Ο Τελικός ή Οι περιπέτειες του Βαντόνου

[sharp]

Μόλις είχε τελειώσει ο ημιτελικός και η Αγγλία ήταν νικήτρια. Ο vantono έριξε μια ματιά στο στοίχημαν και χαμογέλασε στη θέα του τριψήφιου νούμερου που είχε κερδίσει. Ανατροπή ρε μαλάκες, να ακούτε τον βαντόνο που σας μιλάει, είπε μονολογώντας δυνατά. Αισθανόταν αρχηγός, σίγουρος ότι πάντα θα κερδίζει, αγνοώντας την πραγματικότητα που έλεγε ότι τούτη τη φορά είχε απλά μεγάλο φάρδος, αφού η Αγγλία έβαλε το δεύτερο γκολ μόλις λίγα λεπτά πριν την λήξη.

Τις επόμενες ημέρες τις πέρασε με την σκέψη του τελικού. Αποφάσισε να ρισκάρει ένα μεγάλο ποσό στην νίκη των μισητών Άγγλων κι ας επιθυμούσε μέσα του νίκη των Ισπανών. Η καρδιά του με τους Ισπανούς, η τσέπη του με τους Άγγλους. Αυτός ήταν ο Βαντόνο, μια ζωή να μην ξέρει τι θέλει. Έτσι μείωσε τις αποταμιεύσεις του σχεδόν στο μηδέν, δανείστηκε από όπου μπορούσε και τα έπαιξε όλα στην Αγγλία.

Οι μέρες του μεγάλου τελικού πλησίαζαν, όλοι οι ποδοσφαιρόφιλοι Tarkovsky, GoBack, Σενέκας, Communio Sancta, NewModelArmy, Rocco Siffredi, Eθνικοκοινωνιστης alias Δάσκαλος, Daje κ.α. χαιρόντουσαν για τα μαγικά 90 ή και παραπάνω λεπτά που θα απολάμβαναν Κυριακή βράδυ. Κάθε μέρα αντάλλασαν σκέψεις, ιδέες, γνώμες περί τακτικής, με λεπτομέρειες που έφταναν στο σημείο ότι ο τάδε ποδοσφαιριστής θα φοράει μικρότερο νούμερο κάλτσας στο αριστερό πόδι κι αυτό σε ένα κόρνερ από τα δεξιά μπορεί να είναι μειονέκτημα για την ομάδα του.

Ο Βαντόνο χαιρόταν διπλά! Κι αυτός ποδοσφαιρόφιλος, από τη μία μετρούσε ώρες μέχρι τον τελικό και από την άλλη τα φράγκα που θα βγάλει. Σίγουρα 4ψήφιο νούμερο, μην είναι και 5ψήφιο σκεφτόταν! Πολλές φορές τη μέρα κοιτούσε τα ρέητς, οι μπουκμέικερς έδιναν φαβορί την Ισπανία, οπότε τα κέρδη του ανέβαιναν. Τα κέρδη…, τα υποτιθέμενα και φανταστικά...


Η μέρα του μεγάλου ματς έφτασε. Ιδανική μέρα από κάθε άποψη, η κοπέλλα του θα διανυκτέρευε στη μάνα της, επειδή είχαν προετοιμασίες για τον γάμο της μεγάλης της αδερφής. Κανόνισε με 3 φιλαράκια να έρθουν από το σπίτι να δουν το παιχνίδι παρέα. Είχε γεμίσει το ψυγείο με μπύρες, ξηροί καρποί, γαριδάκια, τσιπς υπήρχαν σε αφθονία, ενώ σιγουρεύτηκε ότι πιτσαρία και σουβλακερί θα παραμείνουν ανοιχτά.

Δυο ώρες πριν το παιχνίδι του τηλεφώνησε ένας φίλος και του είπε ότι ο Κ. έσπασε το πόδι του και τον πάνε στο νοσοκομείο. Μεγάλη ατυχία, εκεί που όλα πήγαιναν καλά, σκέφτηκε ο Βαντόνο. Ευτυχώς δεν ήταν προληπτικός για να φοβηθεί το στοίχημαν, το μεγάλο στοίχημαν που είχε βάλει και όσο περνούσε η ώρα όλο και είχε εντονώτερο προαίσθημα ότι οι βρωμοτσαβς θα κερδίσουν. Στενοχωριόταν στην ιδέα αυτή, αλλά αμέσως σκεφτόταν τα φράγκα και του έφτιαχνε το κέφι. Μήπως έπρεπε να βάλω κι άλλα, τόσα ώστε να μην χρειαστεί να ξαναδουλέψω ποτέ;

Το ματς ξεκίνησε ακριβώς στην ώρα του. Αμέσως η πρώτη επίθεση της Αγγλίας και …ντριιιιιν… ήταν το κουδούνι της πάνω πόρτας. Πρόλαβαν και ήρθαν τελευταία στιγμή οι άλλοι δυο, είπε από μέσα του, υποθέτοντας ότι θα είναι οι φίλοι του.

