Το έθος του Νικηταρά μέσα από μια επιστολή στον Παπαφλέσσα

[Interregnum]

«Ἐξοχώτατε Ὑπουργέ τῶν Ἐσωτερικών

Ἐπειδή καί εἰς τἠν ἀνθρωπότητα τό πρῶτον ἀγαθόν πρᾶγμα εἶναι ἡ παιδεία, καθώς πρός τούτοις εἰς τήν ἰδίαν, ἱερώτατον καί ἡ ὑπεράσπισις τῶν πτωχῶν ἀσθενῶν, μάλιστα δέ τῶν στρατιωτῶν, ζητῶ διά τοῦ παρόντος μου μέσον τοῦ Ὑπουργείου τούτου παρά τῆς Ὑπερτάτης Διοικήσεως, ἵνα δοθῶσιν εἰς την ἐξουσίαν μου, πρῶτον το τζαμί τοῦ Ἀγάπασσα μεθ’ ὅλα του τά περιεχόμενα ἐργαστήρια, ἵνα χρησιμεύσῃ διά θέατρον, δεύτερον τήν μεγάλην οἰκίαν εὐρισκομένην εἰς τό πλάτωμα ἀπέναντι τοῦ τζαμίου, ἵνα χρησιμεύσῃ διά σχολεῖον μεθ’ ὅλα του τά περιεχόμενα ἐργαστήρια, και τρίτον ἕνα ὀσπίτιον μεγάλον κατά τά πέντε Ἀδέλφια, ἵνα χρησιμεύσῃ διά Νοσοκομεῖον, διά τά ὁποῖα ἀφ’ οὗ μοῦ δοθῇ ἡ ἄδεια, ἀφίνω ἐπίτροπον διά να τά τελειώσῃ, παρακαλώντας την ‘Υπερτάτην διά να ἤθελεν διορήσῃ ἕναν ἐπιστάτην της, ἵνα μετά τοῦ ἐδικοῦ μου λαμβάνωσι τά εἰσοδήματα, και κάμνωσι τά ἔξοδα, καί χρονικῶς δίδωσι λογαριασμόν.

Ὅθεν καί να ἔχω την ἀπόκρισιν, προσκυνῶ καί μένω.

Ἐκ Ναυπλίου τη 25 Σεπτεμβρίου 1823

Νικήτας Σταματελόπουλος»

[Σενέκας]

Δηλαδή έγραψε στην κυβέρνηση για να της ζητήσει του δώσει βακούφι. Ενδιαφέρον

[Πρετεντέρης]

Τυφλός και ζητιάνος πέθανε ο Νικηταράς. Και δεν ήταν ο μόνος αγωνιστής που είχε τέτοια τύχη. Τέτοιο γαμημένο κράτος φτιάξαμε.

[Στύγιος]

Τυφλός και ζητιάνος πέθανε ο Νικηταράς. Και δεν ήταν ο μόνος αγωνιστής που είχε τέτοια τύχη. Τέτοιο γαμημένο κράτος φτιάξαμε.

Δυστυχώς,κι η πατρίς "ευγνωμονούσα"..

[hades]

Τυφλός και ζητιάνος πέθανε ο Νικηταράς. Και δεν ήταν ο μόνος αγωνιστής που είχε τέτοια τύχη. Τέτοιο γαμημένο κράτος φτιάξαμε.

Το είχε γράψει ο Σένεκας ή ο Καρυτινός δεν θυμάμαι αλλά το κράτος με τα μέσα που είχε έκανε ότι μπορούσε. Πολλοί αδικήθηκαν ή βρέθηκαν στην χαμένη πλευρά όταν μοιράστηκε η εξουσία. Ένα τέτοιος ήταν και ο Νικηταράς. Το γαμημένο κράτος που λες με τους πόρους που είχε έκανε ότι μπορούσε. Μην είσαι μηδενιστής . Ποιον να πρωτοβολέψει ή να εξασφαλίσει

[Σενέκας]

Τυφλός και ζητιάνος πέθανε ο Νικηταράς. Και δεν ήταν ο μόνος αγωνιστής που είχε τέτοια τύχη. Τέτοιο γαμημένο κράτος φτιάξαμε.

