Πορφύριος Εξαρχίδης έγραψε: 27 Απρ 2020, 16:04
Για μένα ο Αρίστος και οι συν αυτώ είναι στην πραγματικότητα καλλιτέχνες που έχουν παρεξηγήσει τη συνειρμική δημιουργικότητα για κάτι απτό και συγκεκριμένο που όπως κι αν το γυρίσουν βγάζει νόημα. Όλοι οι μεγάλοι δημιουργοί όμως (κι αυτό δεν ακούγεται συχνά) είναι μεγάλοι όχι λόγω κάποιου ταλέντου αλλά κυρίως λόγω του καλού τους γούστου. Ο Αρίστος δεν έχει ούτε αυτό. Δεν ξεδιαλέγει τα θέματα στο νου του, δεν τα κατηγοριοποιεί. Πάσχει από το κακό του γούστο και βασανίζεται. Το ίδιο ισχύει και για την επαναστατικότητά του. Πάσχει κι αυτή από το κακό του γούστο κι από τον ανεξέλεγκτο ενθουσιασμό μιας πρώτης νιότης.
Ποιο ειναι το κακο μου γουστο; Οτι γραφω υπερ της αντιπαγκοσμιοποιησης; Οι δημιουργοι με καλο γουστο ειναι παντα οσοι γραφουν εκτος της πεπατημενης και της κυριαρχης αποψης.
Ποιο ειναι το κακο μου γουστο; Οτι εγραψα πως η συγκρουση παγκοσμιοποιησης και αντιπαγκοσμιοποιησης ειναι η λυσσαλεα μαχη που δινεται στη διαρκεια της επιδημιας και οτι θα καθορισει το μελλον μετα; Μα αυτο ειναι το κυριο δεδομενο σε οποιον ειναι ανοιχτοματης. Την ωρα που δημοσιογραφισκοι σε συστημικες εφημεριδες βριζουν τον Τραμπ σε διατεταγμενη υπηρεσια εγω γραφω πως Τραμπ σημαινει εθνος-κρατος και αν ηττηθει θα χαθει και ο παλιος τροπος ζωης μας.
Ποιο ειναι το κακο μου γουστο; Οτι υπεδειξα τον ΠΟΥ σαν υπευθυνο της μολυνσης της Δυσης; Και οτι ειπα οτι ο ΠΟΥ ειναι το αντρο του Γκειτς των Παγκοσμιοποιητων και της Κινας; Ο πρωτος ημουν που τα εγραψα αυτα στα ελληνικα μεσα και μαλιστα σε περιοδο που ολες οι ελληνικες εφημεριδες θεωρουσαν τον ΠΟΥ ευαγγελιο.
.