Υποψηφιος για δεκα Οσκαρ ο Λανθιμος

[gassim]

ευστοχο και αξιο για 10 διεθνή βραβεία;
Υπερβάλεις.

Εεε, προσπάθησε να μείνεις ψύχραιμος αλλά η συγκεκριμένη ταινία δεν είναι ελληνική.

Για τις ελληνικές κουλτουρέ πέτυχες μόνον το 10.

Για τον κυνόδοντα δεν λέγαμε;
Δεν ειναι ο κυνόδοντας ελληνική ταινία;

[Saliveros]

ευστοχο και αξιο για 10 διεθνή βραβεία;Υπερβάλεις.

Εεε, προσπάθησε να μείνεις ψύχραιμος αλλά η συγκεκριμένη ταινία δεν είναι ελληνική.
Για τις ελληνικές κουλτουρέ πέτυχες μόνον το 10.

Για τον κυνόδοντα δεν λέγαμε;
Δεν ειναι ο κυνόδοντας ελληνική ταινία;

Για το "Favourite", που είναι υποψήφιο για 10 Όσκαρ.

[Nito]

Εντάξει, δέκα πολλά είναι. Τα μισά να πάρει θα θεωρηθεί επιτυχία.

[the_black_planet]

Αυτό που πρέπει κανείς να καταλάβει είναι πως τις περισσότερες φορές που μια ταινία βγαίνει πολύ καλή είναι γιατί πέσαν πολλά μαζί, ο σκηνοθέτης ήταν σε φόρμα, το σενάριο γαμούσε, οι παραγωγοί είχαν κάβλες, οι ηθοποιοί πέσαν ταμάμ, ο μοντέρ, ο σκηνογράφος, ο διευθυντής φωτογραφίας (σημαντικότερος όλων), πέσαν α κάνουν πολύ καλή δουλειά. Έτσι, δεν είναι παράλογο πως μεγάλες ταινίες έχουν 10 και παραπάνω υποψηφιότητες, δύσκολα φαίνεται μια γερή σκηνοθεσία χωρίς καλό μοντάζ ή φωτογραφία. Πού το είδες πως είναι καλή;

Φίλε μου εγώ προσωπικά διαφωνώ, φυσικά για να βγει αριστούργημα μια ταινία πρέπει να "κεντήσει" όλη η ομάδα των συντελεστών αλλά πιστεύω ότι τον κύριο ρόλο τον παίζει ο σκηνοθέτης που είναι αυτός που συντονίζει την δουλειά όλου του επιτελείου, έχει στο μυαλό του το τελικό αποτέλεσμα που θέλει να πετύχει και ανάλογα καθοδηγεί τους υπόλοιπους. Και φυσικά οι μεγάλοι σκηνοθέτες ξέρουν ποιον διευθυντή φωτογραφίας και ποιον μοντέρ πχ πρέπει να επιλέξουν για να έχουν το αποτέλεσμα που θέλουν. Τουλάχιστον όταν μιλάμε για μεγάλους σκηνοθέτες, σκέψου πχ Πολάνσκι, Χέρτζογκ, Φελίνι, Μπερτολούτσι, Γιοντοροφσκι, Κουστουρίτσα, Κιουμπρικ, μπορείς να σκεφτείς κάποια κακη-αδιαφορη ταινία από αυτούς; Τουλάχιστον 9 στις 10 ταινίες τους είναι πολύ ιδιαίτερες, έχουν την προσωπική σφραγίδα του σκηνοθέτη. Και στην Ελλάδα το ίδιο, πχ σκέψου Νικολαΐδη, Γραμματικό ή και Αγγελόπουλο-Βουλγαρη πχ, όλες οι ταινίες τους έχουν κάποια πολύ υψηλά ποιοτικά στάνταρ και την δική τους ταυτότητα. Φυσικά δεν αναφέρομαι σε αρπαχτες που μπορεί να έχουν κάνει κάποιοι όπως πχ έκανε ο Κρόνενμπεργκ τα Τρανσφορμερς. Κάποιες φορές επίσης μπορεί όντως ο σκηνοθέτης παρά την εμπειρία του να μην καταφέρει να επιτύχει όλες τις απαιτήσεις του κονσεπτ, αν αυτό είναι πολύ απαιτητικό ή φυσικά να μην είναι και ο ίδιος σε καλό φεγγάρι αλλά σε κάθε περίπτωση είναι αυτός που καθορίζει το τελικό αποτέλεσμα.

