Γιατι δεν είχαμε ποτέ στρατιωτικό πραξικόπημα στις ΗΠΑ ;;;

[ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ]

μα πώς; δεν έκανε πραξικόπημα ο Τραμπ;
λεγεών

Ήταν απόπειρα πραξικοπήματος που λόγω των γενναίων υπερασπιστών του Καπιτωλίου αποσοβήθηκε, και σίγουρα δεν ήταν στρατιωτικό.

Μπορείς να συνεχίσεις να γελάς βέβαια, δεν πειράζει.

ούτε απόπειρα ούτε τίποτα δεν ήταν
κάποιοι καμμένοι μαζεύτηκαν απ'έξω και μπουκάρανε μέσα γιουρούσι
*πραξικόπημα*
δηλαδή αν δεν τους μαζεύαν οι αρχές, τώρα θα είχαν την εξουσία στις ΗΠΑ, απλά επειδή μπουκάρανε στο καπιτώλιο
εντάξει

[sharp]

ΓΙατί αν αποφασίζονταν γενναίες περικοπές δε θα είχαμε βουτιά της οικονομικής δραστηριότητας? Ό,τι και αν πιστεύει κάποιος για
τους δημόσιους υπάλληλους παίρνουν μισθούς που τους ξοδεύουν στην αγορά. Πάλι πτώση της ιδιωτικής κατανάλωσης θα είχαμε και
κύμα μετανάστευσης προς το εξωτερικό, ίσως και μεγαλύτερο αφού κακά τα ψέμματα ένα σημαντικό τμήμα (και) του ιδιωτικού τομέα
εκεί έξω στον πραγματικό ελληνικό κόσμο περιμένει τα τσεκ του Δημοσίου για να προκόψει.

Ωραίο οικονομικό μοντέλο. Να χαρίζεις στους μισούς λεφτά, ώστε να τα καταναλώνουν στην αγορά. Τέτοια οικονομικά διδάσκουν στα Ελλ. πανεπιστήμια;

Υπάρχουν τουλάχιστον δύο οικονομικά μοντέλα που λένε άμεσα ή έμμεσα ότι αν μοιράσεις χρήμα σε πολλούς πολίτες μπορεί να πάρει μπρος η οικονομία και δεν είναι σοσιαλιστικά. Το ένα είναι ο κευνσιανισμός που ορίζει τη δημοσιονομική πολιτική ως ένα εργαλείο εν δυνάμει οικονομικής ανάπτυξης, το άλλο είναι ο μονεταρισμός που κάνει το ίδιο με τη νομισματική πολιτική. Μόνο κάποιες ομάδες φιλελεύθερων οικονομολόγων όπως αυτοί της Αυστριακής Σχολής διαφωνούσαν με την άποψη πως το Κράτος μπορεί να πυροδοτήσει την ανάπτυξη μοιράζοντας χρήμα. Αυτά όλα διδάσκονται και στα πανεπιστήμια της Ελλάδας και στα πανεπιστήμια των άλλων χωρών.

Αλλά το θέμα δεν είναι θεωρητικό. Αν εσύ ήσουν πρωθυπουργός της Ελλάδας το 2010, θα ήξερες πως καλώς ή κακώς ένα σημαντικό τμήμα των
Ελλήνων, δημόσιοι υπάλληλοι, ιδιωτικοί αλλά και επιχειρηματίες ή συνταξιούχοι είχαν λαμβάνειν από το κράτος. Μπορεί να το πήγαινες το
πράγμα ως ιδεολόγος ή έστω σαν ριψοκίνδυνος πολιτικός που δε νοιάζεται για το όποιο πολιτικό κόστος και να έκοβες ραγδαία τις δαπάνες
του Ελληνικού Δημοσίου. Αυτή η επιλογή όμως θα είχε αρκετά μεγάλο οικονομικό(και όχι μόνο αλλά στο οικονομικό στέκομαι τώρα) κόστος.

