή μη των πλουσίων δεν εξαρτάται από τη διαφορά τους με τους φτωχούς αλλά από το εάν η ύπαρξή τους είναι απαραίτητη για τις επενδύσεις που χρειάζονται για την πρόοδό της.

Τρίχας κατσαράς - οι πλούσιοι δεν επενδύουν ποσά από τον κορβανά τους.
Δάνεια είναι από τράπεζες - δάνεια πολλές φορές αγύριστα γιατί έχουν τη δύναμη να ελέγχουν τον πολιτικό τομέα.
Παράδειγμα: Ελλάδα και φυσικό αέριο. Το τράστ του πετρελαίου με πρώτα στελέχη το Βαρδινογιαννέικο, ήταν αυτό που απέτρεψε επί 20 χρόνια σχεδόν την Ελλάδα από την χρήση του φυσικού αερίου με συνέπεια να είμαστε η πρώτη χώρα στην Ευρώπη σε κατανάλωση πετρελαίου!!!!
Δε ν θα μπορούσαν οι πλούσιοι Βαρδινογιάννηδες να ρίξουν ποσά στο φυσικό αέριο; Θα μπορούσαν - γιατί να το κάνουν όμως όταν το πετρέλαιο τους έδινε υπεραξία χωρίς να κάνουν καμία άλλη επένδυση;;;

.

Μεγαλο κρατος= παραδεισος.

[ST48410]

Spoiler

Θα μου πεις κάνε το κράτος αξιόπιστο και δώσε κίνητρα να μην τα βγάζουν έξω. Μεταξύ μας όμως ξέρουμε πως κάτι τέτοιο δεν είναι αρκετό. Για πολλούς και διάφορους λόγους δεν προβλέπεται να γίνουμε Ελβετία μεσοπρόθεσμα

Mε την είσοδο στην ευρωζώνη απέκτησες διεθνές συναλλαγματικό νόμισμα.Κανείς δεν θα είχε κίνητρο να έχει τα λεφτά του στην Ελβετία όπως επί δραχμής εάν δεν υπήρχε κίνδυνος χρεωκοπίας.Προφανώς αυτό θα απαιτούσε μνημονιακή πολιτική πριν από τα μνημόνια.Η Ελλάδα όμως υπέγραψε τη συνθήκη του Μάαστριχτ το 1992 και η παγκόσμια κρίση συνέβη το 2008.Είχαν 16 χρόνια για να μηδενίσουν το έλλειμμα και από εκεί και πέρα να μην το ξαναφήσουν να εμφανισθεί.Ήταν πολύ εύκολο με μια πολύ μικρή διαχρονική πολιτική χωρίς σχέση με ότι έγινε με τα μνημόνια.Αρκούσε οι ετήσιες αυξήσεις - δεν μιλάμε για μειώσεις - να υπολείπονται του ρυθμού ανάπτυξης.

Προς τους φίλους που αγαπούν την αρχαία Ελληνική ιστορία. Γιατί ο εξοστρακισμός; Μήπως οι πρόγονοι είχαν αντιληφθεί ότι η υψηλή συγκέντρωση δύναμης δημιουργεί προβλήματα στην λειτουργία της δημοκρατίας ή το έχω καταλάβει λάθος;

Σωστό αλλά μιλάμε για εντελώς άλλες εποχές.Μπορείς να δεις και το σύστημα φορολογικών βαρών με τους πεντακοσιομέδιμνους που είχαν άλλα βάρη από τους τριακοσιομέδιμνους ή τους θήτες.ΟΜΩΣ εκείνη την εποχή ήταν σχεδόν αδύνατη η μετακίνηση κεφαλαίων σε άλλο κράτος και άλλο κράτος δεν εννοούμε την Περσία αλλά τη Θήβα. Οι πολίτες,πλούσιοι και φτωχοί ήσαν δεμένοι με την πόλη τους γιατί δεν είχαν άλλες επιλογές.

