Σήμερα πήγα να παραλάβω τα ματομπούκαλα μου και μπήκε ένας μπαμπάς με το γιό του. Εϊχε σπάσει στο παιδάκι ο ένας βραχίωνας του σκελετού. Ο οπτικός του εξήγησε ότι δεν επιδιορθώνεται στο σημείο που έσπασε, ψάξανε να τον αντικαταστήσουν, τελικά δεν άξιζε, είχε 25 ευρώ ο βραχίωνας και 40 ένα νέο ίδιο ακριβώς ζευγάρι (οι φακοί ήταν άθικτοι).Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης έγραψε: 21 Μάιος 2020, 21:44
τον μπαμπα οσο τον θυμομουν 20 χρονια, τρεις φορες εκατσε σπιτι βραδυ. παντα οταν πηγαινε 9 η ωρα λεγε, παω μια βολτα. και γυρνουσε αργα το βραδυ. θυμαμαι που την επαιζα με κατι τσοντες στο αλτερ και φοβομουνα ποτε θα γυρισε το κλειδι. γι αυτο ο μπαμπας παντα ηταν απογοητευμενος απο εμενα... επειδη ποτε δεν γυρνουσα εγω το κλειδι αργα η ωρα...
Ψάχνουν το ίδιο ζευγάρι, τελικά υπήρχε σε άλλο χρώμα. Και αρχίζει το παιδάκι να κλαίει σπαρακτικά που θα έπρεπε να αλλάξει τα γυαλάκια του. Εν τω μεταξύ έχω βάλει κι εγώ τη νέα μου γυαλαμπούκα και με το που βλέπω το παιδάκι να κλαίει, αρχίζω να κλαίω κι εγώ. Θόλωσε και η γυαλαμπούκα μου, τι να κάνω τι να κάνω, έμπαινε και κόσμος, λέω πάει ρόμπα θα γίνω. Και τότε αρχίζει ο πατέρας του να του εξηγεί αναλυτικά και να του καλομιλάει και να του εξηγεί αναλυτικά ότι δε θα πετάξουν τα παλιά του γυαλάκια και διάφορα άλλα για να τον ηρεμήσει και εκεί που λέω το μπούστη τι γαμάτος είναι, ρισπεκτ.. ακούω έναν ληγμό, γυρνάω αριστερά, κλαίγανε και οι 2 υπάλληλοι με μαύρο δάκρυ.
Ε κάποια στιγμή το κοπελάκι παύει τα αναφιλητά και αγκαλιάζει τον μπαμπά του, βάζει τα νέα του γυαλιά, αρχίζουμε εμείς τα κοπλιμένα για τα τέλεια καινούρια του γυαλιά, σκάει χαμόγελο το παιδάκι, σκάει χαμόγελο και ο πατέρας, σκάει και το αφεντικό που πούλησε τα γυαλιά. Και γαμώ. Ε αυτος θα το γυρνάει το κλειδί αργά η ώρα.