Όλα αυτά εννοούνε να τα "μοιράσεις" ώστε να επενδυθούν, δηλ. να δημιουργηθεί παραγόμενο. Ακόμη και τα helicopter money, στα οποία προφανώς αναφέρεσαι, πέραν του ότι αμφισβητείται από πολλούς η πραγματική θετική επίδραση τους, έχουν νόημα μόνο για περιορισμένο χρονικό διάστημα.
Το πληρώνω κάποιον για να μην παράγει ή έστω να υπολειτουργεί καμμία σχολή δεν το υποστηρίζει.

Για το 2010 συνυπογράφω τα όσα ανέλυσε ο Πατησιώτης.

[Στρακαστρουκας]

ΓΙατί αν αποφασίζονταν γενναίες περικοπές δε θα είχαμε βουτιά της οικονομικής δραστηριότητας? Ό,τι και αν πιστεύει κάποιος για
τους δημόσιους υπάλληλους παίρνουν μισθούς που τους ξοδεύουν στην αγορά. Πάλι πτώση της ιδιωτικής κατανάλωσης θα είχαμε και
κύμα μετανάστευσης προς το εξωτερικό, ίσως και μεγαλύτερο αφού κακά τα ψέμματα ένα σημαντικό τμήμα (και) του ιδιωτικού τομέα
εκεί έξω στον πραγματικό ελληνικό κόσμο περιμένει τα τσεκ του Δημοσίου για να προκόψει.

Δεν το ξέρω αυτό.Άσε τι περιμένει ο καθένας και έχει πλασματικές εντυπώσεις.Ο έμπορος που περιμένει να πουλήσει σε δημόσιους υπαλλήλους θα είχε πρόβλημα να πουλήσει σε ιδιωτικούς;δε νομίζω.
Τα λεφτά που πηγαίνουν σε μισθούς του δημοσίου ή συντάξεις εάν κόβονταν δεν θα εξαφανίζονταν.Θα πηγαιναν αλλού.
π.χ. ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα είναι στην Ελλάδα το μη μισθολογικό κόστος των ιδιωτικών υπαλλήλων,δηλαδή οι ασφαλιστικές εισφορές.Τώρα προσπαθούν όσο γίνεται να τις μειώσουν αλλά δεν μπορούν να περάσουν κάποια όρια διότι από εκεί πληρώνονται οι συντάξεις.Εάν τώρα κάποιος έδιωχνε 100.000 υπαλλήλους στο μνημόνιο και τους μισθούς αυτούς τους εριχνε στον ΕΦΚΑ και μείωνε τις ασφαλιστικές εισφορές των ιδιωτικών από 20% στο 12%,τα επί πλέον χρήματα που θα έμεναν στους ιδιωτικούς και όχι στους δημόσιους υπαλλήλους δεν θα πήγαιναν πάλι στην αγορά;που θα πήγαιναν δηλαδή;
Δικαιολογίες είναι αυτές που κούμπωσε η περιρρέουσα σοσιαλίζουσα ιδεολογία με το κλασικό ρουσφέτι και έφτιαξε το δημόσιο της μεταπολίτευσης.

Στο δημοσιο βαζεις και τον στρατο?

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

ΓΙατί αν αποφασίζονταν γενναίες περικοπές δε θα είχαμε βουτιά της οικονομικής δραστηριότητας? Ό,τι και αν πιστεύει κάποιος για
τους δημόσιους υπάλληλους παίρνουν μισθούς που τους ξοδεύουν στην αγορά. Πάλι πτώση της ιδιωτικής κατανάλωσης θα είχαμε και
κύμα μετανάστευσης προς το εξωτερικό, ίσως και μεγαλύτερο αφού κακά τα ψέμματα ένα σημαντικό τμήμα (και) του ιδιωτικού τομέα
εκεί έξω στον πραγματικό ελληνικό κόσμο περιμένει τα τσεκ του Δημοσίου για να προκόψει.

