Είδα στο Netflix

[nik_killthemall]

Wag the dog φασούλα, τύποι;

Ναι, μόνο που αντί για τον κυνισμό επικρατεί η τραμπικη ανοησία.

Η ηγεσία δεν είναι ικανοί παλιάνθρωποι, είναι τραγικά καραγκιοζακια.

Με αγχωσε

Διαφωνώ, η ταινία είναι τρομακτικά ρεαλιστική. Η ταινία δείχνει σε κάθε ευκαιρία πως για τους διαχειριστές της κατάστασης, υπεράνω όλων είναι το πολιτικό-οικονομικο παιχνίδι χωρίς να έχει καμιά απολύτως σημασία το οποιοδηποτε κόστος που κατά τον διαχειριστή μπορεί να καλυφθεί πολιτικά. Ενώ το εργαζόμενο μέσο του πλανήτη, δηλ. οι λαοί, παρουσιάζονται αληθώς ως παθητικές δεισιδαιμονικές κουραδομηχανές, δηλ. καταναλωτές, γκατζετ, λαηφσταηλ, γκοσιπ, προβολής, διαφημίσεων κλπ. που η οπαδική δεισιδαιμονία είναι το μόνο όπλο αντίδρασης που έχουν, αν θελήσουν να αντιδράσουν.

Αυτά δυστυχώς σε όλη την υδρόγειο είναι η μαύρη πραγματικότητα, ειτε εχεις τραμπ, είτε κουλοτσιπρες για διαχειριστές. Απλά κατά τη ταινία το πολιτικό παιχνίδι δεν σταματά ποτέ, ούτε τη στιγμή της καταστροφής, ούτε καν την ώρα που πεθαίνεις. Αληθές και αυτό απ'όπου κι αν το πιάσεις.

Το ημισουρεαλ τέλος της ταινίας πλασάρεται ως ευτυχής έκβαση, την οποία εκβίασε η 2ωρη μαυρη σκατίλα που αμέσως πριν είχε εκτεθεί εκτενώς στην ταινία.

Πολύ καλή ταινία κατά τη γνώμη μου.

[jason0]

Wag the dog φασούλα, τύποι;

Ναι, μόνο που αντί για τον κυνισμό επικρατεί η τραμπικη ανοησία.

Η ηγεσία δεν είναι ικανοί παλιάνθρωποι, είναι τραγικά καραγκιοζακια.

Με αγχωσε

Διαφωνώ, η ταινία είναι τρομακτικά ρεαλιστική. Η ταινία δείχνει σε κάθε ευκαιρία πως για τους διαχειριστές της κατάστασης, υπεράνω όλων είναι το πολιτικό-οικονομικο παιχνίδι χωρίς να έχει καμιά απολύτως σημασία το οποιοδηποτε κόστος που κατά τον διαχειριστή μπορεί να καλυφθεί πολιτικά. Ενώ το εργαζόμενο μέσο του πλανήτη, δηλ. οι λαοί, παρουσιάζονται αληθώς ως παθητικές δεισιδαιμονικές κουραδομηχανές, δηλ. καταναλωτές, γκατζετ, λαηφσταηλ, γκοσιπ, προβολής, διαφημίσεων κλπ. που η οπαδική δεισιδαιμονία είναι το μόνο όπλο αντίδρασης που έχουν, αν θελήσουν να αντιδράσουν.

Αυτά δυστυχώς σε όλη την υδρόγειο είναι η μαύρη πραγματικότητα, ειτε εχεις τραμπ, είτε κουλοτσιπρες για διαχειριστές. Απλά κατά τη ταινία το πολιτικό παιχνίδι δεν σταματά ποτέ, ούτε τη στιγμή της καταστροφής, ούτε καν την ώρα που πεθαίνεις. Αληθές και αυτό απ'όπου κι αν το πιάσεις.

Το ημισουρεαλ τέλος της ταινίας πλασάρεται ως ευτυχής έκβαση, την οποία εκβίασε η 2ωρη μαυρη σκατίλα που αμέσως πριν είχε εκτεθεί εκτενώς στην ταινία.

Πολύ καλή ταινία κατά τη γνώμη μου.

Ταινία με αρχίδια

[ΑΧΑΡΙΣΤΟΣ]

Μολις την ειδα.

[GoBack]

Αντε θα το δω και εγω να διαπιστωσω αν δικαιολογειται το hype

[GoBack]

Τι 2 ωρες και 23 λεπτα ρε μλκες

[jason0]

Τι 2 ωρες και 23 λεπτα ρε μλκες

Κάτσε μετά το τέλος έχει και σκηνή με Τζονας Χιλ

[Dwarven Blacksmith]

Με ψήσατε και είδα κι εγώ το Don't Look Up.
Πολύ καλή αλλά δεν ήταν ρεαλιστική στο σημείο που

Spoiler

η αποστολή του Προέδρου Τσι απέτυχε

[nostromos]

δεν ηταν μονο αποστολη του Τσι ... ηταν μεικτη

[Dwarven Blacksmith]

Γαματο το don't look up
Σοκαριστικό και χαβαλετζιδικο, είναι ακριβώς όπως θα αντιμετώπιζε η σημερινή κοινωνία, πολιτική και μιντια αν ήταν να μας πεσει κομήτης

Κι εγώ ακριβως αυτό μπηκα να γράψω ρε, πολύ καλό μόλις το είδα. Αναρίθμητοι οι παραλληλισμοί με τον κορονοϊο, μια μπλακ κομεντι δειχνει ρεαλιστικοτατα πως οι συγχρονες κοινωνιες πορεύονται, η επιστήμη γίνεται μόνιμα η λινάτσα της πολιτικής, ταινία που σε κάποιο σημείο φτάνεις να ρωτάς καλά με ποιο τρόπο θα την τελειώσουν αυτη ταινία ? και αμέσως απαντάς ο ίδιος ελπίζω με τη καταστροφή του κόσμου.

