Northern Spirit έγραψε: 18 Μαρ 2020, 22:07
Αρχέλαος έγραψε: 18 Μαρ 2020, 21:58
Σε δραχμή η χώρα δεν μπορεί να επιστρέψει. Είναι σαν να ζητείται να χάσει 30 κιλά κάποιος σε μία μέρα.
Τώρα οι πέντε χρεωκοπίες της δραχμής έγιναν μέχρι το 1932. Εντάξει στην περίοδο 1940-45 δεν συνέβη καμία χρεωκοπία και δραχμή είχαμε μέχρι το 2000 ενώ οι διαδικασίες για ένταξη στην ΟΝΕ εξασφαλίστηκαν γύρω στο 1997-98.
Όσο και να το κάνει κάποιος είναι μία μεγάλη απόσταση.
Ακόμα και το 1990 που "έσκαγαν" οι εγγυητικές του ΠΑΣΟΚ η πιστοληπτική ικανότητα της χώρας αξιολογείτο με ΒΑΑ1 και αργότερα ο κύριος όγκος του δημόσιου χρέους που ήταν εσωτερικό με Α1.
Προκαλεί θυμηδία η αναφορά σε συντάξεις χαμηλές από εκείνους που κατέκριναν τις υψηλές συντάξεις επί ευρώ.
Με λίγα λόγια ασκούν κριτική αναφέροντας ως θετικό εκείνο που θεωρούσαν αρνητικό, όπερ άτοπο.
Οντως το 1940-45 δεν ειχαμε χρεοκοπια ειχαμε αυτο χειροτερο απο χρεοκοπια.:
Της Ευγενίας Κουντούρη
Παρότι οι Γερμανοί είχαν αποχωρήσει τότε από την Ελλάδα, η οικονομία βρισκόταν σε βαθιά κρίση και η ουσιαστική αξία του χαρτονομίσματος ήταν σχεδόν μηδαμινή. Σε σημερινές τιμές και με βάση τη χρυσή λίρα Αγγλίας, η πραγματική αξία του δεν θα πρέπει να ξεπερνούσε τα 10 λεπτά του ευρώ.
Ήταν παντελώς ανυπόληπτο, ενώ ακολούθησε τις εκδόσεις των 5, 25 και 200 εκατομμυρίων και 2 δισεκατομμυρίων. Κυκλοφόρησε για πολύ μικρό διάστημα και αποσύρθηκε λίγες μέρες μετά την κυκλοφορία του. Με βάση τη χρυσή λίρα Αγγλίας, είναι χαρακτηριστική η κατρακύλα της δραχμής. Η ισοτιμία τότε ήταν:
Ιανουάριος 1944: 1 λίρα = 2,1 εκατομμύρια δραχμές
Μάρτιος 1944: 1 λίρα = 15 εκατομμύρια δραχμές
Αύγουστος 1944: 1 λίρα = 2,5 δισεκατομμύρια δραχμές
Σεπτέμβριος 1944: 1 λίρα = 18 δισεκατομμύρια δραχμές
ενώ τον Νοέμβριο του 1944, όταν κυκλοφόρησε το συγκεκριμένο χαρτονόμισμα η ισοτιμία ήταν: 1 λίρα = 71 τρισεκατομμύρια δραχμές
Τρανό παράδειγμα για την αύξηση των τιμών ήταν η ιλιγγιώδης αύξηση αυτής του ψωμιού ανά οκά:
τον Απρίλιο του 1941 κόστιζε 10 δραχμές,
τον Ιανουάριο του 1942 κόστιζε 230,
τον Ιούλιο του 1943 2.600 δραχμές
και το Σεπτέμβριο του 1944 έφτασε τα 153.000.000 δραχμές!
Οι μισθοί αυξάνονταν μεν, αλλά δεν προλάβαιναν σε καμία περίπτωση τον πληθωρισμό.
