Η χοή οίνου ως αναίμακτη προσφορά !

[tanipteros]

Η χοή οίνου ως αίμα του θεού Διόνυσου μπορεί να θεωρηθεί αναίμακτη προσφορά, καθώς δεν εμπεριέχει θυσία ζωντανού όντος. Στο πλαίσιο της αρχαίας ελληνικής λατρείας, οι χοές ήταν υγρές προσφορές, συνήθως κρασιού, νερού, μελιού ή ελαίου, που αφιερώνονταν στους θεούς, τους ήρωες ή τους νεκρούς.

Ο Διόνυσος, ως θεός του κρασιού, της έκστασης και της αναγέννησης, συσχετίζεται άμεσα με τον οίνο, ο οποίος στον μύθο και στη λατρεία συμβολίζει την ίδια του τη ζωτική ουσία, το "αίμα" του. Η πράξη της χοής, δηλαδή η προσφορά οίνου στη γη ή σε βωμούς, μπορεί να ερμηνευθεί ως μια μορφή σύνδεσης με τη θεϊκή του ενέργεια, χωρίς την ανάγκη αιματοχυσίας.

Αυτό το είδος προσφοράς ενσαρκώνει την ιδέα της πνευματικής θυσίας, καθώς ο οίνος συμβολίζει τη ζωή και την αναγέννηση, τιμώντας τον Διόνυσο μέσα από τη συμβολική του παρουσία, αντί για κυριολεκτική αιματοχυσία.

Το κρασί ως «αίμα» του θεού Διόνυσου είναι ένα βαθιά συμβολικό και πολυσύνθετο στοιχείο της αρχαίας ελληνικής θρησκείας, αλλά και των μύθων και τελετουργιών που τον περιβάλλουν. Ο Διόνυσος, θεός του κρασιού, της αμπελουργίας, της γονιμότητας, της έκστασης και της θεατρικής τέχνης, θεωρείται ο κατεξοχήν θεός που συνδέει τον άνθρωπο με τις δυνάμεις της φύσης και της μεταμόρφωσης.

Μυθολογική και συμβολική διάσταση
Το αίμα της θεότητας: Το κρασί θεωρούνταν το "αίμα" του Διόνυσου, καθώς ο θεός ταυτιζόταν με την αμπέλι και τον κύκλο της ζωής της. Ο τρύγος, η διαδικασία παραγωγής του κρασιού, και η κατανάλωσή του συμβόλιζαν το θάνατο και την αναγέννηση του θεού.

Σε ορισμένους μύθους, η κατακρεούργηση του Διόνυσου από τους Τιτάνες (η λεγόμενη "σπαραγμός") συνδέεται με την ιδέα ότι το αίμα του θεού επιστρέφει στη φύση και μετουσιώνεται σε κρασί.
Η μεταμόρφωση και η έκσταση: Το κρασί, ως θεϊκό δώρο του Διόνυσου, είχε τη δύναμη να μεταμορφώνει την ψυχολογία των ανθρώπων, προκαλώντας έκσταση και λύτρωση. Ο θεός προσέφερε το κρασί ως μέσο για να ξεπεράσουν οι θνητοί τα όρια της καθημερινότητας και να συνδεθούν με το θείο.

Η σύνδεση με τη ζωή και τον θάνατο: Στις τελετές προς τιμήν του, το κρασί αντιπροσώπευε τη ροή της ζωής, αλλά και τον κύκλο της φύσης, όπου κάθε τέλος φέρνει μια νέα αρχή.

Τελετουργική χρήση
Χοές και σπονδές: Το κρασί προσφερόταν συχνά σε τελετουργίες του Διόνυσου, όπως στις χοές και τις σπονδές. Η πράξη αυτή συμβόλιζε την αφιέρωση του ζωτικού στοιχείου της γης στη θεϊκή δύναμη.

Διονυσιακά Μυστήρια: Στα μυστήρια του Διόνυσου, το κρασί χρησιμοποιούνταν για να προκαλέσει έκσταση στους συμμετέχοντες. Οι πιστοί πίστευαν ότι, μέσα από την κατανάλωση του κρασιού, αποκτούσαν μια βαθύτερη σύνδεση με τον θεό, ενσαρκώνοντας τη θεϊκή του ουσία.