Όλα αυτά καλά αλλά ας δούμε το πρόβλημα λίγο πιο χειροπιαστά. Έστω ένας χαμηλόμισθος με μικρό αυτοκίνητο και κάποιες πενιχρές καταθέσεις. Η οικοσκευή του, τα περιουσιακά του στοιχεία όλα, άντε και κάποιο οικοπεδάκι που μπορεί να έχει κληρονομήσει ας πούμε ότι φτάνουν στα 50 χιλιάδες Ευρώ. Έστω από την άλλη ένας δισεκατομμυριούχος της χαμηλής κατηγορίας με περιουσία 5 δις. Ο δεύτερος έχει πλούτο όσο 100.000 χαμηλόμισθοι σαν το προηγούμενο.
Είναι αυτό χρήσιμο, αδιάφορο ή επιβλαβές για μια σύγχρονη δημοκρατική κοινωνία; Μπορεί να σταθεί κράτος δικαίου με τόσο μεγάλες ανισότητες; Αν απαντήσουμε σε αυτό και πούμε ότι δεν είναι καλό τότε μπορούμε να συζητήσουμε για τον φορολογικό συντελεστή που θα επιβληθεί στο μεγάλο κεφάλαιο ή τις διακρατικές συμφωνίες που θα απαιτηθούν για να μην υπάρχουν φορολογική παράδεισοι ή για το πια δραστηριότητα φορολογείται σε ποια έδρα κοκ. Αρχικά όμως να δούμε ποια είναι η θέση μας απέναντι σε αυτή την κατάσταση. Θεωρείς ας πούμε ότι θα υπήρχε λιγότερη επιχειρηματική δραστηριότητα από μεριάς υπερπλουσίων αν κάποιος προσπαθούσε να τους φορολογήσει παραπάνω με αποτέλεσμα ζημιά για το σύνολο;

[Ασέβαστος]

Spoiler

Θα μου πεις κάνε το κράτος αξιόπιστο και δώσε κίνητρα να μην τα βγάζουν έξω. Μεταξύ μας όμως ξέρουμε πως κάτι τέτοιο δεν είναι αρκετό. Για πολλούς και διάφορους λόγους δεν προβλέπεται να γίνουμε Ελβετία μεσοπρόθεσμα

Mε την είσοδο στην ευρωζώνη απέκτησες διεθνές συναλλαγματικό νόμισμα.Κανείς δεν θα είχε κίνητρο να έχει τα λεφτά του στην Ελβετία όπως επί δραχμής εάν δεν υπήρχε κίνδυνος χρεωκοπίας.Προφανώς αυτό θα απαιτούσε μνημονιακή πολιτική πριν από τα μνημόνια.Η Ελλάδα όμως υπέγραψε τη συνθήκη του Μάαστριχτ το 1992 και η παγκόσμια κρίση συνέβη το 2008.Είχαν 16 χρόνια για να μηδενίσουν το έλλειμμα και από εκεί και πέρα να μην το ξαναφήσουν να εμφανισθεί.Ήταν πολύ εύκολο με μια πολύ μικρή διαχρονική πολιτική χωρίς σχέση με ότι έγινε με τα μνημόνια.Αρκούσε οι ετήσιες αυξήσεις - δεν μιλάμε για μειώσεις - να υπολείπονται του ρυθμού ανάπτυξης.

Προς τους φίλους που αγαπούν την αρχαία Ελληνική ιστορία. Γιατί ο εξοστρακισμός; Μήπως οι πρόγονοι είχαν αντιληφθεί ότι η υψηλή συγκέντρωση δύναμης δημιουργεί προβλήματα στην λειτουργία της δημοκρατίας ή το έχω καταλάβει λάθος;

Σωστό αλλά μιλάμε για εντελώς άλλες εποχές.Μπορείς να δεις και το σύστημα φορολογικών βαρών με τους πεντακοσιομέδιμνους που είχαν άλλα βάρη από τους τριακοσιομέδιμνους ή τους θήτες.ΟΜΩΣ εκείνη την εποχή ήταν σχεδόν αδύνατη η μετακίνηση κεφαλαίων σε άλλο κράτος και άλλο κράτος δεν εννοούμε την Περσία αλλά τη Θήβα. Οι πολίτες,πλούσιοι και φτωχοί ήσαν δεμένοι με την πόλη τους γιατί δεν είχαν άλλες επιλογές.