Δεν το ξέρω αυτό.Άσε τι περιμένει ο καθένας και έχει πλασματικές εντυπώσεις.Ο έμπορος που περιμένει να πουλήσει σε δημόσιους υπαλλήλους θα είχε πρόβλημα να πουλήσει σε ιδιωτικούς;δε νομίζω.
Τα λεφτά που πηγαίνουν σε μισθούς του δημοσίου ή συντάξεις εάν κόβονταν δεν θα εξαφανίζονταν.Θα πηγαιναν αλλού.
π.χ. ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα είναι στην Ελλάδα το μη μισθολογικό κόστος των ιδιωτικών υπαλλήλων,δηλαδή οι ασφαλιστικές εισφορές.Τώρα προσπαθούν όσο γίνεται να τις μειώσουν αλλά δεν μπορούν να περάσουν κάποια όρια διότι από εκεί πληρώνονται οι συντάξεις.Εάν τώρα κάποιος έδιωχνε 100.000 υπαλλήλους στο μνημόνιο και τους μισθούς αυτούς τους εριχνε στον ΕΦΚΑ και μείωνε τις ασφαλιστικές εισφορές των ιδιωτικών από 20% στο 12%,τα επί πλέον χρήματα που θα έμεναν στους ιδιωτικούς και όχι στους δημόσιους υπαλλήλους δεν θα πήγαιναν πάλι στην αγορά;που θα πήγαιναν δηλαδή;
Δικαιολογίες είναι αυτές που κούμπωσε η περιρρέουσα σοσιαλίζουσα ιδεολογία με το κλασικό ρουσφέτι και έφτιαξε το δημόσιο της μεταπολίτευσης.

Όχι δε θα πήγαιναν στον ιδιωτικό τομέα γιατί οι 100.000 που θα απολύονταν θα περιορίζαν κατά πολύ την προσωπική τους ιδιωτική κατανάλωση
ενώ στην προσπάθεια τους να βρουν δουλειά στον ιδιωτικό τομέα θα οδηγούσαν σε περαιτέρω συμπίεση των μισθών που δίνουν οι επιχειρήσεις
στην αγορά. Οπότε το κράτος θα εισέπραττε στο τέλος λιγότερους φόρους για να καλύψει τα όποια ελλείμματα του ΕΦΚΑ ενώ το μέτρο της μείωσης
των εισφορών σε μία αγορά εν κρίσει θα είχε αμφίβολο αποτέλεσμα. Όσο και να μειώσεις τους φόρους και τις εισφορές ενός επιχειρηματία, δεν πρόκειται να τον βοηθήσεις όταν δεν πατάει πελάτης στην επιχείρησή του. Επίσης, παραβλέπεις πως "το δημόσιο της μεταπολίτευσης" δεν σιτίζει
μονάχα τους υπαλλήλους του και τους συνταξιούχους του. Υπάρχουν πολλές επιχειρήσεις που σιτίζονται άμεσα από το Δημόσιο και άλλες έμμεσα.
Ένα πρόγραμμα γενναίων περικοπών θα άγγιζε άμεσα και τον ιδιωτικό τομέα. Το μόνο που θα μπορούσε να πει κάποιος θιασώτης τέτοιου
προγράμματος είναι η εκτίμηση "Πως για λίγο η οικονομία θα περνούσε ένα σοκ και μετά θα ανέκαμπτε" αλλά και αυτή η εκτίμηση δεν είναι
αυταπόδεικτη. Επίσης, στον πραγματικό κόσμο υπάρχουν άνθρωποι που πρέπει να αλλάξουν πάνες στο μωρό χτες ή να πληρώσουν το γιατρό/φροντιστήριο/νοίκι whatever προχτες,αυτούς τους ανθρώπους ακόμα και αν είναι "μορφωμένοι" δε μπορείς να τους πείσεις λέγοντας "Εντάξει θα σου κόψουμε τα όποια λεφτά παίρνεις από το Κράτος αλλά μη σκάς θα μάθεις να ψαρεύεις και όχι να τρώς έτοιμα ψάρια".