Οινοποσία ως ιερή πράξη: Σε πολλές εορτές, όπως τα Ανθεστήρια, το κρασί έπαιζε κεντρικό ρόλο. Η πρώτη κατανάλωση του φρέσκου κρασιού ήταν αφιερωμένη στον Διόνυσο, με τη σημασία της γιορτής να εστιάζει στη γονιμότητα, τη χαρά και τη σύνδεση με το θείο.

Φιλοσοφική διάσταση
Πολλοί αρχαίοι φιλόσοφοι και ποιητές, όπως ο Ευριπίδης και ο Πλάτωνας, ασχολήθηκαν με τη σημασία του κρασιού και την αναζήτηση του μέτρου στη χρήση του. Ο Διόνυσος αντιπροσώπευε τόσο την έκσταση όσο και την επικίνδυνη απώλεια του ελέγχου, αποδεικνύοντας τη λεπτή ισορροπία ανάμεσα στη θνητή και τη θεϊκή φύση.
Η ιδέα της θυσίας
Το κρασί ως αίμα του Διόνυσου ήταν ταυτόχρονα θυσία και προσφορά ζωής. Η ιδέα της θυσίας συνδέεται με την αντίληψη ότι το κρασί είναι το προϊόν της αμπέλου που "πεθαίνει" για να δώσει ζωή, όπως και ο Διόνυσος πεθαίνει και αναγεννιέται, φέρνοντας στον κόσμο τη χαρά και την έκσταση.

[ksk]

ὡυτὸς δὲ Ἀίδης καὶ Διόνυσος...
Το νήμα αυτό το επιασες πολύ επιφανειακά...
Καμία σχέση...

[ΓΑΛΗ]

Αν ήταν όντως έτσι, δεν θα είχαν κάποιο νόημα οι αιματηρές θυσίες.

Οι συμβολισμοί είναι άλλο θέμα.

[tanipteros]

Αν ήταν όντως έτσι, δεν θα είχαν κάποιο νόημα οι αιματηρές θυσίες.

Οι συμβολισμοί είναι άλλο θέμα.

υπήρχαν και οι αιματηρές και οι αναίμακτες θυσίες...
οι αιματηρές γινόταν ως πανυγύρια - εορτές για να τραφεί ο κόσμος και αφιερώναν την τροφή τους στον Θείο
οι αναίμακτες είχαν πιο μυστιριακό υπόβαθρο όσο αφορά τον οίνο... το σταφύλι που ήταν ο Διόνυσος "πέθαινε" και έδινε το κρασί που όταν το κατανάλωναν άλλαζε η ψυχική διάθεση του ανθρώπου.
εκτός από τον οίνο είχαν και τις υπόλοιπες αναίμακτες προσφορές γάλα, μέλι, λάδι.

η κάθε θυσία-προσφορά είχε τον σκοπό της, ευλογημένη τροφή το κρέας και αναίμακτες προσφορές οι χοές συνήθως προσφορά σε Θεούς και Ψυχές.

[tanipteros]

ὡυτὸς δὲ Ἀίδης καὶ Διόνυσος...
Το νήμα αυτό το επιασες πολύ επιφανειακά...
Καμία σχέση...

δώσε βάθος εσύ Κική μου...

[ΑΙΝΕΙΑΝ06]

Κάθε προσφορά σε Θεούς είναι δωροδοκία ενός υπερφυσικού Αφέντη
Που σε συνδυασμό με κολακεία με Ύμνους ζητάνε εύνοια και αποφυγή τιμωρίας οι πιστοί

[ksk]

ὡυτὸς δὲ Ἀίδης καὶ Διόνυσος...
Το νήμα αυτό το επιασες πολύ επιφανειακά...
Καμία σχέση...

δώσε βάθος εσύ Κική μου...

Ακριβώς γιαυτο έβαλα Ηρακλειτο στην αρχή...
Διαβασε την νεκυια ...τα νεκρομαντεια και μετά βάλε αυτά τα λαιτ περί χοών και κρασιού.

[ksk]

Κάθε προσφορά σε Θεούς είναι δωροδοκία ενός υπερφυσικού Αφέντη
Που σε συνδυασμό με κολακεία με Ύμνους ζητάνε εύνοια και αποφυγή τιμωρίας οι πιστοί

Ο καθεις κατά την ερμηνεία που δίνει ο νους του σκεπτόμενος...