Όλα αυτά καλά αλλά ας δούμε το πρόβλημα λίγο πιο χειροπιαστά. Έστω ένας χαμηλόμισθος με μικρό αυτοκίνητο και κάποιες πενιχρές καταθέσεις. Η οικοσκευή του, τα περιουσιακά του στοιχεία όλα, άντε και κάποιο οικοπεδάκι που μπορεί να έχει κληρονομήσει ας πούμε ότι φτάνουν στα 50 χιλιάδες Ευρώ. Έστω από την άλλη ένας δισεκατομμυριούχος της χαμηλής κατηγορίας με περιουσία 5 δις. Ο δεύτερος έχει πλούτο όσο 100.000 χαμηλόμισθοι σαν το προηγούμενο.
Είναι αυτό χρήσιμο, αδιάφορο ή επιβλαβές για μια σύγχρονη δημοκρατική κοινωνία; Μπορεί να σταθεί κράτος δικαίου με τόσο μεγάλες ανισότητες; Αν απαντήσουμε σε αυτό και πούμε ότι δεν είναι καλό τότε μπορούμε να συζητήσουμε για τον φορολογικό συντελεστή που θα επιβληθεί στο μεγάλο κεφάλαιο ή τις διακρατικές συμφωνίες που θα απαιτηθούν για να μην υπάρχουν φορολογική παράδεισοι ή για το πια δραστηριότητα φορολογείται σε ποια έδρα κοκ. Αρχικά όμως να δούμε ποια είναι η θέση μας απέναντι σε αυτή την κατάσταση. Θεωρείς ας πούμε ότι θα υπήρχε λιγότερη επιχειρηματική δραστηριότητα από μεριάς υπερπλουσίων αν κάποιος προσπαθούσε να τους φορολογήσει παραπάνω με αποτέλεσμα ζημιά για το σύνολο;

το να μπει ενα οικονομικο ταβανι, πανω απο το οποιο να μη συμφερει να βγαζεις/εχεις λεφτα, δεν ακουγεται λαθος.

οσο ομως δεν ειμαστε ολος ο πλανητης ενωμενος κατω απο μια κυβερνηση με κοινη νομοθεσια, οποιος βρισκει τον τροπο να κονομαει παραπανω απο το οποιο ταβανι, απλως θα την κανει για αλλου. βεπε ζεραρ ντε παρτιε.

[paul25]

Και 100 Ευρώ να είναι που υπολογίζω εγώ με πολύ χοντρικούς υπολογισμούς για την περίπτωση της Ελλάδας στο υποθετικό σενάριο που θα μπορούσε να φορολογήσει τους Έλληνες δισεκατομμυριούχους για το σύνολο των δραστηριοτήτων τους εντός και εκτός χώρας (ανέφικτο), πάλι δεν σημαίνει τίποτα για τον κάθε πολίτη ξεχωριστά. Αν όμως άρχιζες να βγάζεις από την λίστα των δικαιούχων αυτούς που έχουν μεσαία ή υψηλά εισοδήματα τα 100 Ευρώ θα αυξάνονταν για τους φτωχούς και ίσως να είχε κάποιο νόημα.

Ωστόσο αυτή η οπτική δεν μου φαίνεται σωστή. Αντί να πεις πως μοιράζεις αυτά τα χρήματα στους φτωχότερους μπορείς να πεις πως θα έριχνες μεγάλα ποσά σε επενδύσεις αναμένοντας να μεγαλώσει η πίτα και να τραφούν όλοι καλύτερα.

Μετά έρχεται ένα άλλο ερώτημα που δεν μπορώ να απαντήσω. Αν έπαιρνες πχ 2 δις από τους πολύ πλούσιους Έλληνες κατ' έτος και τα έκανες επενδύσεις θα δημιουργούσες περισσότερο πλούτο από αυτό που δημιουργούν αυτοί επενδύοντας τα λεφτά αυτά στις επιχειρήσεις τους; Χρειάζονται στοιχεία για να πει κάποιος κυρίως από προηγμένες χώρες με υψηλή φορολογία στο μεγάλο κεφάλαιο.

