Μα γιατί;

[Μπίστης]

... την "φεμινίστρια" ΠτΔ, που είναι σκυλάκι του Κούλη.

Σκύλα μου φαίνεται, το ίδιο σαδίστρια (πολιτικώς) με τον εγγονό του Βρυκόλακα

[Μπίστης]

Όταν διάβασα για το βιβλίο είπα τί βλακείες είναι αυτές, αλλά αυτό το νήμα με κάνει να αναθεωρώ.

Σοβαρά; Η κριτική ενός βιβλίου είναι η εμφάνιση του συγγραφέα; Ή αυτό αφορά μόνο γυναίκες;

Ε το φόρουμ είναι και λίγο φωλιά.

Αγαπητά γκομενάκια, δοκιμάστε να το διαβάσετε και μετά να τα βάλετε με τους φυσιογνωμιστές

[Naida]

Όταν διάβασα για το βιβλίο είπα τί βλακείες είναι αυτές, αλλά αυτό το νήμα με κάνει να αναθεωρώ.

Σοβαρά; Η κριτική ενός βιβλίου είναι η εμφάνιση του συγγραφέα; Ή αυτό αφορά μόνο γυναίκες;

Ε το φόρουμ είναι και λίγο φωλιά.

Αγαπητά γκομενάκια, δοκιμάστε να το διαβάσετε και μετά να τα βάλετε με τους φυσιογνωμιστές

Εσύ το έχεις διαβάσει αγαπητό γκομενάκι;

[georgebi]

Δεν θέλω να φανταστώ τι γίνεται στους μηρούς και στο τελοπάντων της

https://twitter.com/aPaulineR/status/13 ... 86177?s=20

[Μπίστης]

Δεν θα έχανα το χρόνο μου ούτε για να υπερασπιστώ την γκιόσα

[Ναύτης]

Όταν διάβασα για το βιβλίο είπα τί βλακείες είναι αυτές, αλλά αυτό το νήμα με κάνει να αναθεωρώ.

Σοβαρά; Η κριτική ενός βιβλίου είναι η εμφάνιση του συγγραφέα; Ή αυτό αφορά μόνο γυναίκες;

Αγαπητή μου, τι κριτική θες να κάνουμε σ' ένα βιβλίο που τιτλοφορείται "Μισώ τους τάδε", υποτίθεται υπερασπιζόμενο τα δικαιώματα κάποιων άλλων τάδε;
Κατά τα λοιπά, νομίζω ότι απ' την στιγμή που η Πωλίν εκθέτει δημόσια τις φωτογραφίες με τις αξούριστες μασχάλες της -δικαίωμά της και το ένα και το άλλο- δικαίωμά μας κι εμάς να εκφράσουμε την αισθητική μας άποψη.

[Ναύτης]

Όταν διάβασα για το βιβλίο είπα τί βλακείες είναι αυτές, αλλά αυτό το νήμα με κάνει να αναθεωρώ.

Σοβαρά; Η κριτική ενός βιβλίου είναι η εμφάνιση του συγγραφέα; Ή αυτό αφορά μόνο γυναίκες;

Ε το φόρουμ είναι και λίγο φωλιά.

Της πατριαρχικής άποψης υπέρ των ξουρισμένων γυναικείων μασχαλών;
Μα σε παρακαλώ, ειλικρινά τώρα: είναι φεμινιστικό να κυκλοφορεί μια νέα γυναίκα σαν γέτι;
Δεν είναι εντελώς μπλιαξ η φάση δηλαδή;

[Naida]

Όταν διάβασα για το βιβλίο είπα τί βλακείες είναι αυτές, αλλά αυτό το νήμα με κάνει να αναθεωρώ.

Σοβαρά; Η κριτική ενός βιβλίου είναι η εμφάνιση του συγγραφέα; Ή αυτό αφορά μόνο γυναίκες;

Αγαπητή μου, τι κριτική θες να κάνουμε σ' ένα βιβλίο που τιτλοφορείται "Μισώ τους τάδε", υποτίθεται υπερασπιζόμενο τα δικαιώματα κάποιων άλλων τάδε;
Κατά τα λοιπά, νομίζω ότι απ' την στιγμή που η Πωλίν εκθέτει δημόσια τις φωτογραφίες με τις αξούριστες μασχάλες της -δικαίωμά της και το ένα και το άλλο- δικαίωμά μας κι εμάς να εκφράσουμε την αισθητική μας άποψη.

Μα δεν είδα να εστιάσετε στον τίτλο του βιβλίου, που πράγματι είναι απαράδεκτος.

