Φόσι, προσωπικώς θεωρώ τη ρίψη βιτριολιού τέρμα ειδεχθές έγκλημα. Τα νομικά τερτίπια που μπορούν να καταλήξουν σε μια δυσανάλογα ελαφριά ποινή, προσπαθώ να εντοπίσω.foscilis έγραψε: 15 Ιουν 2020, 15:05δε νομίζω ότι είναι έτσι. Δε θα βγει τώρα το θύμα (ή έστω σε ένα μήνα) και τελείωσε. Θα πρέπει να κάνει συνέχεια πλαστικές επεμβάσεις και θα έχει καθημερινά προβλήματα για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα όχι μόνο για αισθητικούς/ψυχολογικούς λόγους αλλά επειδή ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του δέρματός της είναι πλέον στην ουσία μια ανοιχτή πληγή. Όταν το "μπαλώνει" ο χειρουργός αυτό δεν κρατάει για πάντα, αυτό που έχει δεν προσαρμόζεται στη φυσιολογική γήρανση, στις αυξομειώσεις βάρους κλπ όπως κάνει το φυσικό δέρμα. Ούτε αντιδρά το ίδιο σε μολύνσεις και τέτοια. Επίσης οι επεμβάσεις (που είναι κυριολεκτικά δεκάδες αν κρίνουμε από την Κούνεβα αν και ομολογουμένως αυτήν την είχανε βάλει και να το πιει οπότε δεν είχε μόνο εξωτερικά πράγματα να φτιάξει) δε μπορούν να γίνουν όλες με τη μία. Έχεις επέμβαση/αναμονή για επούλωση/ξανά επέμβαση/ίσως πισωγύρισμα και πάει λέγοντας.ΓΑΛΗ έγραψε: 15 Ιουν 2020, 14:3310 είναι το όριο.aljawn έγραψε: 15 Ιουν 2020, 14:02 Πιθανότατα ο vatraxos να απαντήσει καλύτερα, αλλά σε συζήτηση που είχα με φίλη ποινικολόγο, μου είπε ότι το μάξιμουμ για βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη είναι 7 χρονάκια εκτιθείσα ποινή.
Αν προσθέσεις (ή αφαιρέσεις) τα κλάσματα της ποινής που πρέπει να εκτίσει, καλή συμπεριφορά, μεταμέλεια, ψυχολογική επιβάρυνση, κάποιο πρόγραμμα σπουδών που ίσως χρειάζεται και εξωτερική παρακολούθηση και το κυριώτερο τον ευνοϊκότερο νόμο της δεκαετίας για την περίπτωση της, τα 7 είναι υπερβολική εκτίμηση.
Και ας μην ξεχνάμε ότι η παραμόρφωση είναι κυρίως ψυχολογική και όχι βαριά σωματική βλάβη. Εννοώ ότι κλινικώς, δεν εκλαμβάνεται ως τέτοια.
Τέλος αν ισχύει ότι έχασε το ένα μάτι, ε αυτό είναι αναπηρία ακόμα και με την πιο συντηρητική ανάγνωση του όρου.
Αναφορικά λοιπόν με αυτά που γράφεις, υπάρχει εδώ μια ερμηνεία.
Αυτό που κατάλαβα εγώ είναι ότι παίζει και απλή σωματική βλάβη με αμφισβητούμενη βαρύτητα της πάθησης που προκάλεσε.γ2.4) Σημαντική και μακροχρόνια παρεμπόδιση με άλλο τρόπο της χρήσης του σώματος ή της διάνοιας.
Στην προκειμένη περίπτωση πρόκειται για γενική ρήτρα στην οποία υπάγονται ειδικώς, όλες οι περιπτώσεις αχρηστεύσεως ή δυσχεράνσεως της λειτουργίας των μελών και οργάνων εκείνων του σώματος, των οποίων η αποκοπή συνιστά σοβαρό ακρωτηριασμό.
Εδώ θα πρέπει να υπαχθούν κατ’ ορθή εκτίμηση και οι περιπτώσεις της βαριάς παραμορφώσεως.
