Ρολόγια

[CRWH]

Study Shows That Yes, People Who Wear Watches Really Are Superior Humans

Κλικμπέιτ ο τίτλος του άρθρου

[hellegennes]

Το βλέπουμε εντελώς απο διαφορετική σκοπιά. Δε θα με πείσεις ποτέ, δε θα σε πείσω ποτέ.

Πάντως σίγουρα δεν είναι ηλίθιοι όσοι πάνε και χώνουν εξαψήφια και επταψήφια ποσά για ένα ρολόι που λέει απλά την ώρα.

Εξαρτάται τι εννοείς «ηλίθιοι». Το πάθος κάποιου μπορεί να είναι ηλιθιότητα για σένα.

Θα μπορούσα ας πούμε στην πρότασή σου να αντικαταστήσω το «για ένα ρολόι που λέει απλά την ώρα» με «ένα Laptop που μπαίνει στο Ίντερνετ» (ναι, υπάρχουν τόσο ακριβά laptop).

[Ερμής]

Μα ποτέ δεν είπα πως κάποιος που σκάει τετραψήφιο για ένα λάπτοπ πως είναι ηλίθιος.
Ηλίθιο θα πω αυτόν που σκάει χιλιαρικο για τα ροδάκια της απλ.

[hellegennes]

Ε, το ίδιο είναι.

Μάλλον παραείναι το ίδιο, γιατί θα μου επιτρέψεις να αμφιβάλλω ότι αυτοί που σκάνε εξαψήφια και επταψήφια ποσά για ρολόγια το κάνουν γιατί πραγματικά μαγεύονται από την τέχνη, το στυλ και την σύλληψη της κατασκευής και όχι γιατί είναι «σύμβολο κύρους».

Είναι όπως οι βιβλιοθήκες μπροστά από τις οποίες εμφανίζονται πολιτικοί -και όχι μόνο- και ανάθεμα αν έχουν διαβάσει έστω πέντε σελίδες από αυτά που βρίσκονται πίσω τους.

[Chilloutbuddy]

Ε, το ίδιο είναι.

Μάλλον παραείναι το ίδιο, γιατί θα μου επιτρέψεις να αμφιβάλλω ότι αυτοί που σκάνε εξαψήφια και επταψήφια ποσά για ρολόγια το κάνουν γιατί πραγματικά μαγεύονται από την τέχνη, το στυλ και την σύλληψη της κατασκευής και όχι γιατί είναι «σύμβολο κύρους».

Ποιός σου απαγόρεψε να αμφιβάλλεις, ε; πες μου να πάω να τον δείρω

[ΣΑΤΑΝΙΚΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ]

αλλο ενα που ηθελα να ρωτησω, οταν ειχα δοκιμασει το Αlpinist μου φανηκε αρχικα καπως μικρο. γενικα μου φαινονται ασχημα τα μεγαλα ρολογια, αλλα εχω σχετικα μεγαλο καρπο, σε ιντσες περιεργως ειναι πιο ευκολο να το θυμηθω, ειναι ακριβως 7. μετα απο λιγη ωρα επανω μου αρχισε να μην με ενοχλει τοσο βεβαια και φαινοταν ωραιο στον καθρεφτη, απλα ηθελα να ρωτησω αν υπαρχει καποιος εμπειρικος κανονας για τη διαμετρο του ρολογιου σε σχεση με τον καρπο που καλο ειναι να ακολουθειται.

Δύσκολο αυτό να απαντηθεί με φόρμουλα. Ένας γενικός κανόνας είναι ότι εάν ο καρπός είναι εξίμιση ίντσες ή λιγότερο, τότε καλό είναι να μην φοράτε πάνω από 40μμ. Αλλά αυτό είναι λίγο πολύ αυτονόητο.