Σηκώθηκε, άνοιξε την πόρτα και, χωρίς να κοιτάξει ποιος είναι, έτρεξε πίσω στον καναπέ φωνάζοντας, γρήγορα ρε μαλάκες, άρχισε! Πέρασαν δευτερόλεπτα, ένα σουτ ξυστά άουτ, φωνές από την τηλεόραση, αλλά δεν έμπαινε κανείς. Γύρισε και κοίταξε την ανοιχτή πόρτα και έμεινε με το στόμα ανοιχτό. Δυο κοριτσόπουλα, πιπίνια σαν τα κρύα τα νερά τον κοιτούσαν χαμογελαστά. Σηκώθηκε σαστισμένος, σκοντάφτοντας στο τραπεζάκι μπροστά του και προχώρησε προς την πόρτα. Η μία ήταν ξανθιά με κοντά μαλλάκια και η άλλη πιο καστανή, με κοτσίδες που τις ψαχούλευε με το χέρι της, ενώ κουνούσε το κεφάλι της με νάζι.

Χάι, του είπε η ξανθιά.
Χελλόου, είπε ο Βαντόνο, ξεροβήχοντας για να κουνήσει το φλέμμα που ξαφνικά είχε σφηνωθεί στο λαιμό του.
Χάου αρ γιου, ξαναρώτησε, με πιο σταθερή φωνή, βρίσκοντας την γνωστή, βαντόνια αυτοπεποίθηση του.
Γιατί μας μιλάς Αγγλικά, είπε η κοτσιδάτη.
Ελληνίδες είστε;
Όχι, είπε η καστανή ξανά, με ένα περίεργο χι.
Ουκράινκα και Ρουσκάγια είπε η άλλη, δείχνοντας πρώτα την καστανή και μετά τον εαυτό της.

Η τηλεόραση φώναζε δυνατά, πρέπει να παιζόταν ένα VAR για πέναλτυ, αλλά ο Βαντόνο δεν έδωσε σημασία.
Πώς και μιλάτε Ελληνικά; Ποιες είστε;
Είμαστε τα νέα γειτονιά, συνέχισε η ξανθιά Ρωσίδα. Μιλάμε Ελληνικά, μένουμε χρόνια Ελλάντα.
Μην μπορώντας να πάρει τα μάτια του από πάνω τους, ο Βαντόνο κόντεψε να αλλοιθωρήσει προσπαθώντας να δει τι παίζει με το VAR. Τους έκανε κίνηση να περάσουν χωρίς να ξέρει αν όντως ήθελε αυτό ή ήθελε να δει το ματς. Βλέπεις, παιζόταν και το στοίχημαν… πολλά τα λεφτά Άρη.

Πέρασαν μέσα, κουνώντας τα σορτσάκια τους και έκατσαν και οι δύο στην πολυθρόνα η μία πάνω στην άλλη, σχεδόν αγκαλιά. Λίγο το στοίχημαν, λίγο για να το παίξει άνετος ο Βαντόνο δυνάμωσε την τιβι και άρχισε να βλέπει επιτέλους το ματς που ήδη πλησίαζε στο 10λεπτο. Με το αριστερό μάτι του αλλοιθώριζε ωστόσο, μία στον αφαλό της ξανθιάς που είχε περασμένο ένα κρικάκι και μία στα βαμμένα νύχια του ποδιού της καστανής με τα πεδιλάκια. Να μην έχω και τρίτο μάτι, έκανε τη σκέψη.

Και κάνετε παρέα; Νόμιζα ότι μισιέστε μεταξύ σας, ξανάπιασε την κουβέντα ο Βαντόναρος.
Αυτά είναι ι πολίτιτσι είπε η Ουκρανίδα, εμείς είμαστε φίλες, όλα τα κάνουμε μαζί…
Αχμ… μαζί… όλα… μάλιστα… Και πώς σας λένε, ξαναρώτησε.
Νατάσα είπε η ξανθιά, Λιουμπλιού είπε η άλλη. Λιουμπλιού σημαίνει αγάπη, συνέχισε.
Αααα… κάβλα όνομα, είπε δυνατά ο Βαντόνο και δαγκώθηκε, αλλά ευτυχώς οι φωνές στην τιβι για ένα σουτ του Όλμο στο δοκάρι σκέπασαν αυτό που μόλις είχε πει.