[sharp]

Ε να τους βάλουμε όλους στο Δημόσιο τότε, να λυθεί το πρόβλημα μια κι έξω

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Ωραίο οικονομικό μοντέλο. Να χαρίζεις στους μισούς λεφτά, ώστε να τα καταναλώνουν στην αγορά. Τέτοια οικονομικά διδάσκουν στα Ελλ. πανεπιστήμια;

Υπάρχουν τουλάχιστον δύο οικονομικά μοντέλα που λένε άμεσα ή έμμεσα ότι αν μοιράσεις χρήμα σε πολλούς πολίτες μπορεί να πάρει μπρος η οικονομία και δεν είναι σοσιαλιστικά. Το ένα είναι ο κευνσιανισμός που ορίζει τη δημοσιονομική πολιτική ως ένα εργαλείο εν δυνάμει οικονομικής ανάπτυξης, το άλλο είναι ο μονεταρισμός που κάνει το ίδιο με τη νομισματική πολιτική. Μόνο κάποιες ομάδες φιλελεύθερων οικονομολόγων όπως αυτοί της Αυστριακής Σχολής διαφωνούσαν με την άποψη πως το Κράτος μπορεί να πυροδοτήσει την ανάπτυξη μοιράζοντας χρήμα. Αυτά όλα διδάσκονται και στα πανεπιστήμια της Ελλάδας και στα πανεπιστήμια των άλλων χωρών.

Αλλά το θέμα δεν είναι θεωρητικό. Αν εσύ ήσουν πρωθυπουργός της Ελλάδας το 2010, θα ήξερες πως καλώς ή κακώς ένα σημαντικό τμήμα των
Ελλήνων, δημόσιοι υπάλληλοι, ιδιωτικοί αλλά και επιχειρηματίες ή συνταξιούχοι είχαν λαμβάνειν από το κράτος. Μπορεί να το πήγαινες το
πράγμα ως ιδεολόγος ή έστω σαν ριψοκίνδυνος πολιτικός που δε νοιάζεται για το όποιο πολιτικό κόστος και να έκοβες ραγδαία τις δαπάνες
του Ελληνικού Δημοσίου. Αυτή η επιλογή όμως θα είχε αρκετά μεγάλο οικονομικό(και όχι μόνο αλλά στο οικονομικό στέκομαι τώρα) κόστος.

Όλα αυτά εννοούνε να τα "μοιράσεις" ώστε να επενδυθούν, δηλ. να δημιουργηθεί παραγόμενο. Ακόμη και τα helicopter money, στα οποία προφανώς αναφέρεσαι, πέραν του ότι αμφισβητείται από πολλούς η πραγματική θετική επίδραση τους, έχουν νόημα μόνο για περιορισμένο χρονικό διάστημα.
Το πληρώνω κάποιον για να μην παράγει ή έστω να υπολειτουργεί καμμία σχολή δεν το υποστηρίζει.

Για το 2010 συνυπογράφω τα όσα ανέλυσε ο Πατησιώτης.