Για τον Λάνθιμο και εγώ δεν είχα ενθουσιαστεί με τον Κυνόδοντα, σαν ταινία συνολικά παρ'οτι είχε σίγουρα κάποια αξιοπρόσεκτα στοιχεία και φυσικά ήταν από τις πρώτες του ταινίες και στην Ελλάδα οπότε δεν είχε ούτε την εμπειρία, ούτε τα μέσα, ασε που από ότι έμαθα μετά το κονσεπτ ήταν κλεμμένο από μια Μεξικάνικη ταινία και μετά δεν ετυχε να δω κάποια από τις επόμενες ταινίες του αν και το είχα στο νου μου, τώρα θέλω να δω σιγουρα το The Favourite να δω πώς εξελίχθηκε!

[Saliveros]

Τουλάχιστον όταν μιλάμε για μεγάλους σκηνοθέτες, σκέψου πχ Πολάνσκι, Χέρτζογκ, Φελίνι, Μπερτολούτσι, Γιοντοροφσκι, Κουστουρίτσα, Κιουμπρικ, μπορείς να σκεφτείς κάποια κακη-αδιαφορη ταινία από αυτούς;

Μετά το Chinatown, ίσως όλες.

[ΓΑΛΗ]

ασε που από ότι έμαθα μετά το κονσεπτ ήταν κλεμμένο από μια Μεξικάνικη ταινία

El Castillo De La Pureza - 1973

Το κάστρο της αγνότητας

[Beria]

Τουλάχιστον όταν μιλάμε για μεγάλους σκηνοθέτες, σκέψου πχ Πολάνσκι, Χέρτζογκ, Φελίνι, Μπερτολούτσι, Γιοντοροφσκι, Κουστουρίτσα, Κιουμπρικ, μπορείς να σκεφτείς κάποια κακη-αδιαφορη ταινία από αυτούς;

Μετά το Chinatown, ίσως όλες.

Αδικία!
Ο Θάνατος κι η Κόρη, ο Θεός της σφαγής και ο Πιανίστας είναι έργα μεγάλου μαστόρου

[Cecily Anne]

Πιανίστας είναι έργα μαστόρου

[the_black_planet]

Τουλάχιστον όταν μιλάμε για μεγάλους σκηνοθέτες, σκέψου πχ Πολάνσκι, Χέρτζογκ, Φελίνι, Μπερτολούτσι, Γιοντοροφσκι, Κουστουρίτσα, Κιουμπρικ, μπορείς να σκεφτείς κάποια κακη-αδιαφορη ταινία από αυτούς;

Μετά το Chinatown, ίσως όλες.

Ε εδώ διαφωνούμε 100%, καλά δεν τις έχω δει και όλες τις ταινίες του αλλά πχ το Bitter Moon έπος, η 9η πύλη είναι μια αγαπημένες μου ταινίες έτσι και αλλιώς λόγω θεματολογίας και απίστευτης ατμόσφαιρας, το the Tenant ήταν και αυτό ταινιαρα, εμένα μου άρεσε πάρα πολύ και το Ghost Writer, μπορεί να μην είναι ταινία που θα μείνει στην ιστορία σαν κάποιες άλλες ταινίες του αλλά ήταν εξαιρετική. Καλά για τον πιανίστα τα λόγια είναι περιττά, με πρόλαβαν τα παιδιά κι όλας! Θέλω πολύ να δω τον Θεό της Σφαγής κάποια στιγμή και το "ο Θάνατος και η Κόρη" που αναφέρει ο Μπέρια που εκτός των άλλων έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στο γούστο του! Ακόμα και οι Πειρατές πχ ήταν ανάλαφρη ταινία αλλά είχε μια προσωπικότητα, την προτιμώ δηλαδή από κάθε ανάλογης θεματολογίας μεταγενέστερη ταινία...

ασε που από ότι έμαθα μετά το κονσεπτ ήταν κλεμμένο από μια Μεξικάνικη ταινία

El Castillo De La Pureza - 1973

Το κάστρο της αγνότητας

Θενξ Γαλή!