Και ενώ περνούσε η ώρα και τα ματς στην τηλεόραση και τον καναπέ άρχιζαν να έχουν ενδιαφέρον και πάνω που κατέβαζε την θερμοκρασία στο κλιματιστικό, γιατί για άγνωστους λόγους είχε αρχίσει να ζεσταίνεται πολύ, η ξανθιά που καθόταν πιο κοντά του έπεσε επάνω του, άραγε κατά λάθος, λέγοντας χαριτωμένα «πραστίτε». Αμέσως μετά πετάχτηκε μαζί με τη φίλη της και έτρεξαν προς την κουζίνα κάνοντας πηδηματάκια.

Σαν ζαρκαδάκια πάνε οι άτιμες, μονολόγησε ο Βαντόνο και ένοιωσε κάτι να σκιρτά μέσα του. Η αγωνία για το στοίχημαν θα ‘ναι, ξανασκέφτηκε στα γρήγορα.

Οι κοπελιές πήγαν στην κουζίνα και ο Βαντόνο άκουσε ότι άνοιγαν το ψυγείο, άνοιγαν μπουκάλια, αλλά άκουγε και πολλά γελάκια. Αυτό το τελευταίο ήταν που τον δυσκόλευε να συγκεντρωθεί στο παιχνίδι, για κανά τρίλεπτο κοιτούσε χωρίς να βλέπει. Για την ακρίβεια τις έβλεπε να πίνουν και να γελάνε με την φαντασία του.

Ευτυχώς εγώ δεν κάνω τέτοια, αναλογίστηκε, είμαι άλλωστε ερωτευμένος. Πάντοτε δεικλίδα ασφαλείας η δικιά του στις πολύ δύσκολες καταστάσεις.

Η ζέστη ωστόσο είχε μεγαλώσει πολύ, κατέβασε κι άλλο τον θερμοστάτη, τον έφτασε στους 18, παρακάτω δεν πήγαινε. Τα γελάκια μαζί με τα τσουγκρίσματα των ποτηριών δυνάμωναν σε ένταση, ρε συ, ωραία γλώσσα τα Ρώσικα, δεν το είχα σκεφτεί. Για μπας κι είναι Ουκρανικά;

Κάποια στιγμή, πιεζόμενος κι από κατούρημα αποφάσισε να το τολμήσει και να δει τι κάνουν. Φτάνοντας στην πόρτα όμως, φοβήθηκε και δεν κοίταξε προς τα εκεί, αλλά μπήκε καρφί στο μπάνιο. Πάνω που τελείωνε ακούει φασαρία από την τηλεόραση, πρέπει να είχε μπει γκολ. Τού φάνηκε μάλιστα πως το έβαλαν οι σπανιόλοι. Αυθόρμητα χάρηκε, ετοιμάστηκε να πανηγυρίσει και μετά θυμήθηκε… όχι ρε παπάρα, στοίχημαν! Πετάχτηκε έξω, είχε ξεχάσει τελείως τις επισκέπτριες του, αλλά περνώντας από την κουζίνα έκανε το λάθος να κοιτάξει αφηρημένος προς τα εκεί. Αυτό που είδε τον έκανε να ξεχάσει το παιχνίδι, να ξεχάσει το στοίχημαν και μαζί το 5ψήφιο νούμερο που είχε παίξει.

Η μία είχε αλείψει το λαιμό της με μέλι και η άλλη γύριζε το στόμα της τριγύρω και έκανε ζζζζ… σαν μελισσούλα. Δεν πρόσεξε ποια ήταν ποια, ούτε είχε σημασία. Η ζέστη έγινε ξαφνικά αφόρητη, γαμημένο αιρκοντίσιον δεν κάνει τίποτε, είπε φωναχτά. Όρμησε μέσα στην κουζίνα σαν να ήταν ταύρος και το μέλι κόκκινο πανί.

Εδώ, δυστυχώς, θα στενοχωρήσουμε τους αναγνώστες, το πχόρουμ έχει κανονισμούς και λογοκρίνεται η συνέχεια, καθότι δεν υπάρχει δυνατότητα για 18+.




Οπότε, φαντασία κατά βούλησιν!