Ο Κευνς και οι μονεταριστές δε σου μιλούσαν μόνο για τα αποτελέσματα των επεκτατικών πολιτικών, σου μιλούσαν και για τα αποτελέσματα
των περιοριστικών. Το να μειώσεις τις κρατικές δαπάνες θεωρείται σύμφωνα με την κευνσιανή αντίληψη των πραγμάτων τουλάχιστον μία
πράξη περιοριστική για το σύνολο της οικονομικής δραστηριότητας. Αλλά το θέμα εδώ δεν είναι τόσο το τι λένε οι θεωρητικοί οικονομολόγοι.
Το θέμα είναι πως στον πραγματικό κόσμο, οι απότομες "διορθώσεις" ενος ας πούμε για τις ανάγκες της κουβέντας "στρεβλού μοντέλου οικονομικής
ανάπτυξης" έχουν και αυτές οδυνηρά οικονομικά αποτελέσματα, σίγουρα στο βραχυχρόνιο χρονικό ορίζοντα ενδεχομένως και όχι μόνο. Προσωπικά,
διαφωνώ σε πολλές από τις εκτιμήσεις σας για τα δρώμενα του 2010, δε θα αναλύσω τις όποιες διαφωνίες μου στο νήμα που αναρωτιέται γιατί
δεν έχει γίνει πραξικόπημα στις ΗΠΑ, απαντώ σε ένα υποερώτημα αυτού που λέει "Με μία πολιτική έντονων δημοσιονομικών περικοπών θα είχαμε
μετανάστευση των Έλληνων στο εξωτερικό?". Η απάντηση με πιθανότητα αρκετά πάνω από 50% είναι Ναι.

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Ε να τους βάλουμε όλους στο Δημόσιο τότε, να λυθεί το πρόβλημα μια κι έξω

Αν αρχίσουμε τις εξυπναδούλες μπορώ και εγώ να πω πως κακώς ο ΓΑΠ δε διέταξε την εκτέλεση όλων των δημόσιων
υπαλλήλων ή τουλάχιστον πολλών εξ'αυτών. Θα μειώνονταν κατακόρυφα τα ελλείμματα και τα χρέη μετά και η οικονομία
θα πήγαινε τρένο. Στο κάτω κάτω της γραφής οι οικονομημένοι-μετά τη μείωση φόρων και εισφορών- ιδιωτικοί υπάλληλοι
θα πάθαιναν Βασίλη Σπανούλη, θα έκαναν 5-6 παιδιά ο καθένας και δε θα μειώνονταν και ο πληθυσμός της Ελλάδας.

[sharp]

Η κατάσταση των ΗΠΑ επί Ρούζβελτ ήταν εντελώς διαφορετική. Κατ' αρχάς δεν είχες φαλήρισμα δημοσίου, αλλά ιδιωτικού τομέα. Και πάλι η αναθέρμανση της οικονομίας έγινε μέσα από την αναγγελία συγκεκριμένων έργων δημοσίου, όχι διατήρηση του status quo. Δηλ. αύξησε τα έργα του το δημόσιο προκειμένου να εισέλθει χρήμα στις τσέπες των πολιτών και από εκεί στην αγορά. Στην Ελλάδα ρημάξανε τον ιδιωτικό τομέα και γι' αυτό είχε τη μετανάστευση. Μην ξεχνάμε ότι ευτυχώς υπάρχουν ακόμη κάποιοι συμπολίτες μας που δεν καταδέχονται "να φιλάνε κατουρημένες ποδιές για μια θεσούλα στο δημόσιο".

[Parrot]

Υπάρχουν τουλάχιστον δύο οικονομικά μοντέλα που λένε άμεσα ή έμμεσα ότι αν μοιράσεις χρήμα σε πολλούς πολίτες μπορεί να πάρει μπρος η οικονομία και δεν είναι σοσιαλιστικά. Το ένα είναι ο κευνσιανισμός που ορίζει τη δημοσιονομική πολιτική ως ένα εργαλείο εν δυνάμει οικονομικής ανάπτυξης, το άλλο είναι ο μονεταρισμός που κάνει το ίδιο με τη νομισματική πολιτική. Μόνο κάποιες ομάδες φιλελεύθερων οικονομολόγων όπως αυτοί της Αυστριακής Σχολής διαφωνούσαν με την άποψη πως το Κράτος μπορεί να πυροδοτήσει την ανάπτυξη μοιράζοντας χρήμα. Αυτά όλα διδάσκονται και στα πανεπιστήμια της Ελλάδας και στα πανεπιστήμια των άλλων χωρών.