Το πρόβλημα είναι ότι ανάλογα με τον σχεδιασμό, τα υλικά και τα χρώματα του μπέζελ και του καντράν κάποια ρολόγια δείχνουν μεγαλύτερα ή μικρότερα από όσο πραγματικά είναι. Άλλη μία παράμετρος είναι τα ρούχα που φέρει κανείς

[sting]

αλλο ενα που ηθελα να ρωτησω, οταν ειχα δοκιμασει το Αlpinist μου φανηκε αρχικα καπως μικρο. γενικα μου φαινονται ασχημα τα μεγαλα ρολογια, αλλα εχω σχετικα μεγαλο καρπο, σε ιντσες περιεργως ειναι πιο ευκολο να το θυμηθω, ειναι ακριβως 7. μετα απο λιγη ωρα επανω μου αρχισε να μην με ενοχλει τοσο βεβαια και φαινοταν ωραιο στον καθρεφτη, απλα ηθελα να ρωτησω αν υπαρχει καποιος εμπειρικος κανονας για τη διαμετρο του ρολογιου σε σχεση με τον καρπο που καλο ειναι να ακολουθειται.

Κύριε Μάκη έχοντας παρασυρθεί κι εγώ από το υπερμέγεθες τρεντ, πριν πολλά χρόνια βέβαια, ζουσα με την εσφαλμένη εφηβική εντύπωση ότι όσο πιο μεγάλο είναι ένα ρολόι, τόσο πιο “ωραίο δείχνει”. Αυτός ο τρόπος σκέψης είχε τόσο πολύ διαβρώσει την αντίληψή μου, ώστε την πρώτη φορά που δοκίμασα ένα πραγματικό ρολόι στα 40mm μου φάνηκε εξαιρετικά μικρό. Έπρεπε να παλέψω με τους εσωτερικούς μου δαίμονες, να συγκρουστώ με το είναι μου, να πληγώ θανάσιμα στην προσπάθεια να εξαλείψω κάθε υπόνοια ακαλαισθησίας ώστε να επαναφέρω την καρμικη ισορροπία στον κόσμο μου και την ανεμπόδιστη ροή του Τσι στην καθημερινότητα μου. Πλήρως διαφωτισμένος πλέον, θα ήθελα να μοιραστώ τον καρπό αυτής τη προσπάθειας μαζί σου.

Τα 40mm διάμετρος κάσας λοιπόν αποτελούν τον χρυσό κανόνα μεγέθους δια την μέγιστη αισθητική αρμονία μεταξύ ανδρός και ρολογιού, καρπός μεταξύ 6inch – 7.5 inch.
Επίσης αφαιρούμε 1-2mm μέγιστο για επίσημο ρολόι και μικρότερους καρπούς, όπως προσθέτουμε 1-2mm μέγιστο για σπορ ρολόγια, ειδικές κατηγορίες και μεγαλύτερους καρπούς. Το μήκος κάσας παίζει ασφαλώς το ρόλο του “ξεγελώντας” το μάτι, αλλά οι κατασκευαστές πλέον εναρμονίστηκαν στους κανόνες της σύγχρονης αισθητικής.

Εξάλλου στο ερώτημα του σωστού μεγέθους απάντησες μόνος σου βλέποντας πόσο αρμονικά δένει το συγκεκριμένο μέγεθος ρολόι με την παρουσία σου. Μόνο μη ξεχάσεις να δοκιμάσεις και το Tissot που επίσης σου άρεσε και να πάρεις μια φωτογραφία καρπού και μια στον ολόσωμο καθρέφτη για μετέπειτα μελέτη.

Πριν το ξεχάσω, έλεγξε λίγο για αγορά ονλινε εάν ισχύει η εγγύηση του κατασκευαστή, ΟΧΙ του εμπόρου στο συγκεκριμένο σαιτ. Εάν δεν ισχύει, προσπερνάμε και δίνουμε το κάτι έξτρα (επιμένουμε σε φιλικότερη τιμή) στο πραγματικό μαγαζί ΜΕ την εγγύηση του κατασκευαστή.