Κάποιοι έκαναν μεγάλες περιουσίες εκμεταλλευόμενοι την τεράστια κρίση και παρότι πολλές συναλλαγές κρίθηκαν αργότερα καταχρηστικές και σε αρκετούς επιστράφηκαν τα σπίτια, δεν συνέβη το ίδιο με τις λίρες και γενικά το χρυσό που είχαν αναγκαστεί να ανταλλάξουν για ένα κομμάτι ψωμί.
Η τότε κρίση μάλιστα κάνει την σημερινή να φαίνεται με... αστείο. Αν σήμερα δηλαδή θα «σκοτώναμε» τα χρυσά μας κοσμήματα για να πληρώσουμε την εφορία, τότε τα ... σκότωναν για ένα κομμάτι ψωμί.
https://www.reader.gr/stories/154243-po ... ia-drahmes
Εδω μιλαμε για δραχμοσυνταξεις 250 ευρω......Η κριτικη γινονταν για συνταξεις 2000 ευρω με επιπλεον εφαπαξ δωρα κλπ οχι για τις χαμηλες..
Mάστορα για πολλοστή φορά προπαγανδίζεις.
Βάζεις τον υπερπληθωρισμό της περιόδου της κατοχής και στην απαρχή της απελευθέρωσης όταν ο κατακτητής προέβη σε κατασχέσεις και διάλυση του παραγωγικού ιστού.
Για χαπάτα μας περνάς? Να ανέφερες την Ζιμπάμπουε να το καταλάβω ή την Βενεζουέλα αλλά αναφέρεις εμπόλεμη κατάσταση. Με λίγα λόγια μας λες για τον υπερπληθωρισμό επί γερμανικής κατοχής, ουσιαστικά άθελα σου αναγνωρίζεις ότι κάτι τέτοιο συνέβη μόνο σε καιρό πολέμου και με την χώρα να μην είναι ελεύθερη.
Τσάκο τα στοιχεία που δείχνουν πως υπήρχε πληθωρισμός λιγότερος ή περισσότερος για διάφορους λόγους αλλά όχι αυτά που τσαμπουνάς.
Κοκοκο πως από το 1945 μέχρι το 1998 δεν είχαμε χρεωκοπία ούτε κινδυνεύσαμε. Οι διεθνείς οίκοι, οι αγορές δηλαδή που υποστηρίζεις μας έδιναν αξιολογήσεις ΒΑΑ1 και Α1 για εξωτερικό και εσωτερικό δημόσιο χρέος αντίστοιχα.
Τσάκο και λίγο Ζολώτα όταν διαχειρίστηκε μία κρίσιμη περίοδο
Το κυριότερο όμως που δεν αντιλαμβάνεσαι είναι ότι ο κρατισμός που υπερασπίζεσαι όπως και η διαφθορά εκτινάχθηκε επί ευρώ επειδή πλέον οι κυβερνήσεις δανείζονταν πιο εύκολα και δεν είχαν τους περιορισμούς του νομίσματος.
Μάλιστα έφτασες ακούσια στο σημείο να υπερασπίζεσαι τον υπερ-κρατισμό αναφέροντας ως επιχείρημα τις όντως υψηλές συντάξεις.
Μα αυτές υπήρξαν υψηλές, όσες ήταν τέτοιες, ακριβώς επειδή Σημίτης, Καραμανλής ακολούθησαν στον υπερθετικό βαθμό παλαιότερες πολιτικές που κατακρίνεις!
Στο μόνο που συμφωνώ είναι πως στη δραχμή η χώρα δεν μπορούσε να γυρίσει γιατί το στάδιο της μετάβασης είναι εξόχως δύσκολο. Άλλο αυτό όμως και άλλο η ιστορική αναδρομή.
Δεν θα επανέλθω, τοποθετήθηκα πλήρως.
"Πως μπορεί να είμαστε 20 χρόνια πίσω από την Αμερική, χωρίς αυτή να είναι 20 χρόνια μπροστά από εμάς;"