https://athens.indymedia.org/post/1613538/
Κατά τη διάρκεια διαδικασίας μας την Πέμπτη 1/7, μας έγινε ενημέρωση καταγγελιών για περιστατικά παραβιαστικής συμπεριφοράς και βιασμού, τα οποία αφορούν άτομο που συμμετείχε στη συνέλευσή μας.
Καταρχάς, αποφασίστηκε η απομάκρυνση του Βησσ. Π. από τις διαδικασίες, τις δράσεις και τις εκδηλώσεις της συνέλευσής μας. Το Σάββατο 3/7, ακολούθησε δημόσιο κείμενο της μιας καταγγέλουσας, το οποίο επισυνάπτεται.
https://athens.indymedia.org/media/uplo ... %CE%B1.pdf
Ο Βησσ. Π. που κινείται στον ευρύτερου αριστερό-αναρχικό χώρο, προβάλλοντας το προφίλ
του
«αντισεξιστή» συντρόφου, τόσο μέσα από κινηματικές καταστάσεις που έχει υπάρξει, όσο
και μέσα από ραπ με έντονο «φεμινιστικό» στοιχείο,
προσπαθεί να καλύψει το γεγονός ότι έχει
βιάσει.
(Η περιγραφή του περιστατικού γίνεται τόσο για λόγους προστασίας προς άλλα άτομα, όσο και
για το δικό μου healing, αφού μέσα από αυτήν προσπαθώ και εγώ η ίδια να ξεπεράσω αυτό
που συνέβη. Δεν οφείλουμε εξηγήσεις σε κανέναν, ούτε πρόκειται να επιτρέψουμε να
περάσουν από «κριτική» για την αξιοπιστία τους τα βιώματά μας, η επιλογή της περιγραφής
του βιώματος είναι συνειδητή και προσωπική.)
Την Κυριακή 25 Απριλίου 2021,
μετά από μπαρ οικ. εν. για δικαστικά έξοδα σε πλατεία των
νοτίων προαστίων, που οργανωνόταν από συνέλευση κατοίκων στην οποία ο ίδιος συμμετείχε,
και ενώ είχα γνωρίσει τον Β. Π. κάποιες μέρες πριν,
αποφασίσαμε να πάμε προς το σπίτι του.
Όταν φτάσαμε εκεί, αρχίσαμε να κάνουμε σεξ, όμως συνειδητοποιώντας ότι δεν είμαι καλά και
ότι δεν νιώθω άνετα του ζήτησα επανειλημμένα να σταματήσει.
Ο ίδιος όχι μόνο δεν έδωσε καμία σημασία σε αυτά που του έλεγα, αλλά όταν κατάφερα να τον διώξω από πάνω μου,επέμενε να μείνω εκεί για «να κάνουμε ένα τσιγάρο», και
η πόρτα ήταν κλειδωμένη, ενώ του
είχα ήδη αναφέρει πως με αγχώνει αυτό.
Πέρασαν δύο ώρες στις οποίες τελείωνα το ένα τσιγάρο μετά το άλλο,
αυτός προσπαθούσε να ανέβει πάνω μου(που λόγω σωματικής διάπλασης το κατάφερνε) και εγώ συνέχιζα να του λέω πως έχω σκαλώσει, δεν είμαι καλά και πως θέλω να φύγω.
Όταν του το είπα με αρκετά δυνατή φωνή, μου απάντησε πως «
μη μου
φωνάζεις, δεν είμαι κανένας τρελός». Εν τέλει, μου είπε πως θα με πάει σπίτι μόλις
ολοκληρώσει, και είχα τρομάξει τόσο πολύ που πλέον δεν αντιδρούσα καν.
Μόλις τελείωσε,
με γύρισε σπίτι, (παρόλο που επέμενα να πάω μόνη μου) όπου και άρχισα να συνειδητοποιώ τι
ακριβώς είχε συμβεί, και δεν μπορούσα να σταματήσω να κλαίω,
ένιωθα αηδιασμένη,
φοβισμένη και κυρίως θυμωμένη.
