Isildur έγραψε: 01 Σεπ 2023, 19:39
Κόσμος δεν ήταν αυτός;
Ε, στο διάλο, με έχει καταμπερδέψει ο παπάρας. Δεν ασχολούμαι άλλο, έχω που έχω μόνο 3-4 καλές φλάντσες, μην τις κάψω κι αυτές.
Ρε συ, ποίημα έγραψε ο άνθρωπος και όχι επιστημονική διατριβή.
Ναι, μπορεί να είναι ο μικρός πρίγκιπας και το μπαο-μπαο που παραπέμπει σε πυρηνικό μανιτάρι, μπορεί να είναι ο κόσμος ο μικρός ο μέγας, μπορεί ο οποιοσδήποτε συνειρμός.
Ρίξε μια ματιά εδώ για να δεις και τι σημασία έχει η ηχητική απόδοση.
Θενκς, αλλά το "επίπεδό" μου δεν είναι για τέτοια. Πιο πολύ με μπερδεύουν, δεν μου κόβει και πολύ για τέτοια πράγματα.
Απλά, επειδή έχω ξανα-ασχοληθεί με αλληγορίες του Χέλη αλλού και σε άλλου είδους τέχνη, είπα να κάνω μια προσπάθεια. Δεν είμαι εγώ για ποίηση, ούτε το έχω, ούτε την καταλαβαίνω αλλά ούτε και μου πολυ-αρέσει. Αν είναι καλογραμμένο βέβαια κάτι (όπως θεωρώ ότι είναι σε αρκετά καλό βαθμό το εδώ ποίημα), αν δηλαδή κάτι μού κάνει, τότε θα πω ένα "χμμμ... ωραίο αυτό". Αλλά μέχρι εκεί.
Εσύ είσαι ΠΟΛΥ καλός στους στίχους, η αλήθεια να λέγεται. Και το' χεις με το μέτρο.
Το κόντακτ που έχω εγώ με τον hell στα χαϊκού , είναι άλλη φάση.
Ρε συ, ποίημα έγραψε ο άνθρωπος και όχι επιστημονική διατριβή.
Ναι, μπορεί να είναι ο μικρός πρίγκιπας και το μπαο-μπαο που παραπέμπει σε πυρηνικό μανιτάρι, μπορεί να είναι ο κόσμος ο μικρός ο μέγας, μπορεί ο οποιοσδήποτε συνειρμός.
Ρίξε μια ματιά εδώ για να δεις και τι σημασία έχει η ηχητική απόδοση.
Θενκς, αλλά το "επίπεδό" μου δεν είναι για τέτοια. Πιο πολύ με μπερδεύουν, δεν μου κόβει και πολύ για τέτοια πράγματα.
Απλά, επειδή έχω ξανα-ασχοληθεί με αλληγορίες του Χέλη αλλού και σε άλλου είδους τέχνη, είπα να κάνω μια προσπάθεια. Δεν είμαι εγώ για ποίηση, ούτε το έχω, ούτε την καταλαβαίνω αλλά ούτε και μου πολυ-αρέσει. Αν είναι καλογραμμένο βέβαια κάτι (όπως θεωρώ ότι είναι σε αρκετά καλό βαθμό το εδώ ποίημα), αν δηλαδή κάτι μού κάνει, τότε θα πω ένα "χμμμ... ωραίο αυτό". Αλλά μέχρι εκεί.
Εσύ είσαι ΠΟΛΥ καλός στους στίχους, η αλήθεια να λέγεται. Και το' χεις με το μέτρο.
Το κόντακτ που έχω εγώ με τον hell στα χαϊκού , είναι άλλη φάση.
Θενκς, αλλά να ξες ότι ποτέ δεν θεώρησα ποιήματα αυτά που γράφω εδώ κατά καιρούς. Άσχετα αν (όντως) έχουν καλό μέτρο.
Άλλο να σκαρώνει κανείς στιχάκια, χωρίς κανένα βάθος και ουσιαστικό νόημα (συχνά δε εντελώς προχειροφτιαγμένα) και κυρίως με σκωπτική ή σατιρική διάθεση κι άλλο να γράφει ποίηση, πιστεύω.
ΓΑΛΗ έγραψε: 01 Σεπ 2023, 20:00
Το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό ήταν τα λιβάδια με παπαρούνες.
Πίστεψέ το ή όχι, αυτό μου 'ρθε κι εμένα.
Το είχα στο μυαλό μου υφολογικά, γι'αυτό το είδατε και οι δύο.
Ξημέρωσε.
Α, τι ωραία που είναι!
Ήρθε η ώρα να κοιμηθώ.
Κι αν είμαι τυχερός,
θα με ξυπνήσουν μια Δευτέρα παρουσία κατά την θρησκεία.
Μα δεν ξέρω αν και τότε να σηκωθώ θελήσω.
