Να πω για τελευταία φορά, επειδή βλέπω ότι το κουράζουμε, πως εξετάζω μόνο τα άρθρα που έφερες. Δεν ξέρω για την υπόλοιπη νομοθεσία, ούτε και εξετάζω αν είναι σωστό, λογικό, παράνομο ή οτιδήποτε άλλο. Ε, τα άρθρα που παραθέτεις δεν δείχνουν τίποτα τέτοιο, μιλάνε για άλλα πράγματα και για την συμπεριφορά του παραλήπτη. Κάνουν μπαμ δε τα κείμενα, ότι αφορούν αυθαίρετες κινήσεις του και όχι ενέργειες που αφορούν τη συμμόρφωσή του με κάποιους νόμους. Πρέπει να το τραβήξεις από τα μαλλιά και να βγάλεις ένα σωρό αυθαίρετα συμπεράσματα για να τα κολλήσεις, αυτό λέω.hellegennes έγραψε: 03 Νοέμ 2023, 12:07Το διάβασα το παράδειγμά σου αλλά προσπαθείς με ένα παράδειγμα παρανομίας να μου αποδείξεις ότι το άρθρο δεν καθιστά αυτήν την χρήση παράνομη, το οποίο είναι άτοπο. Παράνομο ήταν αυτό που έκαναν οι βενζινάδες.Isildur έγραψε: 03 Νοέμ 2023, 11:48Μα, δεν κάνω αυτό, αυτό σου λέω. Αυτό που λες ότι το κάνεις 300ευρώ επειδή για Χ λόγους (εδώ, η πιθανή νομοθεσία αν υπήρχε) δεν επιτρέπει συναλλαγές άνω των 300 ευρώ, είναι αυθαίρετο συμπέρασμα που δεν προκύπτει από τα άρθρα.hellegennes έγραψε: 03 Νοέμ 2023, 11:31
Δεν ξέρω γιατί δεν το βλέπεις, αφού το άρθρο είναι ξεκάθαρο. Το χαρτονόμισμα των 500 έχει αξία 500 ευρώ, οποιαδήποτε αντιμετώπισή του σαν να έχει μικρότερη συναλλακτική αξία είναι αντίθετη στο άρθρο. Δεν μπορείς να το κάνεις ξαφνικά 300ευρω.
Πέρα απ' αυτό, δεν είναι τόσο σχετικό παράδειγμα. Αυτό που συζητάμε είναι αν πας να αγοράσεις κάτι που κάνει 500 ευρώ και βγάλεις να πληρώσεις με 500ευρω, περίπτωση στην οποία αν περνούσε σαν νόμος το όριο των 300 ευρώ, θα σου έλεγαν ότι δεν μπορείς να πληρώσεις με 500ευρω κάτι που κάνει 500ευρώ, μπορείς να πληρώσεις κάτι που κάνει το πολύ 300ευρώ, που καθιστά το 500ευρω ως 300ευρω. Η συναλλακτική του αξία θα ήταν 300 ευρώ.
Αυτό που συζητάμε είναι η ακριβής συναλλακτική αξία. Σ' αυτό αναφέρεται το άρθρο, γιατί είναι κώδικας που ορίζει τι είναι το νόμιμο χρήμα (νόμιμο μέσο συναλλαγής). Μιλάει για την υποχρέωση των συναλλασσόμενων να αποδέχονται μέσα συναλλαγής και σε ποια αξία. Στην ΕΕ το μόνο νόμιμο μέσο συναλλαγής είναι τα τραπεζογραμμάτια και κέρματα του ευρώ*, οτιδήποτε άλλο έχεις το δικαίωμα να μην το δεχτείς, όπως ξένα νομίσματα ή επιταγές. Αν θες μπορείς να το δεχτείς, απλά δεν είσαι υποχρεωμένος. Τα χαρτονομίσματα όμως είσαι ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ να τα δεχτείς μέχρι την ακριβή αξία που αναγράφεται πάνω τους. Αν υπάρχει όριο συναλλαγών με μετρητά είσαι υποχρεωμένος να αρνηθείς αριθμό χαρτονομισμάτων που υπερβαίνει αυτήν την αξία, αλλά δεν μπορείς να αρνηθείς χαρτονόμισμα που εξοφλεί στο ακέραιο ένα χρέος.
Να ξέρεις δε, ότι αν θέσπιζε η κυβέρνηση αυτό το μέτρο και ερχόταν κάποιος να αγοράσει π.χ. από σένα κάτι που κάνει 400 ευρώ και έβγαζε 500ευρω, σε περίπτωση που έλεγες ότι δεν μπορείς να το πάρεις, θα είχε το δικαίωμα να φύγει ο πελάτης με αυτό που ήθελε να αγοράσει χωρίς να κάνει κίνηση να σε πληρώσει με άλλον τρόπο.
* ή η αντίστοιχη ηλεκτρονική τους αξία με χρήση άμεσης μεταφοράς, όπως χρεωστική κάρτα.
Το παράδειγμά μου δε, νομίζω ότι περιγράφει άψογα αυτό που θέλω να σου πω, άσχετα αν αφορά παρανομία ή όχι. Μην πιάνεσαι από το αν είναι νόμιμο όχι, για να βγάλεις παράτυπη κατ' επέκτασιν και την συναλλαγή σε ό,τι αφορά το ύψος της σε σχέση με το χαρτονόμισμα, άλλο το ένα κι άλλο το άλλο. Πες ότι ήταν κάποιο επίσημο κρατικό πλαφόν για τους χ παράξενους λόγους, κι όχι αυθαιρεσία των βενζινάδων. Το ζουμί μας ενδιαφέρει του παραδείγματος που αποτυπώνει ακριβώς αυτό που συζητάμε, όχι κάποιες λεπτομέρειές του άλλης φύσης που μπορεί να είναι έκνομες.