Όσο για το συγκεκριμένο μέγεθος καρπού?
Δες εδώ μηχανικό απόκτημα στα 40mm ΑΥΣΤΗΡΑ και πως φιλοφρονεί και αναδεικνύει έναν καρπό διαμέτρου ακριβώς 7in.:

[ΣΑΤΑΝΙΚΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ]

[sting]

[sting]

Ε, το ίδιο είναι.

Μάλλον παραείναι το ίδιο, γιατί θα μου επιτρέψεις να αμφιβάλλω ότι αυτοί που σκάνε εξαψήφια και επταψήφια ποσά για ρολόγια το κάνουν γιατί πραγματικά μαγεύονται από την τέχνη, το στυλ και την σύλληψη της κατασκευής και όχι γιατί είναι «σύμβολο κύρους».

Είναι όπως οι βιβλιοθήκες μπροστά από τις οποίες εμφανίζονται πολιτικοί -και όχι μόνο- και ανάθεμα αν έχουν διαβάσει έστω πέντε σελίδες από αυτά που βρίσκονται πίσω τους.

Φίλε Hellegenes γεια σου.
Επέτρεψε μου να παρέμβω στην πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα που ξεκινήσατε με τον Ερμή.

Ένας φίλος μεγαλοεπενδυτης και συλλέκτης τέχνης είχε πει κάποτε: “Η αξία του οτιδήποτε είναι ίση με το οικονομικό αντίτιμο που καταβάλει κάποιος δια την απόκτησή του”. Κατανοητό όσον αφορά στα αντικείμενα και υπηρεσίες της καθημερινότητας αλλά εξαιρετικά περίπλοκο όταν αναφέρεται σε έργα τέχνης ή στην αγορά πολυτελών ειδών.

Όμως θα σε παρακαλούσα θερμότατα να μη διαφωνήσεις μαζί μου στα επιμέρους αλλά να επικεντρωθείς στο νόημα της κουβέντας όπως και να σε ενημερώσω ευγενικά ότι σφάλεις, όπως σφάλει και ο φίλτατος Ερμής.
Ο Ερμής διότι υπεραμύνθηκε μιας άποψης την οποία δε συμμερίζεται πλέον κι εσύ διότι ανακίνησες ένα γενικό ρητορικό ερώτημα το οποίο τέθηκε προ δεκαετίας διαφωνώντας φαινομενικά με τον ερωτών αλλά επί της ουσίας συμφωνώντας μαζί του.

Η απάντηση μου λοιπόν φίλε Χέλι στο αιώνιο ερώτημα: “Είναι ηλίθιος κάποιος που ξόδεψε ένα εκατομμύριο ευρώ για την αγορά ενός ρολογιού;”, είναι απλούστατα, “ δεν γνωρίζουμε”. Δεν είναι δυνατό να αξιολογήσουμε τη νοητική κατάσταση του οποιουδήποτε με μόνο δεδομένο το οικονομικό αντίτιμο που κατέβαλε για μια αγορά.

Ποια είναι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ιδιότητα που αναδεικνύεται σε ένα άτομο το οποίο ξοδεύει ένα εκατομμύριο ευρώ για την αγορά ρολογιού; μα φυσικά το οτι έχει στην κατοχή του ένα εκατομμύριο ευρώ. Τίποτα άλλο, απλά και ισορροπημένα (μιας που είσαι και Ζυγός).
Χρειάζονται ασφαλώς περισσότερες πληροφορίες για να μπορέσουμε να αξιολογήσουμε μια αγορά αντικειμένου, ουτως ώστε να μπορέσουμε να σχηματίσουμε την εικόνα για το τι ωθεί και το χαρακτήρα του αγοραστή. Στην ωρολογοποιία, η σημαντικότερη πληροφορία όλων είναι το ΠΟΙΟ ρολόι αγοράστηκε.

