Oλη η ιστορια της Δεξιας - ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ

[ΜπλεΜπουμπυς]

Για να μην ξεχνάμε τι εστι λογοκρισία στα τραγούδια και τι ετοιμάζουν με τον «τρομονόμο» στον Πολιτισμό

****

Με το πραξικόπημα των συνταγματαρχών, το 1967, η λογοκρισία στα τραγούδια πάει σύννεφο Οι συνθέτες είχαν την υποχρέωση πριν κυκλοφορήσουν ένα τραγούδι να υποβάλουν τους στίχους και την παρτιτούρα για έγκριση. Τραγούδια και στίχοι που είχαν αντιστασιακό χαρακτήρα ή χαρακτήρα διαμαρτυρίας δεν είχαν καμία τύχη για κυκλοφορία. Όσα περιέχουν «ακατάλληλες» λέξεις ή νοήματα, παλιά ή καινούρια, απαγορεύονται ή τροποποιούνται, όπως το τραγούδι του Ακη Πάνου με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση «Θα κλείσω τα μάτια, θ' απλώσω τα χέρια μακριά απo τη φτώχεια, μακριά απ' τη μιζέρια» που γίνεται «Θα κλείσω τα μάτια, θ' απλώσω τα χέρια να 'ρθουν να φωλιάσουν λευκά περιστέρια» και ηχογραφείται εκ νέου με τη Βίκυ Μοσχολιού!
''Και του λαού την πόρτα να χτυπήσει ''
Παλιά υπήρχε μεγάλο θέμα με τα πολιτικά τραγούδια. Ενοχλούσε για παράδειγμα η λέξη «λαός» και τέτοια, αλλάζαμε τους στίχους. Βάζαμε άλλα λόγια τελευταία στιγμή για να περάσει ένα τραγούδι. Έλεγε ο Μαρκόπουλος, για παράδειγμα, να πούμε «και του λαγού την πόρτα να χτυπήσει», φαντάσου, για να μην πούμε «του λαού» ΜΑΝΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ
Το 1967, ο Μητροπάνος ηχογραφεί τον πρώτο του 45άρη δίσκο, με το τραγούδι «Θεσσαλονίκη». Είχε προηγηθεί η ηχογράφηση του τραγουδιού «Χαμένη Πασχαλιά» (Κουμπή - Ιατρόπουλου), το οποίο όμως λογοκρίθηκε από τη χούντα και δεν κυκλοφόρησε ποτέ.
Καπνός φωτιά και λάσπη/Αχ τι δίκοπος καιρός/ Χειμώνας και καλοκαιριά/ Πήγε στα χαμένα/Και τούτη η Πασχαλιά / Καημός ιδρώτας κι αίμα/Αχ τι ανάποδη ζωή/ Πλάκωσε πάλι η συννεφιά/ Πήγε στα χαμένα/Κι ετούτη η Πασχαλιά / Μάνα μου φως κι ελπίδα/ Αχ και να' ρθει ο πλερωμός/ Να μην κρυώνουν τα παιδιά/ Μην πάει στα χαμένα/Κι ετούτη η Πασχαλιά...
Να τι λέει ο Στέλιος Καζαντζίδης «Η λογοκρισία εσκεμμένα σαμποτάριζε ό,τι τραγούδια τους πήγαινα. Με ένα X, με κόκκινο μολύβι, «Απορρίπτεται, απορρίπτεται, απορρίπτεται». Μου πέρασαν κάτι τραγουδάκια μόνο, που μίλαγαν για ακροθαλασσιές και για γλάρους. Αυτά τα έβαζα επίτηδες για να δω αν θα τα κόψουνε κι αυτά. Ο,τι τραγούδι είχα βαρύ, το ήξεραν αυτοί ότι προορίζεται για μένα. Ο,τι με περιεχόμενο λαϊκό μου το κόβανε μεθοδευμένα πλέον. Τα ίδια τραγούδια τα πέρναγαν για τον Μάτσα ή το Λαμπρόπουλο. . Εγώ τι θα έλεγα; Τι θα τραγούδαγα; Τις δαντελένιες ακρογιαλιές της ελληνικής θάλασσας; Είχα αγανακτήσει! Εμένα με τσάκισε η λογοκρισία .»

(«Υπάρχω» σελ. 154 - 155, Εκδόσεις «Λιβάνη»).

[ΜπλεΜπουμπυς]

«Με κάλεσαν στην Ασφάλεια του Μεταξά για απολογία επειδή παρουσιάζω κομμουνιστικά έργα .
Τους ρώτησα να μου πουν ποια έργα που ανεβάζω είναι κομμουνιστικά και μου απάντησαν... "Ο Πλούτος" του Αριστοφάνη και "Ο κατά φαντασίαν ασθενής" του Μολιέρου»!

Κάρολος Κουν στην ΕΡΤ (12/9/84)

[ΤΑΥΓΕΤΗΣ]

Για ολα φταιει η χρυση αυγη.
Ακομα και για τον θανατο των αστρων.