[georgebi]

Pascal Bruckner: «Όταν ο αντιρατσισμός είναι ένας αντίστροφος, επίσημα εγκεκριμένος, ρατσισμός».

https://www.respublica.gr/2020/11/post/ ... ti-racism/

....... τί εντύπωση σας κάνουν τα λόγια της λεσβίας και φεμινίστριας Alice Coffin, «δεν παρακολουθώ πλέον ταινίες αντρών, δεν ακούω πλέον τη μουσική τους», ή ο τίτλος του βιβλίου της Pauline Harmange , «Μισώ τους άντρες»;

Λυπάμαι γι’ αυτές, αποκαλύπτουν πολλή εσωτερική δυστυχία. Φανταστείτε το αντίθετο, ένας άντρας να εκφράζεται με τον ίδιο τρόπο για τις γυναίκες!

Τουλάχιστον έχουν το προτέρημα να λένε δυνατά αυτό που πολλές φεμινίστριες σκέφτονται σιωπηλά: η καταστροφή της πατριαρχίας στην πραγματικότητα σημαίνει γι’ αυτές απαλλαγή από τους άντρες. Ότι μια γυναίκα θα μπορούσε να επιθυμεί έναν άνδρα είναι μια παρέκκλιση στα μάτια τους.

Και όλες όσες αγαπούν ακόμα τους άντρες είναι στα μάτια τους «δωσίλογοι», «τσούλες» ή «πουτάνες» για να χρησιμοποιήσουμε το ευαίσθητο λεξιλόγιο της συγγραφέως Virginie Despentes, η οποία καταφέρνει να αντισταθμίζει την λογοτεχνική της διασημότητα με ισόποση χυδαιότητα.

Έχει κανείς την εντύπωση ότι ένα ταμπού έσπασε: τώρα μπορεί κανείς πλέον να πει σε όλα τα μεγάλα τηλεοπτικά κανάλια ότι οι άντρες πρέπει να «εξαλειφθούν» και ένα μέρος του αριστερού τύπου εκστασιάζεται με αυτό το όνειδος. Μια μικρή μειοψηφία φεμινιστών θέλει να πάρει την εξουσία στο όνομα όλων των γυναικών και πολύ λίγοι τολμούν να εκφράσουν ανοιχτά τη διαφωνία τους.

Υπάρχουν μια Peggy Sastre, μια Catherine Deneuve ή μια Élisabeth Badinter, αλλά συγκεντρώνουν την οργή αυτής της μειονότητας.



Αντικαταστήσαμε λοιπόν την πάλη των τάξεων με την πάλη για τη φυλή, το φύλο και την ταυτότητα. Μία από τις σημαντικότερες αλλαγές είναι η αντικατάσταση της εργατικής τάξης από τις μειονότητες. ............................... Και οι ΗΠΑ μας τους στέλνουν πάλι πίσω με τη μορφή φεμινιστικών, αντιρατσιστικών ή αποικιακών θεωριών: μια επιχείρηση εισαγωγής-εξαγωγής απόλυτα επιτυχημένη.

Γιατί ο λευκός γίνεται ο αποδιοπομπαίος τράγος;

Η τοποθέτηση του λευκού άνδρα στο ικρίωμα είναι μία πρακτική πολύ δημοφιλής στα ΜΜΕ που εισάγεται, για άλλη μια φορά, από τις ΗΠΑ, και που βασίζεται σε δύο πράγματα. Σε ένα είδος νεοαποικιακής μνησικακίας εκ μέρους των πληθυσμών που ζουν στη Γαλλία και που είναι γεμάτοι μίσος για τη χώρα μας, την οποία και θεωρούν υπεύθυνη για όλες τις ατυχίες τους.

Αλλά επίσης και στο γεγονός ότι ο λευκός άνθρωπος αυτοκατηγορείται εθελοντικά για όλα τα κακά της γης. Δεν αναλαμβάνει την ευθύνη μόνο για τα δικά του εγκλήματα, αλλά και για τα εγκλήματα όλων των άλλων. Ένα μέρος της λευκής ελίτ είναι έτοιμο να αυτομαστιγωθεί για χάρη των εχθρών του. Μπορεί να μην είμαστε πλέον οι κυρίαρχοι του κόσμου, η Ευρώπη να μην είναι πλέον παρά μόνο μια επαρχία στην άκρη της Ασίας, αλλά είμαστε υπερήφανοι που ενσαρκώνουμε το άκρον άωτον της αθλιότητας. Και απαιτούμε να είμαστε οι μόνοι και αποκλειστικοί κάτοχοι της βαρβαρότητας. Είναι κι αυτός ένας τρόπος να παραμείνουμε ανώτεροι από τους άλλους, έστω μέσω μιας μορφής αντίστροφης υπερηφάνειας.