Θα ήθελα εδώ να σε ευχαριστήσω φίλτατε Ελληγενή που μου δίνεις την ευκαιρία να απαντήσω σε όλους τους φίλους που αναρωτιούνται (δικαίως) για τους λόγους και τα κίνητρα ατόμων που πληρώνουν σεβαστά ποσά για την απόκτησή ενός αντικειμένου που απλά “ λέει την ώρα”.

Πριν μπουμε στα ανάλογα παραδείγματα αγορών θεωρώ αναγκαίο να αναφέρω τους συντελεστές, τους παράγοντες εκείνους που καθορίζουν την τιμή ενος ακριβού (€500Κ εως €+∞) ρολογιού:

• Αξία Πολύτιμων Υλικών: Τα υλικά, επιπλέον των βασικών, που προστέθηκαν στο ρολόι. Συνήθως πολύτιμοι λίθοι και σπάνια μέταλλα

• Καλλιτεχνική αξία: Η τέχνη που διαφαίνεται σε ένα ρολόι, διακοσμητικά στοιχεία στο μηχανισμό και γενικότερα, τρισδιάστατες ζωγραφιές και γλυπτά πάνω στο καντράν και την κάσα

• Συναισθηματική αξία: Η ιστορία ενός ρολογιού μέσω των ανθρώπων που το χρησιμοποίησαν και συνδέθηκαν με αυτό

• Ωρολογιακή Αξία: Μηχανικές καινοτομίες, πολυπλοκότητες, εξέλιξη του μοντέλου, υλικά κατασκευής, αρχιτεκτονική, γενικότερα τεχνικά χαρακτηριστικά, όνομα κατασκευαστή

• Σπανιότητα: Πόσα αντίγραφα υπάρχουν

• Κόστος Κατασκευής: Το κόστος των εργατικών και των βασικών υλικών κατασκευής

Παραδείγματα:

Zenith 421357, τσέπης. Αμελητέας οποιασδήποτε άλλης αξίας πέραν της συναισθηματικής. Ήταν στην κατοχή του Μαχάτμα Γκάντι ο oποιος το χρησιμοποιούσε. Τιμή πώλησης: €1.000.000




Jacob & Co., Astronomia Maestro Minute Repeater. Υψηλής καλλιτεχνικής αξίας αλλά και κάποιας ωρολογιακής. Τιμή πώλησης €650Κ




Audemars Piguet, Royal Oak Offshore, Ladies. Ελάχιστη ωρολογιακή αξία, μόνο λόγω ονόματος. Τα πρόσθετα διαμάντια κόστισαν περίπου €700Κ. Τιμή πώλησης €900Κ



Richard Mille, RM52-01. Πλαστικό ρολόι με μηδενική συναισθηματική, καλλιτεχνική, υλική και ωρολογιακή αξία. “Σύμβολο κυρους” ημιμαθών εκατομμυριούχων. Κόστος κατασκευής €20Κ. Τιμή πώλησης €1.000.000, σε κάποιον ποδοσφαιριστή (ο ηλίθιος που λέγαμε)




Vacheron Constantin, Les Cabinotiers Celestia Astronomical 3600. Ένα τεχνολογικό αριστούργημα ανωτάτης ωρολογιακής αξίας με 23 πολυπλοκότητες και στις δυο πλευρές, σπάνιο όντας το μοναδικό κομμάτι, χρειάστηκε 5 χρόνια για να κατασκευαστεί από τους καλύτερους ωροτεχνουργους του πλανήτη με κόστος κατασκευής να αγγίζει τα €800Κ. Τιμή πώλησης €1.000.000




Oταν τα ποσά λοιπόν που ξοδεύονται για αγορές πολυτελών ειδών ξεπερνούν κατά πολύ τα €100Κ, παύουμε πλέον να συζητάμε για “σύμβολα κυρους” και μπαίνουμε σε ειδικότερες κατηγορίες αγορών, πολλές από αυτές με εκ διαμέτρου αντίθετη φιλοσοφία και σκοπούς.