[ΛΑΘΕ ΒΙΩΣΑΣ]

ὡυτὸς δὲ Ἀίδης καὶ Διόνυσος...
Το νήμα αυτό το επιασες πολύ επιφανειακά...
Καμία σχέση...

δώσε βάθος εσύ Κική μου...

Ακριβώς γιαυτο έβαλα Ηρακλειτο στην αρχή...
Διαβασε την νεκυια ...τα νεκρομαντεια και μετά βάλε αυτά τα λαιτ περί χοών και κρασιού.

καθαίρονται δ᾽ ἄλλῳ αἵματι μιαινόμενοι οἷον εἴ τις εἰς πηλὸν ἐμβὰς πηλῷ ἀπονίζοιτο· μαίνεσθαι δ᾽ ἂν δοκοίη, εἴ τις αὐτὸν ἀνθρώπων ἐπιφράσαιτο οὕτω ποιέοντα· καὶ τοῖς ἀγάλμασι δὲ τουτέοισιν εὔχονται, ὁκοῖον εἴ τις δόμοισι λεσχηνεύοιτο, οὔ τι γινώσκων θεοὺς οὐδ᾽ ἥρωας οἵτινές εἰσι.

[20---]

Κάθε προσφορά σε Θεούς είναι δωροδοκία ενός υπερφυσικού Αφέντη
Που σε συνδυασμό με κολακεία με Ύμνους ζητάνε εύνοια και αποφυγή τιμωρίας οι πιστοί

Αν οι θεοί ήταν αυτοί που ήταν. Αν το έλεος τους ήταν άπειρο όπως και η προσφορά τους σε όλα τα ένβια όντα, σε όλο το σύμπαν. Οπως και ο πόνος τους. Δεν νομίζεις πως θα άξιζε να τους υπηρετείς?

[ΑΙΝΕΙΑΝ06]

Κάθε προσφορά σε Θεούς είναι δωροδοκία ενός υπερφυσικού Αφέντη
Που σε συνδυασμό με κολακεία με Ύμνους ζητάνε εύνοια και αποφυγή τιμωρίας οι πιστοί

Αν οι θεοί ήταν αυτοί που ήταν. Αν το έλεος τους ήταν άπειρο όπως και η προσφορά τους σε όλα τα ένβια όντα, σε όλο το σύμπαν. Οπως και ο πόνος τους. Δεν νομίζεις πως θα άξιζε να τους υπηρετείς?

Θέλουν οι Θεοί υπηρέτες;
Η πιστούς υπηκόους οι οποίοι τους προσκυνούν;

[20---]

Κάθε προσφορά σε Θεούς είναι δωροδοκία ενός υπερφυσικού Αφέντη
Που σε συνδυασμό με κολακεία με Ύμνους ζητάνε εύνοια και αποφυγή τιμωρίας οι πιστοί

Αν οι θεοί ήταν αυτοί που ήταν. Αν το έλεος τους ήταν άπειρο όπως και η προσφορά τους σε όλα τα ένβια όντα, σε όλο το σύμπαν. Οπως και ο πόνος τους. Δεν νομίζεις πως θα άξιζε να τους υπηρετείς?

Θέλουν οι Θεοί υπηρέτες;
Η πιστούς υπηκόους οι οποίοι τους προσκυνούν;

Πιστεύω οτι χρειάζονται "μαχητές" κυρίως. Πιστεύω οτι τα θεικά όντα δίνουν μέχρι και την τελευταία ιχμάδα της δύναμης τους για το καλό των άλλων, μέχρι το σημείο που δεν μπορούν να σηκώσουν άλλο "βάρος". Ομως όλοι οι υπόλοιποι θνητοί πχ έχουν όλα τα περιθώρια να προσφέρουν. Οσο ζουν. Αυτή είναι η θεωρία μου αυτή τη στιγμή...

[ΑΙΝΕΙΑΝ06]

Αν οι θεοί ήταν αυτοί που ήταν. Αν το έλεος τους ήταν άπειρο όπως και η προσφορά τους σε όλα τα ένβια όντα, σε όλο το σύμπαν. Οπως και ο πόνος τους. Δεν νομίζεις πως θα άξιζε να τους υπηρετείς?