Αλλά το θέμα δεν είναι θεωρητικό. Αν εσύ ήσουν πρωθυπουργός της Ελλάδας το 2010, θα ήξερες πως καλώς ή κακώς ένα σημαντικό τμήμα των
Ελλήνων, δημόσιοι υπάλληλοι, ιδιωτικοί αλλά και επιχειρηματίες ή συνταξιούχοι είχαν λαμβάνειν από το κράτος. Μπορεί να το πήγαινες το
πράγμα ως ιδεολόγος ή έστω σαν ριψοκίνδυνος πολιτικός που δε νοιάζεται για το όποιο πολιτικό κόστος και να έκοβες ραγδαία τις δαπάνες
του Ελληνικού Δημοσίου. Αυτή η επιλογή όμως θα είχε αρκετά μεγάλο οικονομικό(και όχι μόνο αλλά στο οικονομικό στέκομαι τώρα) κόστος.

Λάθος είναι και τα τρια. Δεν είναι κακό βέβαια να πέφτουν λεφτά αλλά το θέμα είναι με ποιόν τρόπο πέφτουν..
Σε κάθε περίπτωση ο πλούτος όλων αυξάνεται με την εργασία και την παραγωγή, αλλά πλέον οι μεν αριστεροί πιστεύουν ότι πρέπει να δίνονται επιδόματα οι δε νεοφιλελεύθεροι πιστεύουν ότι ο πλούτος αυξάνεται απ' τα χρηματιστήρια και βάζοντας τα λεφτά στο στρώμα.
Λάθος όλοι.. Και γι' αυτό ο καπιταλισμός που κατά βάσιν σημαίνει εργασία και παραγωγή πλέον αδυνατεί σχεδόν στα πάντα..
Έχει διαβρωθεί το σύστημα..

[Leporello]

Όχι δε θα πήγαιναν στον ιδιωτικό τομέα γιατί οι 100.000 που θα απολύονταν θα περιορίζαν κατά πολύ την προσωπική τους ιδιωτική κατανάλωση ενώ στην προσπάθεια τους να βρουν δουλειά στον ιδιωτικό τομέα θα οδηγούσαν σε περαιτέρω συμπίεση των μισθών που δίνουν οι επιχειρήσεις στην αγορά.

Γιατί; Συμπεριφέρονται διαφορετικά ως προς την κατανάλωση οι άνεργοι ΔΥ σε σχέση με τους ανέργους ΙΥ; Εγιναν εκατοντάδες χιλιάδες απολύσεις ιδιωτικών υπαλλήλων, κάποιες από τις οποίες θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί αν γινόταν διαφορετική κατανομή των πόρων.

[Λεγεών]

μα πώς; δεν έκανε πραξικόπημα ο Τραμπ;
λεγεών

Ήταν απόπειρα πραξικοπήματος που λόγω των γενναίων υπερασπιστών του Καπιτωλίου αποσοβήθηκε, και σίγουρα δεν ήταν στρατιωτικό.

Μπορείς να συνεχίσεις να γελάς βέβαια, δεν πειράζει.

ούτε απόπειρα ούτε τίποτα δεν ήταν
κάποιοι καμμένοι μαζεύτηκαν απ'έξω και μπουκάρανε μέσα γιουρούσι
*πραξικόπημα*
δηλαδή αν δεν τους μαζεύαν οι αρχές, τώρα θα είχαν την εξουσία στις ΗΠΑ, απλά επειδή μπουκάρανε στο καπιτώλιο
εντάξει

Δεν μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα η φιλοτραμπική σου ανάγνωση του γεγονότος, ιδιαίτερα όταν είναι διαμετρικά αντίθετη με το ίδιο το γεγονός.