Υποψιάζομαι όμως, μιας και είσαι νεοεισερχόμενος, ότι η σημειολογία στην οποία αναφέρεσαι αφορά αγορές κάτω των €100.000 και ειδικότερα στις κατηγορίες μικρότερες των €50.000, όπου εκεί δραστηριοποιούνται οι μάζες των αγοραστών (hoi polloi) και εκεί επικεντρώνεται και το ενδιαφέρον των κατασκευαστών.

Συνοψίζω κλείνοντας: Για να είμαστε δίκαιοι και αμερόληπτοι ώστε να μπορέσουμε να εξάγουμε χρήσιμα συμπεράσματα, κρίνουμε ξεχωριστά και κατά περίπτωση τις οποιεσδήποτε ωρολογιακές αγορές σε όλο το τιμολογιακό φάσμα

Και μιας που πέρασες από τη γωνιά τούτη έχοντας όλη την καλή διάθεση, θα ήθελα να σου προτείνω ένα ρολόι με νόημα, ένα ωροτεχνημα που θα το φοράς παντού και πάντοτε, πλήρως συνυφασμένο με το χαρακτήρα σου αλλά και τη διαδρομή σου στο φόρουμ και την προσωπική σου ζωή:
Rolex Explorer 214270



Ελπίζω να βοήθησα στην κουβέντα!

[Chilloutbuddy]

Συγνώμη, αν επιτρέπετε λίγο με τους ορισμούς

Ένας φίλος μεγαλοεπενδυτης και συλλέκτης τέχνης είχε πει κάποτε: “Η αξία του οτιδήποτε είναι ίση με το οικονομικό αντίτιμο που καταβάλει κάποιος δια την απόκτησή του”.

Αυτό που λέει ο άνθρωπος είναι η τιμή, δεν είναι η αξία. Για τον αέρα που αναπνέει δεν πληρώνει τίποτα, αυτό πάει να πει ότι ο αέρας δεν έχει αξία; πες του να μην αναπνεύσει δυό λεπτά να δει τι αξία έχει.

Ποια είναι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ιδιότητα που αναδεικνύεται σε ένα άτομο το οποίο ξοδεύει ένα εκατομμύριο ευρώ για την αγορά ρολογιού; μα φυσικά το οτι έχει στην κατοχή του ένα εκατομμύριο ευρώ.

Πρόσβαση, όχι κατοχή. Οι περισσότερες μεγάλες αγορές γίνονται με πίστωση, και οι συλλέκτες και έμποροι ρολογιών οι οποίοι κινούν ένα μεγάλο μέρος της αγοράς δε διστάζουν να αγοράσουν με πίστωση όταν βρουν καλή τιμή. Και τον Σατανικό όταν μιλάει για το λαδί πρεζιντένσιαλ τον κόβω να έχει το δάχτυλο στη σκανδάλη της πιστωτικής

Χώρια που πολλοί που φέρονται ως πλούσιοι δεν είναι στην πραγματικότητα πλούσιοι.

Πριν μπουμε στα ανάλογα παραδείγματα αγορών θεωρώ αναγκαίο να αναφέρω τους συντελεστές, τους παράγοντες εκείνους που καθορίζουν την τιμή ενος ακριβού (€500Κ εως €+∞) ρολογιού:

• Αξία Πολύτιμων Υλικών: Τα υλικά, επιπλέον των βασικών, που προστέθηκαν στο ρολόι. Συνήθως πολύτιμοι λίθοι και σπάνια μέταλλα

• Καλλιτεχνική αξία: Η τέχνη που διαφαίνεται σε ένα ρολόι, διακοσμητικά στοιχεία στο μηχανισμό και γενικότερα, τρισδιάστατες ζωγραφιές και γλυπτά πάνω στο καντράν και την κάσα

• Συναισθηματική αξία: Η ιστορία ενός ρολογιού μέσω των ανθρώπων που το χρησιμοποίησαν και συνδέθηκαν με αυτό