Ως παραμόρφωση νοείται η αλλοίωση της εν γένει εξωτερικής εμφανίσεως του παθόντος, όχι μόνο στο πρόσωπο αλλά και σε άλλα μέρη του σώματος. Είναι αδιάφορο αν το ελάττωμα δύναται να συγκαλυφθεί με τεχνητά μέσα (με ψευδή οδοντοστοιχία, με ψευδή μαλλιά) ή εάν με μεταγενέστερη εγχείριση επανακτισθεί, όπως συμβαίνει με την περίπτωση της λαλιάς. Παραμόρφωση δύναται να υποστεί και παράμορφος, όπως συμβαίνει στην περίπτωση της εξόρυξης του τυφλού οφθαλμού.
Είναι δυνατό η παραμόρφωση να επιφέρει, όχι παντελή αλλά μερική στέρηση της χρήσεως του παραμορφωθέντος μέλους, εξαιτίας τυχόν δυσκαμψίας ή ημικαμψίας ή άλλης προφανούς μεταβολής της φυσικής καταστάσεως, σε εμφανές μέρος του σώματος, εκ των οποίων παρεμποδίζεται η κανονική λειτουργία ή εμφάνιση του μέλους.
Έτσι, παραμόρφωση αποτελεί η δια ξυραφιού ή δια ρίψεως βιτριολιού αυλάκωση του προσώπου ή η αγκύλωση του χεριού. Αν η παραμόρφωση δεν έχει σαν αποτέλεσμα τη σημαντική και μακροχρόνια παρακώλυση της χρήσεως του σώματος, υπάγεται στο αρ. 308 § 1 ΠΚ.
Έτσι, έχοντας υπόψη τα ανωτέρω μπορεί κανείς να διατυπώσει τις ακόλουθες αναλύσεις.
Παρεμπόδιση με άλλο τρόπο της χρήσης του σώματος υπάρχει στην περίπτωση της παραμόρφωσης.
Αντίστοιχα, παρεμπόδιση της χρήσης της διάνοιας υπάρχει όταν το θύμα δε χάνει οριστικά, αλλά πρόσκαιρα κάποια σπουδαία ψυχοπνευματική λειτουργία, όπως συμβαίνει στην περίπτωση της αμνησίας, αφασίας, αλλά και οποιαδήποτε πάθηση του εγκεφάλου που επιφέρει διαταραχή των πνευματικών λειτουργιών.
Σημαντική είναι η σοβαρή παρεμπόδιση, που πρέπει επί πλέον να είναι και μακροχρόνια.
δ) Το αποτέλεσμα του εγκλήματος
Αποτέλεσμα του εγκλήματος είναι η βαριά σωματική ή διανοητική πάθηση του παθόντος.
ε) Αιτιώδης συνάφεια ανάμεσα στην πράξη προσβολής και στο αποτέλεσμα.
Η βαριά σωματική ή διανοητική πάθηση του παθόντος πρέπει, κατά ρητή επιταγή του αρ. 310 § 1 ΠΚ, να είναι επακόλουθο της πράξεως του αρ. 308 ΠΚ. Ανάμεσα δηλαδή στο βαρύτερο – παραπέρα αποτέλεσμα (βαριά σωματική ή διανοητική πάθηση) και στο βασικό έγκλημα δόλου (απλή σωματική βλάβη – αρ. 308 ΠΚ), χρειάζεται να υπάρχει αιτιώδης συνάφεια, όπως την προσδιορίζει η κρατούσα στην επιστήμη και στη νομολογία θεωρία του ισοδυνάμου των όρων.
Επιπλέον, πρέπει μεταξύ βασικού εγκλήματος και βαρύτερου αποτελέσματος να υπάρχει συνάφεια κινδύνου, δηλαδή το βαρύτερο αποτέλεσμα να συνιστά πραγμάτωση εκείνου ακριβώς του κινδύνου που σκόπευε να αποτρέψει ο κανόνας επιμέλειας ως προς το έννομο αγαθό, που παραβιάσθηκε με το βασικό έγκλημα.
Έτσι μπορούμε στο σημείο αυτό βάσιμα να ισχυριστούμε ότι, βαριά σωματική βλάβη (αρ. 310 § 1 ΠΚ) = απλή σωματική βλάβη (αρ. 308 § 1 ΠΚ) που είχε ως επακόλουθο βαριά σωματική ή διανοητική πάθηση του παθόντος (αποτέλεσμα της πράξεως του υπαιτίου).
Εσύ τι καταλαβαίνεις;