Isildur έγραψε: 01 Σεπ 2023, 19:54
Θενκς, αλλά το "επίπεδό" μου δεν είναι για τέτοια. Πιο πολύ με μπερδεύουν, δεν μου κόβει και πολύ για τέτοια πράγματα.
Απλά, επειδή έχω ξανα-ασχοληθεί με αλληγορίες του Χέλη αλλού και σε άλλου είδους τέχνη, είπα να κάνω μια προσπάθεια. Δεν είμαι εγώ για ποίηση, ούτε το έχω, ούτε την καταλαβαίνω αλλά ούτε και μου πολυ-αρέσει. Αν είναι καλογραμμένο βέβαια κάτι (όπως θεωρώ ότι είναι σε αρκετά καλό βαθμό το εδώ ποίημα), αν δηλαδή κάτι μού κάνει, τότε θα πω ένα "χμμμ... ωραίο αυτό". Αλλά μέχρι εκεί.
Εσύ είσαι ΠΟΛΥ καλός στους στίχους, η αλήθεια να λέγεται. Και το' χεις με το μέτρο.
Το κόντακτ που έχω εγώ με τον hell στα χαϊκού , είναι άλλη φάση.
Θενκς, αλλά να ξες ότι ποτέ δεν θεώρησα ποιήματα αυτά που γράφω εδώ κατά καιρούς. Άσχετα αν (όντως) έχουν καλό μέτρο.
Άλλο να σκαρώνει κανείς στιχάκια, χωρίς κανένα βάθος και ουσιαστικό νόημα (συχνά δε εντελώς προχειροφτιαγμένα) και κυρίως με σκωπτική ή σατιρική διάθεση κι άλλο να γράφει ποίηση, πιστεύω.
Isildur, κάτι που γράφεται στο πόδι με σκωπτική ή σατιρική διάθεση με σωστό μέτρο (επιμένω σ' αυτό) υποδηλώνει επίσης πολύ καλή επαφή με τη γλώσσα.
Τα "κλασσικά" ποιήματα, ενίοτε συνεπάγονται όχι ώρες αλλά και μήνες συνεχούς παραγωγής ανακυκλώσιμων υλικών, μέχρι το τελικό αποτέλεσμα.
Εσύ είσαι ΠΟΛΥ καλός στους στίχους, η αλήθεια να λέγεται. Και το' χεις με το μέτρο.
Το κόντακτ που έχω εγώ με τον hell στα χαϊκού , είναι άλλη φάση.
Θενκς, αλλά να ξες ότι ποτέ δεν θεώρησα ποιήματα αυτά που γράφω εδώ κατά καιρούς. Άσχετα αν (όντως) έχουν καλό μέτρο.
Άλλο να σκαρώνει κανείς στιχάκια, χωρίς κανένα βάθος και ουσιαστικό νόημα (συχνά δε εντελώς προχειροφτιαγμένα) και κυρίως με σκωπτική ή σατιρική διάθεση κι άλλο να γράφει ποίηση, πιστεύω.
Isildur, κάτι που γράφεται στο πόδι με σκωπτική ή σατιρική διάθεση με σωστό μέτρο (επιμένω σ' αυτό) υποδηλώνει επίσης πολύ καλή επαφή με τη γλώσσα.
Τα "κλασσικά" ποιήματα, ενίοτε συνεπάγονται όχι ώρες αλλά και μήνες συνεχούς παραγωγής ανακυκλώσιμων υλικών, μέχρι το τελικό αποτέλεσμα.
Καλούτσικη (δεν θα έλεγα καλή) επαφή με τη γλώσσα λογικά έχω, αν και αγράμματος.
Isildur έγραψε: 01 Σεπ 2023, 20:12
Θενκς, αλλά να ξες ότι ποτέ δεν θεώρησα ποιήματα αυτά που γράφω εδώ κατά καιρούς. Άσχετα αν (όντως) έχουν καλό μέτρο.
Άλλο να σκαρώνει κανείς στιχάκια, χωρίς κανένα βάθος και ουσιαστικό νόημα (συχνά δε εντελώς προχειροφτιαγμένα) και κυρίως με σκωπτική ή σατιρική διάθεση κι άλλο να γράφει ποίηση, πιστεύω.
Isildur, κάτι που γράφεται στο πόδι με σκωπτική ή σατιρική διάθεση με σωστό μέτρο (επιμένω σ' αυτό) υποδηλώνει επίσης πολύ καλή επαφή με τη γλώσσα.
Τα "κλασσικά" ποιήματα, ενίοτε συνεπάγονται όχι ώρες αλλά και μήνες συνεχούς παραγωγής ανακυκλώσιμων υλικών, μέχρι το τελικό αποτέλεσμα.
Καλούτσικη (δεν θα έλεγα καλή) επαφή με τη γλώσσα λογικά έχω, αν και αγράμματος.
Καλά, άσ' τα αυτά, ακόμα και με πλάγια.
