Είδα προσφάτως ένα όνειρο που με έκανε να καταλάβω τη φιλοσοφία του Βουδισμού.

[Έκτωρ Φοίνιξ]

Το παρακάτω όνειρο το είδα πριν λίγες μέρες. Ξεκινάει ως μία από τις κλασικές τσοντοφαντασιώσεις μου, αλλά στην πορεία αποκαλύπτονται βαθύτερες αλήθειες. Δεν ήμουν σίγουρος που έπρεπε να το βάλω. Τελικά αντί για τη Θρησκειολογία ή τη Φιλοσοφία, προτίμησα το Σχέσεις Έρωτας Σεξουαλικότητα για να μην πάθω καμιά λαχτάρα με τους συντονιστές. Τέλος πάντων, δώστε βάση.

Στο εν λόγω όνειρο πρωταγωνιστούν δύο γνωστές youtuber, οι οποίες είναι δίδυμες αδελφές και ανεβάζουν μαζί βίντεο. Δε θα πω ποιες, για ευνόητους λόγους. Εν πάση περιπτώσει, πολλές φορές τον έχω κάνει λάστιχο και με τις δύο.

Στο όνειρό μου λοιπόν οι δύο αυτές γυναίκες ανακαλύπτουν ότι βλέπουν με άλλα μάτια η μία την άλλη και αρχίζουν μία λεσβιακή αιμομικτική σχέση μεταξύ τους, και μάλιστα με τις ευλογίες της μητέρας τους. Ο πατέρας τους δεν ξέρω που υποτίθεται ότι ήταν στο όνειρο.

Όλα πάνε καλά στο πρώτο γαμήσι, το οποίο μάλλον έγινε εκτός σκηνής γιατί δεν το θυμάμαι, αλλά μετά κάποιο πνεύμα, κάποια μεταφυσική οντότητα, πείτε το όπως θέλετε, ενοχλείται από τη σχέση αυτή και απειλεί τις δύο ερωτευμένες κορασίδες ότι αν δεν σταματήσουν τα αίσχη τους θα καταστρέψει τα πάντα γύρω τους. Οπότε για να μην καταστραφούν τα πάντα γύρω τους και πάθουν κακό οι συμπολίτες τους, οι δύο αδελφές αναγκάζονται να χωρίσουν ως ζευγάρι.

Αυτό δεν είναι εύκολο στην πράξη. Αφού μένουν μαζί στο σπίτι των γονιών τους (τουλάχιστον στο όνειρο, δεν ξέρω αν μένουν και στ'αλήθεια με τους γονείς τους), βλέπουν η μία την άλλη όλη μέρα και δυσκολεύονται να κρατήσουν η μία τα χέρια της μακριά από την άλλη. Έτσι πέφτουν πολλά αυθόρμητα χουφτώματα. Και σε κάθε χούφτωμα, ένας σεισμός θυμίζει στις δύο αδελφές ότι πρέπει να κάτσουν φρόνιμα. Η μητέρα τους υποφέρει μαζί τους με τη δυστυχία τους.

Τελικά, με κάποιο τρόπο που δεν έδειξε το όνειρο, ξεφορτώνονται το κακό πνεύμα και μπορούν επιτέλους να χαρούν τον έρωτά τους. Κι εκεί που είναι έτοιμες να πέσουν η μία στην αγκαλία της άλλης, ξυπνάω. Γαμώ τη γκίνια μου, πάνω που πήγε ν'αρχίσει το γαμήσι, το έκοψε! Τέλος πάντων, δεν είναι εκεί το θέμα.

Αυτό που συνειδητοποίησα δευτερόλεπτα αφού ξύπνησα ήταν ότι εγώ σε όλη τη διάρκεια του ονείρου δεν ήμουν πουθενά. Κατά μία έννοια η αυτοσυνείδησή μου δεν υπήρχε. Κι όμως ένοιωθα και τον πόνο των πρωταγωνιστριών, και τη χαρά τους στο τέλος, και την καύλα τους όταν ήταν έτοιμες να γαμηθούν. Ήμουν ανύπαρκτος, και την ίδια στιγμή ήμουν όλος ο κόσμος του ονείρου μου.

Κι αναρρωτήθηκα, μήπως αυτό εννοούν οι μονοθεϊστικές θρησκείες της άπω ανατολής (Ινδουισμός, Βουδισμός κτλ.) όταν μιλάνε για σπάσιμο του τωρινού εαυτού και ένωση με το σύμπαν; Μήπως στη μεταθανάτια ζωή που οραματίζονται αυτές οι φιλοσοφίες θα νοιώθει κανείς έτσι ακριβώς; Χωρίς συνείδηση του εαυτού του αλλά με πλήρη επίγνωση όλης της ύπαρξης;

Αλλά ακόμα και αυτό να είναι το συμπέρασμα που βγαίνει από τις διδασκαλίες της άπω ανατολής, δεν παύει να είναι μόνο μια εικασία. Δεν μπορούν να αποδείξουν κάτι. Ή μήπως μπορούν; Πείτε μου, μου διαφεύγει τίποτα;