Το είχε γράψει ο Σένεκας ή ο Καρυτινός δεν θυμάμαι αλλά το κράτος με τα μέσα που είχε έκανε ότι μπορούσε. Πολλοί αδικήθηκαν ή βρέθηκαν στην χαμένη πλευρά όταν μοιράστηκε η εξουσία. Ένα τέτοιος ήταν και ο Νικηταράς. Το γαμημένο κράτος που λες με τους πόρους που είχε έκανε ότι μπορούσε. Μην είσαι μηδενιστής . Ποιον να πρωτοβολέψει ή να εξασφαλίσει

Άνοιξε τα αρχεία της ελληνικής παλιγγενεσίας. Η βουλή έχει ψηφιοποιήσει όλα τα αρχεία της κυβέρνησης, και τις αποφάσεις και τις αιτήσεςι προς την κυβέρνηση απο το σύνταγμα της Επιδαύρου και μετά. Μια τυχαία ματιά να ρίξεις, θα δεις πόσοι ζητάγανε σύνταξη αγωνιστή ή κάποια άλλη παροχή απο το κράτος, κάποιοι γιατί ήταν όντως απένταροι, άλλοι γιατί ήθελαν παραπάνω, άλλοι γιατί έβγαζαν απο το μυαλό τους μάχες στις οποίες δεν πολέμησαν ποτέ και για τις οποίες ζητούσαν σύνταξη αγωνιστή, αλλά δεν έχει σημασία. Όλοι οι οπλαρχηγοί που αναφέρνοται σ'αυτό το νήμα

viewtopic.php?f=11&t=29502

στέκονταν στην ουρά για να ζητήσουν σύνταξη αγωνιστή. Ο Νικηταράς πήρε κάποια σύνταξη απο το κράτος, όπως πήραν και πάρα πολλοί άλλοι. προφανώς η σύνταξη δεν ήταν αρκετή...δε θα μπορούσε να είναι. Μιλάμε για ένα "κράτος" εντελώς κατεστραμμένο μετά και τον εμφύλιο του 32, με τραγικά μικρές δυνατότητες και τραγικά μεγάλες απαιτήσεις, που πάντως πάντα προσπαθούσε να αποζημιώσει και τους αγωνιστές, και τους συγγενείς τους και τους πληγέντες απο τον πόλεμο, αλλά αντικειμενικά, ήταν αδύνατο να τους εξασφαλίσει όλους ώστε να παραμείνουν όλοι χαρούμενοι. Δεν είναι ζήτημα "αχαριστίας".

Απο την άλλη, μεταξύ μάς, η αίτηση του Νικηταρά όπως περιγράφεται στο νήμα, θα την κατέτασσα στις εξωφρενικές Αν μη τι άλλο δείχνει ότι μέχρι το 23 τουλάχιστον, η αντίληψή αυτού του ανθρώπου ήταν καθόλα αντίληψη Οθωμανού υπηκόου, αφού ζητάει απο την κυβέρνηση να το χαρίσει βακούφι. Δεν το αναφέρει, γιατί ήταν αυτονόητο και στον ίδιο και σ'αυτού που απευθύνονταν, αλλά τα βακούφια ήταν ευαγή ιδρύματα που παράλληλα έφερναν έσοδα(και κύρος) στον πλούσιο μουσουλμάνο που είχε την υψηλή τους κυριότητα. Ας πούμε, απο το σχολείο που ήθελε να αναλάβει ο Νικηταράς, προφανώς σκόπευε να παίρνει κάποιο εισόδημα, δεν θα ήταν τσάμπα. Το πιο χαρακτηριστικό είδος περιουσίας σε μορφή βακουφίου που έβγαζε και λεφτά, ήταν το χάνι.

Το θέμα είναι ότι στην οθωμανική αυτοκρατορία τα βακούφια ήταν αποκλειστικά και μόνο ιδιοκτησίες μουσουλμάνων(το σύστημα ούτως ή άλλως είναι ισλαμικό). Προφανώς θεώρησε ότι τώρα που κάναμε το δικό μας χριστιανικό κράτος, μπορώ να αποκτήσω κι εγώ ένα βακούφι