Κι εμείς συνεχίζουμε από εδώ:
Και πάνω που ετοιμαζόταν να τον…. μπαααααμμμμμ… ακούστηκε ο κρότος και όλα σκοτείνιασαν. Κοιτούσε γύρω του και δεν έβλεπε τίποτε… ρε πουστ… τυφλώθηκα, σκέφτηκε.

Άρχισε να ψηλαφίζει τα πράγματα, δεν είχε ιδέα που βρισκόταν. Εδώ πρέπει να είναι το ψυγείο, αλλά δεν είναι… Πού έχω βρεθεί; Έκανε να κάτσει και ένοιωσε μαλακά σαν να καθόταν σε καναπέ. Μα… κάθομαι στον καναπέ… στο σαλόνι είμαι; Η τηλεόραση τότε που είναι, γιατί δεν ακούγεται;

Αισθανόταν πως στο δωμάτιο είχε 60 βαθμούς. Τα ‘παιξε το κινέζικο κλιματιστικό, σκέφτηκε, αυτός ο Νάνος με πήρε στο λαιμό του, που επέμενε ότι είναι τέλειο και να το αγοράσω.

Ψάχνοντας από δω κι από κει, σιγά, σιγά, δεν τού πήρε πολύ χρόνο, μέχρι να συνειδητοποιήσει, ότι πολύ απλά είχε πέσει το ρεύμα.

Ο Κούλης…. ψέλισσε… Αύριο θα δούμε φωτογραφίες του από τη Μύκονο, με βρεγμένο το δασύτριχο στήθος του ενώ εμείς… Λέγοντας στήθος, θυμήθηκε ένα άλλο στήθος, πιο ενδιαφέρον… Με το δεξί του χέρι έπιασε υγρασίες στο μαξιλάρι. Βρε, λες… μπα, ιδρώτας είναι, έκανε απογοητευμένος.

Ψηλάφισε στο σκοτάδι, βρήκε στο τραπεζάκι το κινητό του, πήγε να ανάψει το φακό. Φτου… η μπαταρία στο 6%. Το άνοιξε και είδε την ώρα, ήταν μετά τα μεσάνυχτα. Μαλάκα…, αυτό είναι, με πήρε ο ύπνος, το ματς, το μααατς, το στοιχημαν!

Ευτυχώς υπάρχει το πχόρουμ. Κάποιον θα βρω εκεί μέσα να ρωτήσω τι έγινε. Το στοιχημαν παιδιά, το στοίχημαααααν!

[vantono]

Δεν παίζω και τόσο μεγάλα ποσά ευτυχως

Εχω γραψει για παρόμοιο σκηνικο στη δουλεια παλιοτερα, με τη φιλοπαλαιστίνια γκοθου και μια αλλη απο διπλανό της γραφειο που εχει εβραικές ριζες, που πηγαν να πιαστουν στα χερια πριν κατι μηνες, μου τα ειπαν καποιοι που ηταν μπροστα, και τις φωναξα και τις δυο στο γραφειο μου για επιπληξη.

Αλλα κανείς δεν με πιστεύει πια, ακομα κι εκει νόμιζαν οτι τρολαρω

[Μπίστης]

Αλλα κανείς δεν με πιστεύει πια, ακομα κι εκει νόμιζαν οτι τρολαρω

Κι εγώ που σε πιστεύω ?
Ούτε ένα μικρό απντεη δεν κάνεις για χάρη μου ...
Και δεν μιλάω για στορυ πιπεράτα, πώς συνάφθηκε ειρήνη σε τόσα μέτωπα με ενδιαφέρει, πόσο ξενερωτο είναι να το βιώνεις και πιθανότητες αναζωπύρωσης









Το ότι σε θεωρώ κουβά σε πολιτική και μπαλλα (παροδικά η Αγγλία μας σε ξεκουβαδιασε) δεν σημαινει πώς δεν σε αναγνωρίζω ως ζεν πρεμιέ

[sharp]

Δεν παίζω και τόσο μεγάλα ποσά ευτυχως

Εχω γραψει για παρόμοιο σκηνικο στη δουλεια παλιοτερα, με τη φιλοπαλαιστίνια γκοθου και μια αλλη απο διπλανό της γραφειο που εχει εβραικές ριζες, που πηγαν να πιαστουν στα χερια πριν κατι μηνες, μου τα ειπαν καποιοι που ηταν μπροστα, και τις φωναξα και τις δυο στο γραφειο μου για επιπληξη.