Ωστόσο υπάρχει και η άλλη πλευρά που μπορώ να την σκιαγραφήσω με ένα κάπως ακραίο παράδειγμα. Αν κάποιος δισεκατομμυριούχος
συσσωρεύει τεράστια ποσά και δεν τα επενδύει πουθενά αλλά τα καίει (τα καταστρέφει κυριολεκτικά), δεν αφαιρεί πλούτο που θα λείψει από την κοινωνία; Κάτι τέτοιο όταν γίνεται από αρκετούς έστω και σε μικρότερο βαθμό δεν δημιουργεί πρόβλημα;

Χωρίς να μπορώ να καταλήξω στο τι είναι καλύτερο νομίζω ότι η πολιτεία οφείλει να δίνει κίνητρα να κυκλοφορούν το χρήμα οι εξαιρετικά πλούσιοι. Κάτι αντίστοιχο είχαμε ακούσει ως δικαιολογία για την επιβολή του ΕΝΦΙΑ. Αν δεν μπορώ να έχω ένα ακίνητο κλειστό και να κάθεται αφού θα τρέχουν οι φόροι δεν πρέπει και ο δισεκατομμυριούχος να έχει την δυνατότητα να αποθησαυρίζει τεράστια ποσά χωρίς να τα επενδύει.

σωστο αυτο. το χρημα πρεπει να κινηται, αυτη του η κινηση παραγει χρημα για ολους.

ειναι δυσκολο να πουμε αν κινηται καλυτερα βρισκομενο στα χερια του κρατους η στα χερια ιδιωτων, καθε κρατος και καθε ιδιωτης ειναι διαφορετικη περιπτωση.

Το χρήμα πρέπει να κινείται και κινείται, αλλά κινείται κυρίως ως χρέος για τους περισσότερους. Δηλαδή, ο δισεκατομμυριούχος τα λεφτά του τα έχει σε τραπεζικά ιδρύματα και όχι σε θησαυροφυλάκια σαν τον Σκρουτζ. Τα ιδρύματα αυτά δίνουν το χρήμα με δάνεια σε άλλους που θέλουν να επενδύσουν, μπορεί να μην κάνει ο δισεκατομμυριούχος επενδύσεις αλλά θα κάνουν εις το όνομα των χρημάτων που μάζεψε αυτός άλλοι χίλιοι. Το πρόβλημα για το κράτος και τις τράπεζες και όχι τόσο για τους απλούς ανθρώπους, είναι τακτικές αποθήκευσης χρήματος αλά Εσκομπαρ. Ο Εσκομπαρ αποθήκευε σε διάφορα σπίτια της Κολομβίας μεγάλα ποσά χρημάτων και πολλά από αυτά σε σκληρό νόμισμα (δολάριο) με το να αποσύρει από την αγορά τόσο μεγάλες ποσότητες χρήματος καταδίκαζε τους φτωχούς συμπατριώτες του διότι δεν υπήρχε πολύ χρήμα για να κυκλοφορήσει. Επίσης, είχε και τον έλεγχο της οικονομίας της χώρας του αν ήθελε βγάζοντας στην κυκλοφορία μεγάλες ποσότητες από τα αποθηκευμένα και ιδιαίτερα από αυτά που ήταν σε σκληρό νόμισμα. Η κεντρική τράπεζα της Κολομβίας που ελέγχει την ποσότητα του χρήματος που κυκλοφορεί, έχει επιπλέον πρόβλημα διότι δεν μπορεί να γνωρίζει πόσα δολάρια μπήκαν στην αγορά εφόσον ήταν μαύρα και προφανώς όταν θα εμφανίζονταν στην αγορά θα κάνανε μόκο και θα τρέχανε να καλύψουν τις ανισορροπίες που θα δημιουργούσε. Τέτοιοι δισεκατομμυριούχοι είναι όντως μεγάλο βαρύδι στην οικονομία μιας χώρας και είναι παντελώς άχρηστοι όχι μόνο κοινωνικά από το προϊόν που πουλάνε αλλά και για το λόγο που είπαμε και η καημένη η Κολομβία έχει πολλούς τέτοιους. Βέβαια, όπως είπα πριν αν ο Εσκομπαρ έκανε αγορές κλπ και πλήρωνε σε σκληρό τους ντόπιους σε λογικά πλαίσια και χωρίς να συμβαίνει ταυτόχρονα από άλλους, τότε κάποιοι από τους φτωχούς θα επωφελούνταν αφού ο μισθός τους θα ανέβαινε με μαύρα, βέβαια οι φτωχοί θα χαίρονταν, αλλά αυτό θα είχε μακροπρόθεσμες συνέπειες στο κράτος τους που θα ανέβαινε το χρέος του, επομένως πάλι δεν γλιτώνει το χρέος ο φτωχός, μπορεί να μην είναι ατομικό αλλά και ως συλλογικό έχει βαρύτητα κάτι το οποίο ως Έλληνες βιώνουμε σήμερα. Συνοψίζοντας, το είδος του δισεκατομμυριούχου που κινεί μαύρα και κρατά λεφτά μακριά από το νόμιμο οικονομικό σύστημα είναι σίγουρα το είδος του δισεκατομμυριούχου βαρύδι.

