Namrail έγραψε: 13 Απρ 2020, 21:32
stavmanr έγραψε: 13 Απρ 2020, 20:57
Ενώ ας πούμε, αν πεθάνεις για μία ιδεολογία που σε πείθει ότι κάνεις κάτι καλύτερο για έναν κόσμο στον οποίο δεν υπάρχεις καν (αυτός που ακολουθεί το θάνατό σου), είναι πιο φυσιολογικό...
Κανείς νορμάλ δεν πεθαίνει πρόθυμα για ένα κόσμο που δεν τον συμπεριλαμβάνει. Οι ιδεολογίες είναι πολιτικά οχήματα που ο καθένας καβαλαει γιατι πιστεύει, με βάση τις γνώσεις του, ότι θα τον ωφελήσουν στην παρούσα ζωή. Επειδή προωθούν το συμφέρον του στην ζώσα πραγματικότητα.
Σε εποχές συγκρούσεων ο θιασώτης μιας ιδεολογίας μπορεί να βρεθεί στην πλευρά του χαμένου και να το πληρώσει με τη ζωή του. Σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι δυνατό να εξιδανικεύσει τις επιλογές του, να πει "πέφτω για την πατρίδα" ή "για ένα καλύτερο κόσμο". Αυτή είναι μια μορφή ματαιοδοξίας.
Ο ρεαλιστής χαμένος όμως ξερει. Ξέρει ότι απλά έπαιξε και έχασε. Ειναι ζήτημα αντίληψης κατά βάση.
Ε τότε κακώς τιμάτε τους ήρωες στην αριστερά. Καθένας την πάρτη του κοιτούσε εν τέλει, σύμφωνα με την παραπάνω ανάλυση. Όχι εσάς που ακολουθήσατε. Έτσι δεν είναι;
Ξέρεις ήδη ότι διαφωνώ με την παραπάνω πρόταση...
stavmanr έγραψε: 13 Απρ 2020, 20:57
Ενώ όταν είναι σημαντικές ανθρωπάρες που πιστεύουν ότι φτιάχτηκαν από τυχαίες συνενώσεις αδρανών υλικών, χωρίς λόγο κι αιτία και δεν έχουν κανένα σκοπό, είναι όλα εντάξει;
Λόγω τυχαιότητας και ορισμένων συμβάσεων βρεθήκαμε εδώ που βρεθήκαμε. Αυτό δεν μας κάνει "σημαντικές ανθρωπαρες", είναι απλά το αποτέλεσμα κάποιας φυσικής διαδικασίας. Δεν προσδίδει κάτι στην αξία μας.
Τυχαιότητα ονομάζεται η αδυναμία μας να εξηγήσουμε επιστημονικά τα φαινόμενα.
Το να νομίζεις ότι έχεις δημιουργηθεί απο κάποιον πλαστη που μάλιστα είχε κάποιο σημαντικό λόγο που σε δημιούργησε, αυτό σε τοποθετεί στο κέντρο της δημιουργίας. Αυτό σε κάνει "σημαντική ανθρωπαρα" και είναι απλά ένα ματαιόδοξο αφήγημα.
ατά βάση είμαστε εξαιρετικά ατελή όντα που απλώς προσπαθούν να κάνουν ότι μπορούν σε ένα δεδομένο περιβάλλον.
Είσαι το κέντρο της δημιουργίας ούτως ή άλλως. Ακόμα κι αυτά που γράφεις προδίδουν κεντρομόλο εγωισμό, αφού προβάλλουν τις προσωπικές δοξασίες σου ως τις μοναδικές αυθεντικές ή πραγματικές. Δεν διαφέρεις από το καθημερινό ανθρωπάκι που περιγράφεις ως προς την πηγαία σου δραστηριότητα που είναι να θεωρείς ότι εσύ και κατ' επέκταση οι εμπειρίες σου και οι απόψεις σου αποτελούν το κέντρο του σύμπαντος.
Σκέψου το λιγάκι. Γράφεις ότι δεν είσαι το κέντρο του σύμπαντος με μία επιμονή ενός κέντρου του σύμπαντος...
stavmanr έγραψε: 13 Απρ 2020, 20:57
Η "αιωνιότητα" δεν είναι μεταφυσική έννοια. Η ανυπαρξία του χρόνου έχει ήδη αποδειχθεί μαθηματικά (Κουρτ Γκέντελ) εδώ και 70 χρόνια. Η μελέτη αυτή και η συναναστροφή με τον Γκέντελ έστρεψε τον Αινστάιν προς την ...σχετικότητα του συνειδητού χρόνου.
Στο πλαίσιο της ανυπαρξίας του χρόνου είσαι ήδη ...αιώνιος.
Αλλά πάμε σε πιο χοντρές καταστάσεις που δεν ξέρω αν μπορούμε να παρακολουθήσουμε εμείς τα "ανθρωπάρια".
Τόσο η αιωνιότητα όσο και το άπειρο είναι υπερβατικές έννοιες. Και δεν είναι οι μόνες, δυστυχώς ή ευτυχώς στο ανθρώπινο λεξιλόγιο υπάρχουν πολλές τέτοιες.
Αλλά εδώ μιλάμε για κάτι συγκεκριμένο και όχι αφηρημένο. Για το πώς εντάσσεται η έννοια της αιωνιότητας μέσα στο χριστιανικό παραμύθι και πως συνδέεται με την κόλαση και τον παράδεισο. Όχι πως ερμηνευουν την αιωνιότητα τα ανθρώπινα μοντέλα.
Μπερδεύεις πολλά πράγματα ταυτόχρονα, ενώ σου γράφω πολύ συγκεκριμένα. Η αιωνιότητα δεν είναι μία θρησκευτική έννοια. Είναι αποδεδειγμένη μαθηματικά. Μιλάμε για την ανυπαρξία του χρόνου. Μιλάμε για το χρόνο που δεν υπάρχει μέχρι να δημιουργηθεί στη συνείδηση του παρατηρητή. Μιλάμε για τον πλασματικό χρόνο που αποτελεί παράγωγο των δικών σου εσωτερικών δραστηριοτήτων (παρατηρητής).
Μιλάμε επίσης για την ύλη που αποτελεί παράγωγο των ίδιων δραστηριοτήτων (παρατηρητής). Χωρίς τη δική σου παρατήρηση (δική σου παραγωγική δραστηριότητα) δεν υπάρχει καν ύλη.
Όταν λοιπόν μου γράφεις για την αιωνιότητα ή το άυλο ως "μεταφυσικά" μπορώ μόνο να τα εκλάβω με την φιλοσοφική τους μορφή (μεταφυσικό = οντολογικό). Διότι, επιστημονικά αποτελούν πλέον αποδείξιμες θεωρίες.
Ξεκινώντας, λοιπόν, από τις αποδείξιμες έννοιες του άχρονου και άυλου κόσμου, που παράγουν χρόνο και ύλη στο νου του παρατηρητή που τυχαία είμαστε εγώ κι εσύ, αλλά δεν είμαστε κατ' εσένα το κέντρο του σύμπαντος, μπορούμε να προχωρήσουμε στο σκεπτικό μας και να διαπιστώσουμε αν η χριστιανική θρησκεία λέει αλήθεια ή ψέματα.
). 
Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον.
![[img]https://i.postimg.cc/T1CSSPMY/820d ... .png[/img]](%5Bimg%5Dhttps%3A//i.postimg.cc/T1CSSPMY/820d4b1f53987c5af6b8dd748d364d12.png%5B/img%5D){kind=link}