• Ωρολογιακή Αξία: Μηχανικές καινοτομίες, πολυπλοκότητες, εξέλιξη του μοντέλου, υλικά κατασκευής, αρχιτεκτονική, γενικότερα τεχνικά χαρακτηριστικά, όνομα κατασκευαστή

• Σπανιότητα: Πόσα αντίγραφα υπάρχουν

• Κόστος Κατασκευής: Το κόστος των εργατικών και των βασικών υλικών κατασκευής

όχι ρε συ, μόνο η ζήτηση καθορίζει την τιμή ενός προϊόντος, τίποτα άλλο. Εγώ μπορώ να βάλω όσα εργατικά και κόστη θέλω σε κάτι, αν φτιάξω μια αποτυχία δε θα την αγοράσει κανείς. Προφανώς όλα αυτά μπορεί να επηρεάσουν τη ζήτηση (η οποία καθορίζει την τιμή) αλλά η ζήτηση επηρεάζεται κι από χίλια δύο δύο άλλα και κυρίως από την πρόσβαση σε χρήμα και τον ανθρώπινο παραλογισμό/ματαιοδοξία/ανταγωνισμό. Ο μέσος άνθρωπος δεν έχει ορθολογική συμπεριφορά.

[Chilloutbuddy]

Επίσης να προσθέσω ότι κατακρίνουμε αυτούς που αγοράζουν ρολόγια με μόνο κριτήριο να φαίνονται ακριβά.
Αλλά για κάποιους επαγγελματίες το ακριβό ρολόϊ μαζί με το ακριβό αυτοκίνητο είναι επαγγελματικά εργαλεία, πρέπει να τα πάρεις θέλεις δε θέλεις, και έχεις δεν έχεις. Το πιό κλασσικό παράδειγμα, αν είσαι έμπορος ή πωλητής ή κτηματομεσίτης, θα πετύχεις περισσότερες πωλήσεις αν φαίνεσαι επιτυχημένος. Γιατί έτσι λειτουργεί ο εγκέφαλος του μέσου πελάτη, είναι αποδεδειγμένο, ο κόσμος ανοίγει ευκολότερα το πορτοφόλι σε κάποιον που τον κόβει για επιτυχημένο. Και καλώς η κακώς τα κριτήρια στα όρθια είναι αυτοκίνητο/ρολόϊ.

[sting]

Συγνώμη, αν επιτρέπετε λίγο με τους ορισμούς

Ένας φίλος μεγαλοεπενδυτης και συλλέκτης τέχνης είχε πει κάποτε: “Η αξία του οτιδήποτε είναι ίση με το οικονομικό αντίτιμο που καταβάλει κάποιος δια την απόκτησή του”.

Αυτό που λέει ο άνθρωπος είναι η τιμή, δεν είναι η αξία. Για τον αέρα που αναπνέει δεν πληρώνει τίποτα, αυτό πάει να πει ότι ο αέρας δεν έχει αξία; πες του να μην αναπνεύσει δυό λεπτά να δει τι αξία έχει.

Και το νερό δεν κοστίζει, άρα ούτε και αυτό έχει αξία. Να τον ρωτήσουμε πόσα είναι διατεθειμένος να διαθέσει για να μπορεί να αναπνεύσει και να πιει νερό?
Λοιπόν για να μην καταλήξουμε σαν τη διαφήμιση με τους ληστές στην τράπεζα, ζητώ συγνώμη εκ μέρους του φίλου μου και αντικαθιστούμε στη δήλωσή του τη λέξη “οτιδήποτε” με τη λέξη “ρολογιού”.

Ποια είναι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ιδιότητα που αναδεικνύεται σε ένα άτομο το οποίο ξοδεύει ένα εκατομμύριο ευρώ για την αγορά ρολογιού; μα φυσικά το οτι έχει στην κατοχή του ένα εκατομμύριο ευρώ.