[paul25]

αν δεν μπορεις να το καταλαβεις, δεν μπορω να στο εξηγησω

ετσι προχειρα, αν δεν ειχε υπαρξει ποτε ο στηβ τζομπς, κανεις κατοικος του πλανητη δεν θα ειχε παραπανω χρημα στην τσεπη του (αντιθετως, πολλοι θα ειχαν λιγοτερα). απλως δεν θα υπηρχε απλ

Δεν αντιλαμβάνομαι πως το εννοείς αυτό, αλλά αν εννοείς ότι λόγω στιβ τζομπς και άλλων ομοίων του αυξήθηκαν τα διαθέσιμα κυκλοφορούντα προιόντα στην αγορά και εξαιτίας αυτού αυξήθηκε και η ποσότητα χρήματος, θα συμφωνήσω, η αύξηση ποσότητας χρήματος έχει άμεση σχέση με την αύξηση της ποσότητας αγαθών, το ίδιο όμως μπορούν να κάνουν και πολλοί μικροεπιχειρηματίες.

[paul25]

Φανταστείτε πως σήμερα η οικονομία είναι μια πίτα και οι δισεκατομμυριούχοι αυτή τη στιγμή παίρνουν το μεγαλύτερο μέρος αυτής ενώ όλοι οι άλλοι θα πρέπει να μοιραστούμε μεταξύ μας ένα κομμάτι.

καταρχην αυτο, που ειναι η καρδια του αρθρου, ειναι λαθος. η οικονομια δεν ειναι zero sum game.

περα απο αυτο, πραγματι, δεν τους χρειαζομαστε, μπορουμε να λειτουργησουμε και χωρις αυτους. αλλα το οτι μας τρωνε το ψωμι, και αν δεν υπηρχαν, εμεις οι υπολοιποι θα ειχαμε περισσοτερα, ειναι ενα ψεμμα.

Σαφέστατα και μπορούμε να λειτουργήσουμε και χωρίς αυτούς, αναλώσιμοι είναι στο κάτω-κάτω και φυσικά είναι ψέμα διότι είτε υπήρχε ταβάνι είτε δεν υπήρχε, είτε ήταν 30 εκατομμυριούχοι με 10 εκατομμύρια ο καθένας, είτε ήταν ένας εκατομμυριούχος με 300 εκατομμύρια, το ίδιο θα ήταν αν τα λεφτά τα είχαν σε τράπεζες. Το πρόβλημα είναι ότι και στις τράπεζες να είναι, αν τα λεφτά δεν έχουν ζήτηση και λιμνάζουν εκεί, τότε επιβαρυνόμαστε όλοι. Γιατί δεν υπάρχει ζήτηση; Για πολλούς λόγους που άπτονται κρατικής πολιτικής, τραπεζικής ευρωστίας, ίσως πιθανής έλλειψης πόρων και καινοτομίας,χαμηλό επίπεδο επιχειρηματικής κουλτούρας και πολλών πολλών άλλων λόγων.

[Ασέβαστος]

αν δεν μπορεις να το καταλαβεις, δεν μπορω να στο εξηγησω

ετσι προχειρα, αν δεν ειχε υπαρξει ποτε ο στηβ τζομπς, κανεις κατοικος του πλανητη δεν θα ειχε παραπανω χρημα στην τσεπη του (αντιθετως, πολλοι θα ειχαν λιγοτερα). απλως δεν θα υπηρχε απλ

Δεν αντιλαμβάνομαι πως το εννοείς αυτό, αλλά αν εννοείς ότι λόγω στιβ τζομπς και άλλων ομοίων του αυξήθηκαν τα διαθέσιμα κυκλοφορούν προιόντα στην αγορά και εξαιτίας αυτού αυξήθηκε και η ποσότητα χρήματος, θα συμφωνήσω, η αύξηση ποσότητας χρήματος έχει άμεση σχέση με την αύξηση της ποσότητας αγαθών, το ίδιο όμως μπορούν να κάνουν και πολλοί μικροεπιχειρηματίες.