Λόγω της πολιτικής του ταυτότητας θεώρησα πως είχε
ένα νόημα να του κάνω μια συζήτηση,
οπότε το επόμενο πρωί του έστειλα πώς ένιωσα και πως ελπίζω να καταλαβαίνει τι έχει κάνει,
και αυτός απάντησε πως δεν ήθελε να με κάνει να νιώσω «άβολα» και πως
«μπορούσες να μου
το έλεγες και χθες», βγάζοντάς με τρελή, αφού του το είχα πει πάρα πολύ ξεκάθαρα και πάρα
πολλές φορές, το προηγούμενο βράδυ.
Συνέχισε να στέλνει για μέρες και ζήταγε να βγούμε,
και όταν είδε πως δεν απαντάω,
μου έστειλε το παρακάτω μήνυμα: «Για εμένα ό, τι έγινε ήταν
όμορφο και αμοιβαίο. Δεν καταλαβαίνω γιατί επιλέγεις να το δεις διαφορετικά. Σε κάθε
περίπτωση, θα ήθελα να το συζητήσουμε από κοντά».
Ένας άνθρωπος που δεν ακούει το «όχι», το «σταμάτα» και το «άνοιξέ μου την πόρτα, θέλω
να φύγω», δεν έχει καμία θέση πουθενά και σίγουρα, δεν έχει χώρο να μιλήσει και να ξεπλύνει
τον εαυτό του.
Η αντιμετώπισή του όταν του επικοινώνησα το τι έκανε, ήταν
απίστευτα
επανατραυματική και φάνηκε πόσο πολύ ήθελε να ακυρώσει το βίωμά μου. Στους χώρους μας
δε χωράνε (παρά)βιαστές και δεν είναι προς διαπραγμάτευση το ότι ο συγκεκριμένος αλλά και
όλοι
όσοι έχουν παραβιάσει με οποιονδήποτε τρόπο τα όρια κάποι@, θα διώκονται από όσα
μέρη και με όποιον τρόπο επιλέγουν τα άτομα που έχουν κακοποιηθεί από αυτούς.
Ο Β.Π. δεν είναι ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος «σύντροφος» που έχει κακοποιήσει/
(παρα)βιάσει και δε θα σταματήσουμε να αντεπιτιθέμεθα με όρους φροντίδας, στοργής και
φεμινιστικής αλληλεγγύης, μέχρι να νιώθουμε όλ@ ασφαλή.
Είμαστε εδώ και είμαστε πολλ@,
τέτοια άτομα δε θα σταματήσουν ποτέ να μας βρίσκουν απέναντί τους.
ΚΑΜΙΑ/ ΚΑΝΕΝΑ ΜΟΝ@ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΕΜΦΥΛΗ ΒΙΑ
ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΑΝ ΦΟΡΕΣΩ ΤΗΝ ΦΟΥΣΤΑ ΜΟΥ ΚΑΠΕΛΟ, ΟΤΑΝ ΛΕΩ ΟΧΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ
ΠΩΣ ΔΕ ΘΕΛΩ
ΔΕ ΘΑ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ ΑΛΛΑ Ο ΚΑΘΕ ΒΙΑΣΤΗΣ
ΜΕΤΑ ΤΟ ΟΧΙ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΒΙΑΣΜΟΣ
ΕΞΩ ΟΙ ΒΙΑΣΤΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΜΑΣ
ΔΕ ΜΕ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΝ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ. ΜΕ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΝ ΟΙ ΓΕΙΤΟΝΙΣΣΕΣ
ΜΟΥ ΚΑΝΕΝΑ ΜΟΝΟ ΤΟΥ. ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΜΕ Η ΜΙΑ ΔΙΠΛΑ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ
Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Νέας Σμύρνης, Παλαιού Φαλήρου, Νέου Κόσμου, Αγίου Δημητρίου