Πρόσβαση, όχι κατοχή. Οι περισσότερες μεγάλες αγορές γίνονται με πίστωση, και οι συλλέκτες και έμποροι ρολογιών οι οποίοι κινούν ένα μεγάλο μέρος της αγοράς δε διστάζουν να αγοράσουν με πίστωση όταν βρουν καλή τιμή. Και τον Σατανικό όταν μιλάει για το λαδί πρεζιντένσιαλ τον κόβω να έχει το δάχτυλο στη σκανδάλη της πιστωτικής

Χώρια που πολλοί που φέρονται ως πλούσιοι δεν είναι στην πραγματικότητα πλούσιοι.

Potato/Patato. Ξεχώρισαμε τις αγορές =>€500K για να παραλείψουμε τα ευκόλως εννοούμενα, ότι δηλαδή η αγοραστική μεθοδολογία ενός ινδού μεγαλοεπιχειρηματία και του Ρονάλντο διαφέρουν λιγουλάκι από αυτή ενός wannabe επενδυτή που ηττάται σε όλα τα μέτωπα από κάτι επενδυτάκους τύπου Παπαδημούλη

Πριν μπουμε στα ανάλογα παραδείγματα αγορών θεωρώ αναγκαίο να αναφέρω τους συντελεστές, τους παράγοντες εκείνους που καθορίζουν την τιμή ενος ακριβού (€500Κ εως €+∞) ρολογιού:

• Αξία Πολύτιμων Υλικών: Τα υλικά, επιπλέον των βασικών, που προστέθηκαν στο ρολόι. Συνήθως πολύτιμοι λίθοι και σπάνια μέταλλα

• Καλλιτεχνική αξία: Η τέχνη που διαφαίνεται σε ένα ρολόι, διακοσμητικά στοιχεία στο μηχανισμό και γενικότερα, τρισδιάστατες ζωγραφιές και γλυπτά πάνω στο καντράν και την κάσα

• Συναισθηματική αξία: Η ιστορία ενός ρολογιού μέσω των ανθρώπων που το χρησιμοποίησαν και συνδέθηκαν με αυτό

• Ωρολογιακή Αξία: Μηχανικές καινοτομίες, πολυπλοκότητες, εξέλιξη του μοντέλου, υλικά κατασκευής, αρχιτεκτονική, γενικότερα τεχνικά χαρακτηριστικά, όνομα κατασκευαστή

• Σπανιότητα: Πόσα αντίγραφα υπάρχουν

• Κόστος Κατασκευής: Το κόστος των εργατικών και των βασικών υλικών κατασκευής

όχι ρε συ, μόνο η ζήτηση καθορίζει την τιμή ενός προϊόντος, τίποτα άλλο. Εγώ μπορώ να βάλω όσα εργατικά και κόστη θέλω σε κάτι, αν φτιάξω μια αποτυχία δε θα την αγοράσει κανείς. Προφανώς όλα αυτά μπορεί να επηρεάσουν τη ζήτηση (η οποία καθορίζει την τιμή) αλλά η ζήτηση επηρεάζεται κι από χίλια δύο δύο άλλα και κυρίως από την πρόσβαση σε χρήμα και τον ανθρώπινο παραλογισμό/ματαιοδοξία/ανταγωνισμό. Ο μέσος άνθρωπος δεν έχει ορθολογική συμπεριφορά.

Αυτός είναι o γενικός κανόνας. Όμως εδώ προσπαθούμε να το εμβαθύνουμε λίγο μιας και αναδεικνύονται και άλλοι παράγοντες επηρεασμού της τιμής. Να θέσουμε κάποιες ενδεικτικές αρχές για τον υπολογισμό της τιμής ενός ακριβού ρολογιού, όπως και τους λόγους που κάποιος “επιθυμεί” ένα ρολόι και ξοδεύει €1εκ. Για να κοστολογήσει ο κατασκευαστής ένα κομμάτι και να του βάλει ταμπέλα, όπως και να για να εκτιμήσει ο υποψήφιος αγοραστής ένα ρολόι για το οποίο του ζητάνε 1 εκατομμύριο ευρώ θα λαβει υπόψη του τα παραπάνω.