Φαίνεται ότι μερικοί δεν μπορούν να κάνουν χωρίς αυτό το δεκανίκι. Γιατί;

Ο «Λευκός» αποτελεί, σε κάθε νεο-φεμινιστικό, αντιρατσιστικό ή φυλετικό λόγο, έναν απαραίτητο στόχο για τη διατήρηση της συνοχής των μειονοτήτων. Μπορούμε να το δούμε ξεκάθαρα σε ορισμένα προάστια όπου δεν υπάρχει καμία αρμονία μεταξύ των κοινοτήτων: οι Τσετσένοι συγκρούονται με τους Μαγκρέμπιους, οι Μαγκρέμπιοι με τους τσιγγάνους, οι μαύροι με τους Κινέζους…

Το μόνο πράγμα που ενώνει όλες αυτές τις κοινότητες είναι η ιδέα ότι ο Λευκός είναι υπεύθυνος για όλα. Όπως το ανέλυσε ο S. Freud και ο R. Girard, ο αποδιοπομπαίος τράγος είναι το μέσο εκδίωξης του κακού από μια κοινότητα, το οποίο και μεταφέρεται σε έναν τρίτο που πρέπει να παραμείνει εκτός της κοινότητας.

Μετά το σύνθημα «απαγορεύεται να απαγορεύεται» του ΄68, φαίνεται να αναπτύσσεται ένα πάθος για την απαγόρευση. Πώς φτάσαμε ως εδώ;

Νομίζω ότι πολλές γυναίκες κατάλαβαν ότι η σεξουαλική απελευθέρωση είχε αποβεί σε βάρος τους και ότι αυτές ήταν τα κύρια θύματα ενός ταμπού που έσπασε προς όφελος τελικά μόνο των ανδρών, των μοναδικών κυνηγών. Βέβαια, αυτός ο συλλογισμός δεν είναι εντελώς λανθασμένος, υπό την προϋπόθεση όμως να αναγνωρίζουμε ότι στο ερωτικό παιχνίδι κανείς δεν μπορεί να προσφέρει πλήρη ασφάλιση από τα ρίσκα και ότι οι πληγές της καρδιάς δεν μπορούν να αποδοθούν μόνο στην πατριαρχία.

Εδώ και σαράντα χρόνια, γινόμαστε μάρτυρες μιας συσσώρευσης ακραίων απελευθερώσεων που ακολουθούνται κατόπιν από ακραίες απαγορεύσεις. Η ρητορική σήμερα είναι ακόμα αυτή της χειραφέτησης, αλλά τα μέσα είναι αυτά της ζώνης αγνότητας. Όπως είπε ο Philippe Muray, μετά τον «φθόνο του πέους» του Φρόιντ, φτάσαμε στον «φθόνο του ποινικού δικαστηρίου».

Έχει κανείς την εντύπωση ότι ορισμένες ακτιβίστριες χρησιμοποιούν το νόμο και τα μέσα ενημέρωσης για να χτυπήσουν τους άντρες που κατηγορούν και να τους αποκλείσουν από τον κοινωνικό χώρο. Βλέπουμε ότι οι άντρες που κατηγορούνται για βιασμό ή σεξουαλική επίθεση εξοστρακίζονται εντελώς από την κοινωνία, δεν υφίστανται καν. Μερικές υπολήψεις βρέθηκαν κατεστραμμένες.

[Μπαντάς]

Χάλια μαύρα οι τεταρτοξεμυαλισμένες. Στα δι ημάς, έχομεν τις κνίτισσες οι οποίες πληρούν τις προυποθέσεις, τα γνωστά ταγάρια. Εξ'ου και το γνωστό, τί κρύβουν οι κνίτισσες μέσα στο ταγάρι;

[Ναύτης]

Όταν διάβασα για το βιβλίο είπα τί βλακείες είναι αυτές, αλλά αυτό το νήμα με κάνει να αναθεωρώ.

Σοβαρά; Η κριτική ενός βιβλίου είναι η εμφάνιση του συγγραφέα; Ή αυτό αφορά μόνο γυναίκες;

Αγαπητή μου, τι κριτική θες να κάνουμε σ' ένα βιβλίο που τιτλοφορείται "Μισώ τους τάδε", υποτίθεται υπερασπιζόμενο τα δικαιώματα κάποιων άλλων τάδε;
Κατά τα λοιπά, νομίζω ότι απ' την στιγμή που η Πωλίν εκθέτει δημόσια τις φωτογραφίες με τις αξούριστες μασχάλες της -δικαίωμά της και το ένα και το άλλο- δικαίωμά μας κι εμάς να εκφράσουμε την αισθητική μας άποψη.

Μα δεν είδα να εστιάσετε στον τίτλο του βιβλίου, που πράγματι είναι απαράδεκτος.

