Ύμνος προς Θεόν Πάνα, τὸν Αἰγόμορφον Μύστην

[tanipteros]

Ύμνος προς Θεόν Πάνα, τὸν Αἰγόμορφον Μύστην

Ὦ Παν αἰγόμορφε, θεέ τοῦ μύθου τὸν θρόνον κατέχων,
Ἰαμβικόν ἐνθύμημα τοῦ θείου πνεύματος τὴν ὁδόν ἡμῖν δεικνύων,
Ἐπὶ τὸ λαμπρὸν καὶ πυρώδες ὄρος ἀναρριχᾶσαι,
Ὅπου τὸ Φῶς τὸ ἄρρητον διαλάμπει ἐν τῷ θεσπέσιῳ αἰθέρι.

Σύ, ὁ ποιμὴν καὶ χορευτὴς τῶν νυμφῶν,
Καὶ ὁδοιπορὸς τῶν ψυχῶν τῶν θείων μυστῶν,
Ἐν αὐλῇ σου τὸ μυστήριον τῆς φύσεως ἀποκαλύπτεις,
Τὸν ἴαμβον τῆς ψυχῆς καὶ τὸν ρυθμὸν τῆς δημιουργίας ἐμψυχῶν.

Θερμὸς καὶ ἄγριος, ὁ κρότος τῶν βημάτων σου,
Καὶ τὸ γέλιον σου, φλόγα τῆς ζωῆς,
Ριπὴ ἀέρος ὀρέων καὶ κοιλάδων γίγνεται,
Καὶ τὸ αἴγιον πνεῦμά σου τὰ πάντα ἁγιάζει.

Ὁδηγέ, ὦ Πᾶν, τὰς ψυχὰς ἡμῶν εἰς τὸ θείον Ἕν,
Ἐκ τοῦ σκότους εἰς τὸ φῶς καὶ ἐκ τῆς πολλότητος εἰς τὴν ἑνότητα.
Εὐχαῖς σου καὶ αὐλῇ σου τὴν ἀναστάσιμον ἁρμονίαν
Ἐπὶ τὰς κορυφὰς τοῦ πνεύματος ἀναδείκνυσις.

Δόξα σοι, ὦ Πᾶν, τῷ ἀέναῳ ὕμνῳ τῶν ὄντων,
Καὶ τῷ μυσταγωγῷ τοῦ θείου καὶ ἄρρητου κόσμου!