Γι αυτό έφερα και τα παραδείγματα θέλοντας να αποδείξω στον φίλτατο Χελι ότι, στα ΕΠΤΑΨΗΦΙΑ νούμερα, δεν παίζει απλά το “σύμβολο κύρους”. Τι ανάγκη έχει ο Ρονάλντο και ο Dr. Dre από αναγνώριση μέσω αγοράς ρολογιού?

Όπως επίσης αποδείξαμε και τις ξεδιάντροπες πρακτικές του Μιλε, αφού οι υπόλοιποι κατασκευαστές προσέφεραν “αξία” για την τιμή και οι αγοραστές τους απέκτησαν κάτι με “ωρολογιακή ουσία”, ο Ρίτσαρντ επαναπαύτηκε στο εξωφρενικό κέρδος από τους ωρολογιακά άσχετους πελάτες του.

Επίσης να προσθέσω ότι κατακρίνουμε αυτούς που αγοράζουν ρολόγια με μόνο κριτήριο να φαίνονται ακριβά.
Αλλά για κάποιους επαγγελματίες το ακριβό ρολόϊ μαζί με το ακριβό αυτοκίνητο είναι επαγγελματικά εργαλεία, πρέπει να τα πάρεις θέλεις δε θέλεις, και έχεις δεν έχεις. Το πιό κλασσικό παράδειγμα, αν είσαι έμπορος ή πωλητής ή κτηματομεσίτης, θα πετύχεις περισσότερες πωλήσεις αν φαίνεσαι επιτυχημένος. Γιατί έτσι λειτουργεί ο εγκέφαλος του μέσου πελάτη, είναι αποδεδειγμένο, ο κόσμος ανοίγει ευκολότερα το πορτοφόλι σε κάποιον που τον κόβει για επιτυχημένο. Και καλώς η κακώς τα κριτήρια στα όρθια είναι αυτοκίνητο/ρολόϊ.

Ισχύει για ρολόγια στο φάσμα 10Κ-80Κ. Μιλήσαμε όμως για ρολόγια του €1εκ. όπου η προσωπική καταξίωση και το να ξεπεράσεις εαυτόν, υπερισχύουν της, δεδομενης πλεον, κοινωνικής/επαγγελματικής αναγνώρισης.
Ασφαλώς και ένα πρεσιντεντ των 30Κ θα σε φτάσει πολύ μακρύτερα επιχειρηματικά από το €1εκ. Zenith του Γκαντι.

Πολύ ευχαρίστως να μπούμε και σε αυτή την κουβέντα.

[Αγις]

Επίσης να προσθέσω ότι κατακρίνουμε αυτούς που αγοράζουν ρολόγια με μόνο κριτήριο να φαίνονται ακριβά.
Αλλά για κάποιους επαγγελματίες το ακριβό ρολόϊ μαζί με το ακριβό αυτοκίνητο είναι επαγγελματικά εργαλεία, πρέπει να τα πάρεις θέλεις δε θέλεις, και έχεις δεν έχεις. Το πιό κλασσικό παράδειγμα, αν είσαι έμπορος ή πωλητής ή κτηματομεσίτης, θα πετύχεις περισσότερες πωλήσεις αν φαίνεσαι επιτυχημένος. Γιατί έτσι λειτουργεί ο εγκέφαλος του μέσου πελάτη, είναι αποδεδειγμένο, ο κόσμος ανοίγει ευκολότερα το πορτοφόλι σε κάποιον που τον κόβει για επιτυχημένο. Και καλώς η κακώς τα κριτήρια στα όρθια είναι αυτοκίνητο/ρολόϊ.

[Chilloutbuddy]

Να σου πω την αλήθεια δεν το πήρα χαμπάρι ότι μιλάγαμε για $1εκ ρολόγια, τις τελευταίες σελίδες τις διάβασα λίγο διαγώνια
Απόλοτζις