Προσπάθησε να μπει ο τραμπικός όχλος στο καπιτώλιο για να διακοπεί το μέτρημα των ψήφων του electoral college και να μείνει ο Ντόνι στην θέση του; Προσπάθησε.
Ήταν παράβαση της συνταγματικής διαδικασίας; Ήταν.
Είχαν ήδη γίνει οι εκλογές; Είχαν.
Ήθελαν τα τραμπόφωνα να βρουν την Πελόσι και τον Πενς και όποιον άλλο και να τους ξυλοφορτώσουν (το λιγότερο); Μάλλον σίγουρα.
Προσπάθησε η Μπάμπιτ να μπει σε οχυρωμένο και φρουρούμενο χώρο ενώ την προειδοποίησαν να μην το κάνει; Προσπάθησε.

Απόπειρα πραξικοπήματος λοιπόν, και ήταν ακριβώς το πραξικόπημα που ένας τύπος σαν τον Ντόνι θα μπορούσε να στήσει, ένα μεγάλο γεγονός που ξεφούσκωσε σαν μπαλόνι και που ούτε οι ίδιοι δεν πιστέψατε πως ήταν αληθινό μόλις τελείωσε. Ο δε Ντόνι, τους πέταξε όλους στα θηρία μόλις κατάλαβε ότι η πορτοκαλί επανάσταση του απέτυχε.

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Η κατάσταση των ΗΠΑ επί Ρούζβελτ ήταν εντελώς διαφορετική. Κατ' αρχάς δεν είχες φαλήρισμα δημοσίου, αλλά ιδιωτικού τομέα. Και πάλι η αναθέρμανση της οικονομίας έγινε μέσα από την αναγγελία συγκεκριμένων έργων δημοσίου, όχι διατήρηση του status quo. Δηλ. αύξησε τα έργα του το δημόσιο προκειμένου να εισέλθει χρήμα στις τσέπες των πολιτών και από εκεί στην αγορά. Στην Ελλάδα ρημάξανε τον ιδιωτικό τομέα και γι' αυτό είχε τη μετανάστευση. Μην ξεχνάμε ότι ευτυχώς υπάρχουν ακόμη κάποιοι συμπολίτες μας που δεν καταδέχονται "να φιλάνε κατουρημένες ποδιές για μια θεσούλα στο δημόσιο".

Δεν περιορίστηκε μονάχα στα δημόσια έργα ο Ρούσβελτ. Πήρε και άλλα μέτρα, "σοσιαλιστικού" χαρακτήρα όπως η δημιουργία του συστήματος
Κοινωνικής Ασφάλισης ή "εθνικιστικά" που ενίσχυαν τον οικονομικό προστατευτισμό των ΗΠΑ. Οι δε πολιτικές του Ρούσβελτ αμφισβητήθηκαν
και αυτές και αμφισβητούνται από πολλούς οικονομολόγους αλλά το point εξακολουθείτε κάποιοι να μην το καταλαβαίνετε ή να κάνετε πως
δεν το καταλαβαίνετε. Εδώ δε συζητάμε για το δέον, συζητάμε για το τι θα συνέβαινε αν αύριο το πρωί έβγαινε μία κυβέρνηση και έλεγε "Απολύονται
δημόσιοι υπάλληλοι, κόβουμε μαχαίρι τις δημόσιες δαπάνες".

[sharp]

Εδώ δε συζητάμε για το δέον, συζητάμε για το τι θα συνέβαινε αν αύριο το πρωί έβγαινε μία κυβέρνηση και έλεγε "Απολύονται
δημόσιοι υπάλληλοι, κόβουμε μαχαίρι τις δημόσιες δαπάνες".

Αυτά τα διλήμματα είναι παρόμοια με τα τι θα γινόταν αν βγαίναμε από το Ευρώ, αν πτωχεύαμε κλπ. Δεν έχει νόημα να το τραβάμε μακριά.