Αλλα κανείς δεν με πιστεύει πια, ακομα κι εκει νόμιζαν οτι τρολαρω

Για επίπληξη;

Το άλλο με τη Ρωσιδούλα είχα διαβάσει. Προφανώς από εκεί εμπνεύστηκα.

Πάντως δεν έχεις παράπονο, σε έκανα πρωταγωνιστή και με action!

[George_V]

Δεν παίζω και τόσο μεγάλα ποσά ευτυχως

Εχω γραψει για παρόμοιο σκηνικο στη δουλεια παλιοτερα, με τη φιλοπαλαιστίνια γκοθου και μια αλλη απο διπλανό της γραφειο που εχει εβραικές ριζες, που πηγαν να πιαστουν στα χερια πριν κατι μηνες, μου τα ειπαν καποιοι που ηταν μπροστα, και τις φωναξα και τις δυο στο γραφειο μου για επιπληξη.

Αλλα κανείς δεν με πιστεύει πια, ακομα κι εκει νόμιζαν οτι τρολαρω

Σαν αρχη απο τσοντα ακουγεται αυτο.

[vantono]

Δεν παίζω και τόσο μεγάλα ποσά ευτυχως

Εχω γραψει για παρόμοιο σκηνικο στη δουλεια παλιοτερα, με τη φιλοπαλαιστίνια γκοθου και μια αλλη απο διπλανό της γραφειο που εχει εβραικές ριζες, που πηγαν να πιαστουν στα χερια πριν κατι μηνες, μου τα ειπαν καποιοι που ηταν μπροστα, και τις φωναξα και τις δυο στο γραφειο μου για επιπληξη.

Αλλα κανείς δεν με πιστεύει πια, ακομα κι εκει νόμιζαν οτι τρολαρω

Σαν αρχη απο τσοντα ακουγεται αυτο.

viewtopic.php?p=3222509#p3222509

[Eθνικοκοινωνιστης]

Δεν παίζω και τόσο μεγάλα ποσά ευτυχως

Εχω γραψει για παρόμοιο σκηνικο στη δουλεια παλιοτερα, με τη φιλοπαλαιστίνια γκοθου και μια αλλη απο διπλανό της γραφειο που εχει εβραικές ριζες, που πηγαν να πιαστουν στα χερια πριν κατι μηνες, μου τα ειπαν καποιοι που ηταν μπροστα, και τις φωναξα και τις δυο στο γραφειο μου για επιπληξη.

Αλλα κανείς δεν με πιστεύει πια, ακομα κι εκει νόμιζαν οτι τρολαρω

Σαν αρχη απο τσοντα ακουγεται αυτο.

viewtopic.php?p=3222509#p3222509

[Tarkovsky]

Όχι, είπε η καστανή ξανά, με ένα περίεργο χι.

είμαστε σίγουροι ότι παίζει στον στοίχημαν;

[Tarkovsky]

Βαντόνε, μαύρο φίδι που σε 'φαγε έτσι και το χάσουν τα Ιθπανά από γκολ μέσω VAR κι έχοντας ο Όλμο δοκάρι

[Communio Sancta]

Ωραίο, και επίκαιρο, ο βαντόνος πολύ ζωντανή φιγούρα και πειστική.

[Communio Sancta]

Εν τω μεταξύ είναι εφιάλτης η ιστορία, θρίλερ, τρόμος. Να σου κάτσει έτσι ο τελικός...

[sharp]

Όχι, είπε η καστανή ξανά, με ένα περίεργο χι.

είμαστε σίγουροι ότι παίζει στον στοίχημαν;

Δεν ξέρω κι άλλο, στη διαφήμιση πριν τα ματς το έβλεπα. Σαν να τού κανα κι εγώ διαφήμιση, τελικά.

[sharp]

Εν τω μεταξύ είναι εφιάλτης η ιστορία, θρίλερ, τρόμος. Να σου κάτσει έτσι ο τελικός...

Ε, ναι και να χάσεις το ματς και να μην γαμ...

[Tarkovsky]

Όχι, είπε η καστανή ξανά, με ένα περίεργο χι.

είμαστε σίγουροι ότι παίζει στον στοίχημαν;

Δεν ξέρω κι άλλο, στη διαφήμιση πριν τα ματς το έβλεπα. Σαν να τού κανα κι εγώ διαφήμιση, τελικά.

κάτσε ρε

δεν σου 'χουν σπάσει δηλαδή τ' αρχίδια εκείνοι οι παπάρες που σκούζουν "Νόβιμπετ θέλω" σαν τις γελάδες που τις γαμεί ο ταύρος;