Θέλουν οι Θεοί υπηρέτες;
Η πιστούς υπηκόους οι οποίοι τους προσκυνούν;

Πιστεύω οτι χρειάζονται "μαχητές" κυρίως. Πιστεύω οτι τα θεικά όντα δίνουν μέχρι και την τελευταία ιχμάδα της δύναμης τους για το καλό των άλλων, μέχρι το σημείο που δεν μπορούν να σηκώσουν άλλο "βάρος". Ομως όλοι οι υπόλοιποι θνητοί πχ έχουν όλα τα περιθώρια να προσφέρουν. Οσο ζουν. Αυτή είναι η θεωρία μου αυτή τη στιγμή...

Οι άνθρωποι σε όλες τις κοινωνίες έβλεπαν τους Θεούς τους σύμφωνα με τα πρότυπα των κοσμικών αρχόντων τους

[20---]

Θέλουν οι Θεοί υπηρέτες;
Η πιστούς υπηκόους οι οποίοι τους προσκυνούν;

Πιστεύω οτι χρειάζονται "μαχητές" κυρίως. Πιστεύω οτι τα θεικά όντα δίνουν μέχρι και την τελευταία ιχμάδα της δύναμης τους για το καλό των άλλων, μέχρι το σημείο που δεν μπορούν να σηκώσουν άλλο "βάρος". Ομως όλοι οι υπόλοιποι θνητοί πχ έχουν όλα τα περιθώρια να προσφέρουν. Οσο ζουν. Αυτή είναι η θεωρία μου αυτή τη στιγμή...

Οι άνθρωποι σε όλες τις κοινωνίες έβλεπαν τους Θεούς τους σύμφωνα με τα πρότυπα των κοσμικών αρχόντων τους

Δε ξέρω τι έκαναν οι απλοί άνθρωποι όμως στα φόρα συναντάς λίγο πιο σπέσιαλ κόσμο. Που μπαίνει στη διαδικασία να σκέπτεται λίγο. Οχι μόνο μ*νί και Ολυμπιακός. Η αναζήτηση της γνώσης και της αλήθειας είναι ατέρμονη διαδικασία. Εδώ σφυρηλατούνται οι αυτοκράτορες και οι αυτοκρατόρησες του μέλλοντος.

[ΑΙΝΕΙΑΝ06]

Πιστεύω οτι χρειάζονται "μαχητές" κυρίως. Πιστεύω οτι τα θεικά όντα δίνουν μέχρι και την τελευταία ιχμάδα της δύναμης τους για το καλό των άλλων, μέχρι το σημείο που δεν μπορούν να σηκώσουν άλλο "βάρος". Ομως όλοι οι υπόλοιποι θνητοί πχ έχουν όλα τα περιθώρια να προσφέρουν. Οσο ζουν. Αυτή είναι η θεωρία μου αυτή τη στιγμή...

Οι άνθρωποι σε όλες τις κοινωνίες έβλεπαν τους Θεούς τους σύμφωνα με τα πρότυπα των κοσμικών αρχόντων τους

Δε ξέρω τι έκαναν οι απλοί άνθρωποι όμως στα φόρα συναντάς λίγο πιο σπέσιαλ κόσμο. Που μπαίνει στη διαδικασία να σκέπτεται λίγο. Οχι μόνο μ*νί και Ολυμπιακός. Η αναζήτηση της γνώσης και της αλήθειας είναι ατέρμονη διαδικασία. Εδώ σφυρηλατούνται οι αυτοκράτορες και οι αυτοκρατόρησες του μέλλοντος.

Το ποιόν μιας οποιασδήποτε θρησκείας ΔΕΝ το καθορίζουν οι μορφωμένοι θεωρητικοί θεολόγοι και φιλόσοφοι αυτής της θρησκείας αλλά οι πλατιές λαϊκές μάζες που την ακολουθούν
Το τι είναι πχ ο χριστιανισμός η το Ισλάμ δεν το καθορίζουν οι θεολόγοι αυτών των θρησκευτικών αλλά η μεγάλη πλειοψηφία των πιστών οπαδών τους
Το το ήταν το δωδεκάθεο ΔΕΝ το καθόριζαν οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι αλλά η πλατιά αγράμματη λαϊκή μάζα της πλειοψηφίας των κατοίκων της αρχαίας Ελλάδας