[ΓΑΛΗ]

Θενξ Γαλή!

Να' σαι καλά.

Έχουν γραφτεί πολλές αναλύσεις για το συγκεκριμένο είτε επικριτικές είτε υποστηρικτικές.
Αν γκουγκλίσεις τον τίτλο στα ελληνικά, θα τις βρεις.

[BILLO]

Ας συμφωνησουμε ολοι οτι η καλυτερη ταινια ολων των εποχων ειναι ο Αρχοντας των Δαχτυλιδιων να τελειωνουμε. Και καλη επιτυχια στον Λανθιμο.

[ST48410]

Η καλλιτεχνική αξία μικρή ή μεγάλη των ταινιών του θα κριθεί στο μέλλον. Προς το παρόν είναι καλό να κερδίσει ότι περισσότερο μπορεί και να αποτελέσει παράδειγμα και για άλλους Έλληνες συναδέλφους του που προσπαθούν χωρίς πολλές ελπίδες.

Ο τομέας των τεχνών είναι ιδιαίτερα προνομιακός για ανθρώπους ατομιστές και ταλαντούχους και τέτοιους βγάζει αρκετούς το κλίμα εδώ. Κάθε διάκριση μεγαλώνει την πίτα από την οποία μπορούν να διεκδικήσουν και άλλοι κομμάτι.

[ΓΑΛΗ]

Τουλάχιστον όταν μιλάμε για μεγάλους σκηνοθέτες, σκέψου πχ Πολάνσκι, Χέρτζογκ, Φελίνι, Μπερτολούτσι, Γιοντοροφσκι, Κουστουρίτσα, Κιουμπρικ, μπορείς να σκεφτείς κάποια κακη-αδιαφορη ταινία από αυτούς;

Μετά το Chinatown, ίσως όλες.

Αδικία!
Ο Θάνατος κι η Κόρη, ο Θεός της σφαγής και ο Πιανίστας είναι έργα μεγάλου μαστόρου

Μου άρεσαν και τα "Φτερά του Έρωτα" του Βέντερς.

[Beria]

Μετά το Chinatown, ίσως όλες.

Αδικία!
Ο Θάνατος κι η Κόρη, ο Θεός της σφαγής και ο Πιανίστας είναι έργα μεγάλου μαστόρου

Μου άρεσαν και τα "Φτερά του Έρωτα" του Βέντερς.

Ο Βέντερς είναι η αντίστροφη όψη του Λάνθιμου
Καίγεται από αγάπη για τους ανθρώπους και ο δικός μας είναι ένας κατατονικός μισάνθρωπος

Από μόνο του δεν είναι καλλιτεχνικό κριτήριο, αλλά είναι κριτήριο για μένα

[ΓΑΛΗ]

Αδικία!
Ο Θάνατος κι η Κόρη, ο Θεός της σφαγής και ο Πιανίστας είναι έργα μεγάλου μαστόρου

Μου άρεσαν και τα "Φτερά του Έρωτα" του Βέντερς.

Ο Βέντερς είναι η αντίστροφη όψη του Λάνθιμου
Καίγεται από αγάπη για τους ανθρώπους και ο δικός μας είναι ένας κατατονικός μισάνθρωπος

Από μόνο του δεν είναι καλλιτεχνικό κριτήριο, αλλά είναι κριτήριο για μένα

Ακριβώς έτσι ρε γμτ.

Όταν είδα τα φτερά στο σινεμά, ούτε καν θυμάμαι πριν πόσα χρόνια, χωρίς να έχω πάει με καμμία θετική ή αρνητική διάθεση, από την στιγμή που άρχισε μέχρι τη στιγμή που τέλειωσε δεν μπήκα στη διαδικασία να σκεφτώ απολύτως τίποτα για φωτογραφία, σενάριο, σκηνοθεσία και όλα αυτά που αρχίζουμε και παρατηρούμε όταν δεν... Μπήκα σ' ένα γλυκόπικρο ποίημα και βγήκα. Αλλά ένοιωθα γεμάτη. Και μπαίνω σε κάποιες άλλες ταινίες και βγαίνω ή πεινασμένη ή με βαρύ στομάχι.