ναι, αυτο.

η μιση οικονομια του πλανητη, ειναι αγαθα και υπηρεσιες μηδενικης πρακτικης αξιας, κοντολογης αχρηστα. ειναι ομως πολυ χρησιμα, γιατι κανουν το χρημα να αλλαζει χερια, να κινειται.

[Spiros252]

Αφού δεν κινείται λέμε, λιμνάζει στην apple.

«Τι μπορεί να κάνει η Apple μετά τα $1.000.000.000.000; Η αμερικανική εταιρεία-παιδί του εμβληματικού Στιβ Τζομπς έσπασε το φράγμα του 1 τρισ. δολαρίων σε χρηματιστηριακή αξία. Το μέγα ερώτημα είναι όμως τι θα συμβεί μετά. Διότι ας μην ξεχνάμε ότι η τιμή μιας μετοχής είναι -κυρίως- προσδοκία



Πηγή: Protagon.gr »

[hellegennes]

αν δεν μπορεις να το καταλαβεις, δεν μπορω να στο εξηγησω

ετσι προχειρα, αν δεν ειχε υπαρξει ποτε ο στηβ τζομπς, κανεις κατοικος του πλανητη δεν θα ειχε παραπανω χρημα στην τσεπη του (αντιθετως, πολλοι θα ειχαν λιγοτερα). απλως δεν θα υπηρχε απλ

Το έχουμε ξανασυζητήσει αυτό αλλά δεν κατέθεσες κάποιο πειστικό επιχείρημα υπέρ του. Κάτι είπες για σπίτια, που είναι το ισχυρότερο παράδειγμα που θα μπορούσες να βρεις, αλλά το μεγαλύτερο μέρος της οικονομίας δεν είναι σπίτια, είναι είτε υπηρεσίες είτε καταναλωτικά προϊόντα, δηλαδή πράγματα που δεν έχουν πάγια αξία. Πληρώνεις ένα αντίτιμο για κάτι που την επόμενη στιγμή δεν υπάρχει.

[πατησιωτης]

Είναι αυτό χρήσιμο, αδιάφορο ή επιβλαβές για μια σύγχρονη δημοκρατική κοινωνία; Μπορεί να σταθεί κράτος δικαίου με τόσο μεγάλες ανισότητες;

Ναι,είναι επιβλαβής η υπερβολική ανισότητα.

Θεωρείς ας πούμε ότι θα υπήρχε λιγότερη επιχειρηματική δραστηριότητα από μεριάς υπερπλουσίων αν κάποιος προσπαθούσε να τους φορολογήσει παραπάνω με αποτέλεσμα ζημιά για το σύνολο;

Ναι,με την παρούσα κοινωνικοοικονομική κατάσταση του πλανήτη η υπερβολική φορολογία (προσοχή όχι σε αξίες που δεν μπορούν να διαφύγουν όπως ο ΕΝΦΙΑ αλλά σε κινητές αξίες) γίνεται μπούμεραγκ.
Το χρηματοοικονομικό σύστημα λειτουργεί ως εξής : από τις τράπεζες και τους ασφαλιστικούς οργανισμούς ρέουν τα κεφάλαια στα αμοιβαία κεφάλαια.Τα αμοιβαία κεφάλαια επενδύουν με σκοπό τη μεγιστοποίηση του κέρδους.Υπάρχουν φυσικά παντοειδή αμοιβαία,άλλα συντηρητικά και άλλα ρισκαδόρικα αλλά αυτό αφορά το ποσοστό κινδύνου που είναι πρόθυμοι να αναλάβουν οι καταθέτες.Δεν υπάρχει φιλανθρωπική διάσταση.Εάν ένας δισεκατομμυριούχος δεν κάνει απολύτως τίποτα αλλά απλώς εμπιστευθεί την περιουσία του στους ειδικούς συμβούλους των αμοιβαίων αυτή θα κινηθεί από τους κανόνες τους ίδιους που έχουν προς την κατεύθυνση του μέγιστου κέρδους.Και αυτό σημαίνει ότι κυβέρνηση που θα επιβάλλει μεγάλο φόρο είναι κόκκινο πανί.
Φυσικά ως ιδιώτης φιλάνθρωπος μπορεί να συνεισφέρει αλλά αυτό είναι άλλο ζήτημα.