Εμένα με αγριεψε αυτή η ταινία.
Η Μέριλ Στριπ ως πρόεδρος Τραμπ ήταν ανατριχιαστική
Και οι δημοσιογράφοι ('προοδευτικοί' και 'αντιδραστικοί') ένας εμετικός συρφετός.
Η αναλογία με την επιδημία είναι πολύ εύστοχη

Πάντως η αναλογία με την πανδημία δεν είναι η μόνη, απλά είναι η επίκαιρη. Θα έλεγα ίσως η πιο σημαντική αναλογία που κάνει η ταινία είναι άλλη.

Spoiler

Με την κλιματική αλλαγή. Και το σχέδιο της BASH ειναι αναλογία για το greenwashing, τα έμμεσα μέτρα στυλ carbon market κλπ.

[alekhine]

μολις το ειδα κι εγω - εχω να πω τα εξης

Spoiler

πραγματικα απορω πως δεχτηκε ο ντι καπριο να παιξει τετοια επικη φλομπα
η ταινια θελει να κανει σατιρα σε πολλα πραγματα - στην μαλακα των social, στον ημιτρελο με το περουκινι, στον ηλον μας, στους celebrity της πλακας,στον ψεκασμο που υπαρχει παντου μεσω ενος σεναριου αποκαλυψης, αλλα στο τελος ολοι οι χαρακτηρες ειναι καρικατουρες επιπεδου σεφερλη με αποτελεσμα να βγαινει ενα οτι ναναι αποτελεσμα

και δεν ειναι θεμα αλληγοριας - επειδη υπαρχουν προβληματα δεν σημαινει οτι υπαρχουν μονο ανικανοι οπως δειχνει η ταινια, ουτε οτι αν βαλεις τον ντι καπριο να παθαινει χιο και να λεει θα πεθανουμε ολοι ειναι υψηλη τεχνη

[Stalker]

μολις το ειδα κι εγω - εχω να πω τα εξης

Spoiler

πραγματικα απορω πως δεχτηκε ο ντι καπριο να παιξει τετοια επικη φλομπα
η ταινια θελει να κανει σατιρα σε πολλα πραγματα - στην μαλακα των social, στον ημιτρελο με το περουκινι, στον ηλον μας, στους celebrity της πλακας,στον ψεκασμο που υπαρχει παντου μεσω ενος σεναριου αποκαλυψης, αλλα στο τελος ολοι οι χαρακτηρες ειναι καρικατουρες επιπεδου σεφερλη με αποτελεσμα να βγαινει ενα οτι ναναι αποτελεσμα

και δεν ειναι θεμα αλληγοριας - επειδη υπαρχουν προβληματα δεν σημαινει οτι υπαρχουν μονο ανικανοι οπως δειχνει η ταινια, ουτε οτι αν βαλεις τον ντι καπριο να παθαινει χιο και να λεει θα πεθανουμε ολοι ειναι υψηλη τεχνη

Το παράτησα στα τρία τέταρτα αλλά αυτή μου φαίνεται η πιο εύστοχη κριτική (η οποία παρεμπιπτόντως δεν νομίζω ότι έχει σπόιλερ). Άκομψη μπανάλ σάτιρα του εύκολου στόχου που τελικά δεν μας λέει τίποτα για αυτό που σατιρίζει, αρκείται να του ζωγραφίσει ένα πουλί στο μέτωπο και να το σκάσει χαχανίζοντας. Επίσης το όποιο χιούμορ να είναι του κριντζ τύπου.

Πολύ θα ήθελα να δω τι θα έκανε ένας Ιανούτσι με το premise.

[GoBack]

Μαλακες τι επος ειναι αυτο

[GoBack]

Εμένα με αγριεψε αυτή η ταινία.
Η Μέριλ Στριπ ως πρόεδρος Τραμπ ήταν ανατριχιαστική
Και οι δημοσιογράφοι ('προοδευτικοί' και 'αντιδραστικοί') ένας εμετικός συρφετός.
Η αναλογία με την επιδημία είναι πολύ εύστοχη

BEAD=μπολια mrna

[Στύγιος]

Ο απαθής γκατζετάκιας δισεκατομμυριούχος φέρνει πολύ στον Γκέιτς.

[Πτολεμαίος]

Εμένα με αγριεψε αυτή η ταινία.
Η Μέριλ Στριπ ως πρόεδρος Τραμπ ήταν ανατριχιαστική
Και οι δημοσιογράφοι ('προοδευτικοί' και 'αντιδραστικοί') ένας εμετικός συρφετός.
Η αναλογία με την επιδημία είναι πολύ εύστοχη

Με κούρασε πολύ. Την σταμάτησα στο 45λεπτο.
Και παιδιά όχι, δεν θα γινόταν αυτό που περιγράφει η ταινία.
Ούτε κατ'ελαχιστον.
Ο Bay στο Αρμαγεδδών (ντρέπομαι που το λέω) το αποτύπωσε καλύτερα.
Ξέρω κωμωδία αλλά παραήταν υπερβολική σε βαθμό σπαριλας.