Αυτό είναι κάτι που μπορεί να συμφωνήσω με εξαίρεση το να βρουν αλλού δουλειά. Σε τέτοιες συνθήκες δεν είναι θέμα αν είναι εργατικός ή ψηλομύτης κάποιος. Δεν υπάρχουν αρκετές δουλειές για να βρουν όλοι αυτοί δουλειά.hellegennes έγραψε: 08 Μάιος 2020, 02:14 Όταν η έλευση του Ίντερνετ έκλεινε τα περιοδικά το ένα μετά το άλλο, πήγαν οι υπάλληλοι να ζητήσουν ενίσχυση από το κράτος; Όχι. Βρήκαν αλλού δουλειά. Αν δεν έχουν δουλειά αυτόν τον καιρό οι μουσικοί, ας κάνουν προσωρινά κάτι άλλο. Δηλαδή ό,τι ακριβώς κάνει ο υπόλοιπος κόσμος όταν είναι μειωμένη η ζήτηση για το επάγγελμά του. Να πάρουν ότι δικαιούνται από τα 800 ευρώ ή όποιοι δικαιούνται ταμείο ανεργίας και για όσο το δικαιούνται, αλλά δεν βλέπω για ποιον λόγο θα πρέπει να τους ζει το κράτος μέχρι να επιστρέψουμε στην πρότερη κατάσταση.
Δεν βλέπω το λόγο να κάνει το κράτος κάποιου είδους διάκριση. Ότι βοήθημα ισχύει για κάθε άλλο εργαζόμενο να ισχύσει και για αυτούς που πλήττονται, αφού με κρατικές απαγορεύσεις χάνουν το ψωμί τους. Για επιβίωση μιλάμε όμως. Όχι για κρατικές επιχορηγήσεις για συναυλίες και θεατρικά. Το να νομίζουν ότι προσφέρουν κάποιο πολιτιστικό αγαθό υψηλού επιπέδου είναι λάθος που κακώς αφέθηκαν να το πιστεύουν για κοινωνικοπολιτικούς λόγους από το 60 και μετά.
Και ο Άγις έχει δίκιο για τις αρπαχτές. Έχω προσωπικές διηγήσεις ανθρώπων κάπως μεγαλύτερων που έζησαν τις χρυσές δεκαετίες στα τέλη του προηγούμενου αιώνα που μου έλεγαν για πληρωμένες με κρατικό χρήμα, συναυλίες στην επαρχία, σε άδειους χώρους στο πουθενά, προκειμένου να κονομήσει ο χ, ψ γνωστός του τάδε υπουργού.
Αν θέλουμε να επενδύσουμε κρατικό χρήμα να πιάσει τόσο, υπάρχει πολιτιστικό προϊόν υψηλού επιπέδου. Δεν είναι εύκολο. Απαιτεί κόπο, οργάνωση, θυσίες και μακροχρόνιο πλάνο αλλά ευνοείται από τα ελαττώματα του Έλληνα όσο μπορούμε να έχουμε τεκμήρια στο πέρασμα των αιώνων. Οι πόροι είναι περιορισμένοι, συνεπώς πρέπει να επενδύονται με περίσκεψη. Καλός και αξιόλογος ο Αττίκ, ο Νταλάρας, η Βέμπο, ο Ξαρχάκος, κλπ αλλά ο Φειδίας είναι αυτός που θα κάνει τον επισκέπτη να έρθει από την άλλη άκρη της γης και θα προσφέρει κάτι ουσιαστικό στην πατρίδα. Αν ήμασταν Αγγλία ή Αμερική ή έστω Κορέα που η pop κουλτούρα μας εξάγεται, θα είχε ένα νόημα να επιδοτήσουμε σαν κράτος την τέχνη της διασκέδασης. Για εμάς δεν έχει απολύτως κανένα. Τέχνη για διασκέδαση υπάρχει άμεσα διαθέσιμη για όποιον ενδιαφέρεται. Δεν θα υπάρξει έλλειψη μουσικής αν δεν επιδοτηθεί ο χ, ψ να κάνει άλμπουμ.