Ο Γκαίτε έπαθε πλάκα με τις ποιητικές αποδόσεις τελείως αγράμματων, που έχουν εκπληκτική δυναμική μέχρι και σήμερα. Άλλο η εκπαιδευτική και άλλο η γήινη αλφαβήτα. Η πρώτη είναι βαρκούλα που την ενίοτε την παίρνουν τα κύματα, η δεύτερη έχει ρίζες.
ΓΑΛΗ έγραψε: 01 Σεπ 2023, 19:32
Αυτός ο πρίγκιπας ο μικρός ο μέγας;
Μου άρεσαν όλες που συνδέσεις που έκανες, αυτό βέβαια είναι το πιο προφανές. Ακόμη και ένα γκούγκλισμα "πρίγκιπας 1944" το προδίδει.
Δεν παίζουν ούτε τα "αυτονόητα" ούτε τα "προφανή" μικρέ.
Να το θυμάσαι.
Και ναι, κάτι μου θύμισε από τα καμπίσια παιδιά το ποίημα αλλά ομολογώ ότι δεν συνέδεσα την ημερομηνία.
Το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό ήταν τα λιβάδια με παπαρούνες.
Ενιγουέι, κι εγώ σ' αγαπώ και το ξέρεις.
Όπως είπα, η έμπνευση του ποιήματος ήταν το τραγούδι αυτό του Χατζιδάκι, που ακούγεται στο Sweet Movie του Μακαβέγιεφ. Ο τίτλος "πόλεμος" αναφέρεται σε διάφορες θεματικές της ταινίας, σε δική μου ανάγνωση, και συνδέει δύο αγαπημένα μου πρόσωπα, τον Χατζιδάκι και τον Εξυπερύ, μέσω διαφόρων θεμάτων και της χρονολογίας που πέθανε ο Εξυπερύ και έγραψε ο Χατζιδάκις το παρακάτω υπόμνημα στο ημερολόγιό του, που αν το διαβάσετε φωτίζει διάφορες πτυχές του δικού μου ποιήματος.
Ένας μικρός, πικρός σταύρος. Αυτός είναι ο στίχος που τα συνδέει όλα αυτά.
Συγνώμη που περιαυτολογώ.
Ξημέρωσε.
Α, τι ωραία που είναι!
Ήρθε η ώρα να κοιμηθώ.
Κι αν είμαι τυχερός,
θα με ξυπνήσουν μια Δευτέρα παρουσία κατά την θρησκεία.
Μα δεν ξέρω αν και τότε να σηκωθώ θελήσω.
Γκοτζμπενι έγραψε: 01 Σεπ 2023, 23:41
Πριγκηπες,αυτοκρατορες,ψαλμοι,σταυροι,γαλαζια
Ο ποιητης κινειται δεξιοτερα της ΝΔ θα ελεγα στις παρυφες της χουντοβασιλικης γραμμης
Όχι ρε συ, ακόμα και ο Κεμάλ χατζιδακικός πρίγκιπας ήταν.
Μου άρεσαν όλες που συνδέσεις που έκανες, αυτό βέβαια είναι το πιο προφανές. Ακόμη και ένα γκούγκλισμα "πρίγκιπας 1944" το προδίδει.
Δεν παίζουν ούτε τα "αυτονόητα" ούτε τα "προφανή" μικρέ.
Να το θυμάσαι.
Και ναι, κάτι μου θύμισε από τα καμπίσια παιδιά το ποίημα αλλά ομολογώ ότι δεν συνέδεσα την ημερομηνία.
Το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό ήταν τα λιβάδια με παπαρούνες.
Ενιγουέι, κι εγώ σ' αγαπώ και το ξέρεις.
Όπως είπα, η έμπνευση του ποιήματος ήταν το τραγούδι αυτό του Χατζιδάκι, που ακούγεται στο Sweet Movie του Μακαβέγιεφ. Ο τίτλος "πόλεμος" αναφέρεται σε διάφορες θεματικές της ταινίας, σε δική μου ανάγνωση, και συνδέει δύο αγαπημένα μου πρόσωπα, τον Χατζιδάκι και τον Εξυπερύ, μέσω διαφόρων θεμάτων και της χρονολογίας που πέθανε ο Εξυπερύ και έγραψε ο Χατζιδάκις το παρακάτω υπόμνημα στο ημερολόγιό του, που αν το διαβάσετε φωτίζει διάφορες πτυχές του δικού μου ποιήματος.
Ένας μικρός, πικρός σταύρος. Αυτός είναι ο στίχος που τα συνδέει όλα αυτά.
Συγνώμη που περιαυτολογώ.
Το οποιο τραγουδι ειναι παραλλαγη απο το πρωτο "τα παιδια κατω στον καμπο" απο την παρασταση "το καλοκαιρι θα θερισουμε" του 1944 με ευχαριστους και ελπιδοφορους στιχους. Η ιστορια ομως ειχε αλλα σχεδια και ο Χατζηδακης επανηλθε τελικα με την πιο γνωστη εκδοχη, αυτη της ταινιας.
