Πως το βλέπω εγώ και τι ξέρω :nyxtovios έγραψε: 20 Φεβ 2022, 00:27Απάντησα βάσει του αρχικού μου ποστ, όπου θέλω να τονίσω την υποκρισία της Δύσης. Εσύ είπες για τον επεκτατισμό για τον οποίο έχεις εν μέρει δίκιο. Το θέμα δεν είναι αυτό όμως, το θέμα είναι ότι η Δύση κατάφερε μέσω μαζικής μετανάστευσης και χρηματικής και στρατιωτικής βοήθειας να πετύχει αλλοίωση πληθυσμού σε μια περιοχή. Όπως είπα στο πρώτο ποστ, η ίδια Δύση διαφωνεί με την προσάρτηση από τη Ρωσία περιοχών με 99% Ρώσους γιατί διακαιώματα της ουκρανίας, διεθνές δίκαιο και σύνορα. Αυτό είναι που πρέπει αν κρατήσουμε.Chainis έγραψε: 20 Φεβ 2022, 00:21Άλλο είπα κι άλλα μου λες.nyxtovios έγραψε: 20 Φεβ 2022, 00:09
Δεν πάει έτσι ακριβώς. Μιλάμε για ένα κράτος που έγινε με βοήθεια, εξοπλισμό, χρηματοδότηση από τη Δύση και στοχευμένη μαζική εισροή μεταναστών από όλο τον πλανήτη σε βάρος των εκεί μουσουλμάνων.
Μιά Δύση η οποία μας έχει πρήξει αμέσως μετά για τα δικαιώματα των μουσουλμάνων στη βοσνία, στο κόσοβο, στην κίνα και πάει λέγοντας. Δεν παίρνω το μέρος των παλαιστίνιων, ας αναγνωρίσουμε όμως ότι το "διεθνές δίκαιο" και τα "ανθρώπινα δικαιώματα" είναι απλά ένας τρόπος να δικαιολογούν τον μισθό τους οι καθηγητές νομικής και στο τέλος αυτό που υπερισχύει είναι το δίκαιο της τσέπης και το δίκαιο του πιο δυνατού στρατού.
Όσον αφορά τον επεκτατισμο του Ισραήλ που γράφτηκαν τόσα ποστ ισχύει αυτό που έγραψα.
Όσον αφορά όσα λες είναι άλλο θέμα, οι Εβραίοι είχαν την ισχυρή θέληση να φτιάξουν δικό τους κράτος, εκμεταλλεύτηκαν συγκυρίες, βοηθήθηκαν από τον εβραϊσμό της διασποράς, πολέμησαν πολλές φορές γι αυτό και τωρα έχουμε την σημερινή κατάσταση.
Το ότι μετανάστευσαν από όλο τον κόσμο εκεί σαν τι το αναφέρεις;
Γι αυτό το ήθελαν για να πάνε να ζήσουν στο δικό τους κράτος.
Όσο για τους Ισραηλινούς καλά κάναν και κάναν ότι έγινε. Δεν καίγομαι να πάρω το μέρος κανενός. Δεν είναι δικό μας θέμα έτσι και αλλιώς.
Στο τέλος του 19ου αιώνα υπήρχαν ισχυρά εβραϊκά κεφάλαια ικανά να στηρίξουν τις σιωνιστική ιδέες και την προσπάθεια δημιουργίας κράτους.
Το που θα ήταν αυτό το κράτος ήταν αυτονόητο.
Από τις αρχές του 20ου αιώνα πλούσιοι Εβραίοι αγόραζαν τουρκικα τσιφλίκι στην Παλαιστίνη και εγκαθιστούσαν εκεί Εβραίους.
Από τότε άρχισαν να δημιουργούνται τα πρώτα κίμπουτς γιατί οι φτωχοί Εβραίοι που στέλνοντας εκεί ήταν σε μεγάλο ποσοστό σοσιαλιστές κι από τότε άρχισαν οι αιματηρές προστριβές με τους Άραβες γιατί πριν δούλευαν αυτοί στα τσιφλίκια και έχαναν τις δουλειές τους γι αυτό τα πρώτα κίμπουτς-χωρια ήταν περιτοιχισμενα για την άμυνα τους.
Αυτά μέχρι τον Α' ΠΠ, μετά όπως έγραψε ο Πατησιωτης συνεχίστηκε πιο συστηματικά και με περισσότερη υποστήριξη η μετανάστευση.
Η Δύση είχε ελάχιστη ανάμιξη σε αυτή την φάση, ήταν θέμα καθαρά των Εβραίων.
Προφανώς η εγκατάσταση γινόταν εις βάρος των ντόπιων Αράβων και πολλές φορές με αιματηρές διαδικασίες, δεν γινόταν διαφορετικά, αφενός αυτοί έχαναν τις δουλειές τους και παραγκωνιζονταν αφετέρου οι νεοαφιχθεντες ήταν ιδιαίτερα μαχητικοί γιατί είχαν να ενσαρκώσουν το όνειρο 1800 και βάλε χρόνων της επιστροφής στην γη της επαγγελίας και του δικού τους κράτους.
Το επόμενο κύμα αφίξεων ήταν αμέσως μετά τον Β' ΠΠ παρόλο που οι Άγγλοι το απαγόρευαν έβρισκαν τρόπους να φτάνουν εκεί από όλη την Ευρώπη με αποτέλεσμα οι περίπου 200.000 Εβραίοι να γίνουν την παραμονή της αναγνώρισης από τον ΟΗΕ περίπου 650-700.000.
Είχαν ήδη φτιάξει δική τους πρωτεύουσα, είχαν ήδη οργάνωση σε επίπεδο διακυβέρνησης, είχαν ήδη οπλισμό για την άμυνα τους.
Καμία Δύση δεν τους βοήθησε σε αυτά, όλα έγιναν από τους ίδιους προφανώς με μπόλικο χρήμα από τους Εβραίους της Αμερικής.
Η στήριξη του νέου κράτους απο τις ΗΠΑ ξεκίνησε και καθιερώθηκε την 10ετια του 50 όταν άρχισαν η μία μετά την άλλη οι γειτονικές χώρες να στρέφονται στην ΕΣΣΔ.
Είδαν τότε πόση μεγάλη σημασία είχε ένας δικός τους χωροφύλακας ανάμεσα στα μπααθικά φιλοσοβιετικα κράτη της μέσης ανατολής κι αυτή την σημασία οι Εβραίοι την εκμεταλλεύτηκαν με τον καλύτερο γι αυτούς τρόπο.
Ο ένας άξονας της ύπαρξης του Ισραήλ πολλες δεκαετίες και μέχρι σήμερα είναι το κράτος τους, ο άλλος είναι το εβραϊκό λόμπυ της Αμερικής αλλά και οι ισχυροί Εβραίοι όλου του κόσμου που μπορούν και επηρεάζουν αποφάσεις.
Σε όλη αυτή την ιστορία οι Παλαιστίνιοι είναι οι χαμένοι, χωρίς δυνατότητα να κάνουν τίποτα.
Αλλά σε όλη αυτή την ιστορία τα δίκια μπλέκονται και προσωπικά δεν πιστεύω ότι θα ξεμπλέξει ποτέ.
Επίσης δεν μπορώ να δω με συναισθηματισμό την τύχη των Παλαιστίνιων, ακολουθούν ένα επαναλαμβανομενο μοτίβο της ιστορίας, κάποιοι έρχονται κάπου και διώχνουν αυτούς που υπήρχαν, άπειρα τα παραδείγματα μέχρι και σήμερα.