[paul25]

Αφού δεν κινείται λέμε, λιμνάζει στην apple.

«Τι μπορεί να κάνει η Apple μετά τα $1.000.000.000.000; Η αμερικανική εταιρεία-παιδί του εμβληματικού Στιβ Τζομπς έσπασε το φράγμα του 1 τρισ. δολαρίων σε χρηματιστηριακή αξία. Το μέγα ερώτημα είναι όμως τι θα συμβεί μετά. Διότι ας μην ξεχνάμε ότι η τιμή μιας μετοχής είναι -κυρίως- προσδοκία



Πηγή: Protagon.gr »

Δεν λιμνάζει βρε συ, στο εξήγησα παραπάνω, αυτή η τιμή είναι ονομαστική, είναι σε μετοχές και τράπεζες, το χρήμα αυτό είναι έξω και κινείται. Μόνο όσοι έχουν μερίδιο σε αυτό και πάνε ταυτόχρονα να το ζητήσουν να το πάρουν και το κρύψουν σε αυλές, κήπους κλπ θα "λιμνάσει" κάτι το οποίο είναι σχετικά απίθανο να γίνει.

[Eθνικοκοινωνιστης]

οσο πιο παρασιτικη με ορους πραγματικης οικονομιας ειναι μια οικονομια τοσο περισσοτερους δισεκατομμυριουχους εχει

οποτε η ολο και μεγαλυτερη συγκεντρωση πλουτου δλδ το καπιταλιστικο συστημα ειναι εχθρος της παραγωγης

[mec]

Την ύπαρξη δισεκατομμυριούχων την θεωρώ τεράστια κοινωνική αδικία. Κανένας δεν έγινε δισεκατομμυριούχος μόνος του, αλλά με βάση ένα κοινωνικό πλαίσιο. Από ένα σημείο και μετά, το τόσο πολύ χρήμα δεν έχει καμμία έννοια για τον κάτοχό του, ενώ μπορεί να συμβάλει στην ευτυχία χιλιάδων δυστυχισμένων ανθρώπων.

[BILLO]

Φανταστείτε πως σήμερα η οικονομία είναι μια πίτα και οι δισεκατομμυριούχοι αυτή τη στιγμή παίρνουν το μεγαλύτερο μέρος αυτής ενώ όλοι οι άλλοι θα πρέπει να μοιραστούμε μεταξύ μας ένα κομμάτι.

καταρχην αυτο, που ειναι η καρδια του αρθρου, ειναι λαθος. η οικονομια δεν ειναι zero sum game.

περα απο αυτο, πραγματι, δεν τους χρειαζομαστε, μπορουμε να λειτουργησουμε και χωρις αυτους. αλλα το οτι μας τρωνε το ψωμι, και αν δεν υπηρχαν, εμεις οι υπολοιποι θα ειχαμε περισσοτερα, ειναι ενα ψεμμα.

Δεν ειναι ακριβως ψεμα. Θα ειχαμε αποδοτικοτερη παραγωγη σε εναν κοσμο που θα ακολουθουσε εναν σχετικα ελευθερο κεντρικο σχεδιασμο παραγωγης που θα εκπονουσαν ισως διεθνεις οργανισμοι. Δε λεω σκληρου Σοβιετικου τυπου αλλα οπωσδηποτε ειναι αλλο να κινουντε αυτονομημενα και πληρως ελευθερα τα μεγαλα συμφεροντα σε ενα ανοργανωτο πλαισιο και αλλο να υπαρχει μελετη οργανωση και παρεμβαση επανω στην παραγωγη απο ανθρωπους που ξερουν τι κανουν και δουλευουν για την κοινωνια. Γενικως οι Δισεκατομμυριουχοι ειναι εκτος απο εντελως αχρηστοι και πολυ επικινδυνοι γιατι αποκτουν μεγαλες εξουσιες με τοσο χρημα.