Από εκεί ξεκίνησα συν την ομολογουμένως μυστηριώδη άρνησή της να πει τι γνώμη έχει ο άντρας της για το βιβλίο της.
Εν τούτοις, πέρα από το τι γράφει κάποιος/α, έχει σημασία και ποιος/α είν' αυτός/η που το γράφει.
Ε, νομίζω ότι η Πωλίν έχει διάφορα προβληματάκια που πρέπει να λύσει με τον εαυτό της (ψυχολογικά και αισθητικά).

[Ναύτης]

Δεν θέλω να φανταστώ τι γίνεται στους μηρούς και στο τελοπάντων της

https://twitter.com/aPaulineR/status/13 ... 86177?s=20

[Naida]

Αγαπητή μου, τι κριτική θες να κάνουμε σ' ένα βιβλίο που τιτλοφορείται "Μισώ τους τάδε", υποτίθεται υπερασπιζόμενο τα δικαιώματα κάποιων άλλων τάδε;
Κατά τα λοιπά, νομίζω ότι απ' την στιγμή που η Πωλίν εκθέτει δημόσια τις φωτογραφίες με τις αξούριστες μασχάλες της -δικαίωμά της και το ένα και το άλλο- δικαίωμά μας κι εμάς να εκφράσουμε την αισθητική μας άποψη.

Μα δεν είδα να εστιάσετε στον τίτλο του βιβλίου, που πράγματι είναι απαράδεκτος.

Από εκεί ξεκίνησα συν την ομολογουμένως μυστηριώδη άρνησή της να πει τι γνώμη έχει ο άντρας της για το βιβλίο της.
Εν τούτοις, πέρα από το τι γράφει κάποιος/α, έχει σημασία και ποιος/α είν' αυτός/η που το γράφει.
Ε, νομίζω ότι η Πωλίν έχει διάφορα προβληματάκια που πρέπει να λύσει με τον εαυτό της (ψυχολογικά και αισθητικά).

Νομίζω καταλαβαίνεις τι θέλω να πω.

[Ναύτης]

Μα δεν είδα να εστιάσετε στον τίτλο του βιβλίου, που πράγματι είναι απαράδεκτος.

Από εκεί ξεκίνησα συν την ομολογουμένως μυστηριώδη άρνησή της να πει τι γνώμη έχει ο άντρας της για το βιβλίο της.
Εν τούτοις, πέρα από το τι γράφει κάποιος/α, έχει σημασία και ποιος/α είν' αυτός/η που το γράφει.
Ε, νομίζω ότι η Πωλίν έχει διάφορα προβληματάκια που πρέπει να λύσει με τον εαυτό της (ψυχολογικά και αισθητικά).

Νομίζω καταλαβαίνεις τι θέλω να πω.

Καταλαβαίνω και σού απάντησα.
Αφού θες να το σοβαρέψουμε, η Πωλίν απαντά στην πατριαρχία -όπως την αντιλαμβάνεται εκείνη- με μια στρεβλά φεμινιστική ρητορεία, μισανθρωπική και ρατσιστική.
Επιπροσθέτως, σαν μια κίνηση-"χειρονομία", έχει επιλέξει να περιφέρεται σαν γέτι και να δημοσιοποιεί αυτό το αισθητικό αίσχος.
Κατά τη γνώμη μου -καθώς επίσης και κατά τη γνώμη του γαλλικού Υπουργείου Γυναικείων Δικαιωμάτων- η τύπισσα έχει σοβαρό πρόβλημα και με την ακραία στάση της μάλλον βλάπτει τη γυναικεία υπόθεση, παρά την ωφελεί.
Επιπροσθέτως είναι και εντελώς μπλιαξ.

[stergiosbik]

Όταν διάβασα για το βιβλίο είπα τί βλακείες είναι αυτές, αλλά αυτό το νήμα με κάνει να αναθεωρώ.

Σοβαρά; Η κριτική ενός βιβλίου είναι η εμφάνιση του συγγραφέα; Ή αυτό αφορά μόνο γυναίκες;

Αγαπητή μου, τι κριτική θες να κάνουμε σ' ένα βιβλίο που τιτλοφορείται "Μισώ τους τάδε", υποτίθεται υπερασπιζόμενο τα δικαιώματα κάποιων άλλων τάδε;
Κατά τα λοιπά, νομίζω ότι απ' την στιγμή που η Πωλίν εκθέτει δημόσια τις φωτογραφίες με τις αξούριστες μασχάλες της -δικαίωμά της και το ένα και το άλλο- δικαίωμά μας κι εμάς να εκφράσουμε την αισθητική μας άποψη.

Μα δεν είδα να εστιάσετε στον τίτλο του βιβλίου, που πράγματι είναι απαράδεκτος.

Αφου με την εμφανιση που εχει δεν την πλησιαζει κανενας αντρας.
Περίμενες να εχει αλλον τιτλο το βιβλιο.