Μπορείς όμως να το δεις συγκριτικά. Τι κάνουν οι άλλες χώρες; Μόνον η Ιταλία έχει επίσης δυσανάλογα πολλούς ΔΥ και όλως τυχαίως είναι προτελευταία στην Ευρωζώνη. Αποτελεί μονίμως πρόβλημα για την ΕΚΤ, ενώ Ισπανία, Πορτογαλία έχουν ξεφύγει. Παρεμπ. η Πορτ. με ίδιο πληθυσμό έχει τους μισούς από την Ελλάδα.

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Όχι δε θα πήγαιναν στον ιδιωτικό τομέα γιατί οι 100.000 που θα απολύονταν θα περιορίζαν κατά πολύ την προσωπική τους ιδιωτική κατανάλωση ενώ στην προσπάθεια τους να βρουν δουλειά στον ιδιωτικό τομέα θα οδηγούσαν σε περαιτέρω συμπίεση των μισθών που δίνουν οι επιχειρήσεις στην αγορά.

Γιατί; Συμπεριφέρονται διαφορετικά ως προς την κατανάλωση οι άνεργοι ΔΥ σε σχέση με τους ανέργους ΙΥ; Εγιναν εκατοντάδες χιλιάδες απολύσεις ιδιωτικών υπαλλήλων, κάποιες από τις οποίες θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί αν γινόταν διαφορετική κατανομή των πόρων.

Όχι αλλά αφού δε συμπεριφέρονται διαφορετικά, η απόλυση τους θα σήμαινε και μείωση της συνολικής ιδιωτικής κατανάλωσης εκεί
έξω στον πραγματικό κόσμο. Η "διαφορετική κατανομή των πόρων" είναι ένα σύνθημα το οποίο σε συνθήκες οικονομικής κρίσης είναι
από δύσκολο έως απίθανο να μετουσιωθεί σε κάτι απτό, θα μου πει κανείς πως "αν μειώνονταν οι φόροι δε θα απολύονται οι ΙΥ κλπ
κλπ". Αυτό δεν μας το λέει κανείς, με 100.000 λιγότερους μισθούς στην αγορά έστω και του Δημοσίου, το πλέον συμφέρον για έναν επιχειρηματία
θα ήταν να μειώσει και το δικό του εργατικό κόστος, να εκμεταλλευτεί τη μείωση των φόρων και να πουλήσει στους καταναλωτές που θα είχαν
απομείνει με λεφτά στο πορτοφόλι τους. Εξάλλου, οι "απολύσεις των εκατοντάδων χιλιάδων ΙΥ" για να μη ξεχνιόμαστε έγιναν σε περιβάλλον μείωσης
μισθών ΔΥ και συντάξεων. Ας φανταστούμε τις μειώσεις αυτές ως ακόμα μεγαλύτερες.

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Εδώ δε συζητάμε για το δέον, συζητάμε για το τι θα συνέβαινε αν αύριο το πρωί έβγαινε μία κυβέρνηση και έλεγε "Απολύονται
δημόσιοι υπάλληλοι, κόβουμε μαχαίρι τις δημόσιες δαπάνες".

Αυτά τα διλήμματα είναι παρόμοια με τα τι θα γινόταν αν βγαίναμε από το Ευρώ, αν πτωχεύαμε κλπ. Δεν έχει νόημα να το τραβάμε μακριά.

Μπορείς όμως να το δεις συγκριτικά. Τι κάνουν οι άλλες χώρες; Μόνον η Ιταλία έχει επίσης δυσανάλογα πολλούς ΔΥ και όλως τυχαίως είναι προτελευταία στην Ευρωζώνη. Αποτελεί μονίμως πρόβλημα για την ΕΚΤ, ενώ Ισπανία, Πορτογαλία έχουν ξεφύγει. Παρεμπ. η Πορτ. με ίδιο πληθυσμό έχει τους μισούς από την Ελλάδα.

Ως προς τι είναι προτελευταία η Ιταλία στην ευρωζώνη?