Η ετυμολογία των Πελασγών που πρότεινα δεν έχει αφετηρία ανθρώπους αλλά μια μυθική οντότητα. Και σε τέτοιες οντότητες συναντάμε συχνά ονόματα με επίκληση σε φυσικό περιβάλλον, νερό, φυτά κλπ (π.χ. Καλλιρόη, Δάφνη, Χλώρος) ενώ απαντούν και σε αρχαία κύρια ονόματα παρόμοιες λέξεις (π.χ. Κλεάνθης, Μύρσιλος, Μυρσίνη κλπ). Όσοι λάτρευαν αυτή την οντότητα θα ονομάστηκαν αρχικά Πελασγοί και το όνομα μπορεί να επεκτάθηκε περαιτέρω σε παλιούς κατοίκους του Αιγαίου, ασχέτως αρχικής ετυμολογίας της λέξης.Gouerino 4 έγραψε:Οποιος και να την εδωσε,ονομασιες για ανθρωπους οπως ανθισμενο κλαδι,η ,καλοτρεχουμενο νερο δυστυχως για σενα υπαρχουν στους σιου και στους απατσι μονο
Όχι απαραίτητα. Μπορεί το όνομα Δρύοπες να υπονοούσε ανθρώπους των δέντρων, δηλαδή που ζουν σε δάση κλπ.Gouerino 4 έγραψε: Δεν ειπα κατι τετοιο.
Τυχαια ηταν η σειρα που τα εγραψα.
Γενικα και εγω αυτο πιστευω οτι γινοταν,αλλα σαφεστατα υπαρχουν και εξαιρεσεις.
Μια σιγουρη τετοια εξαιρεση ειναι ο συνδιασμος δρυοπια,δρυοπες.
Η λογικη λεει οτι δεν μπορει να ονομαστηκε πρωτα ο κατοικος με την έννοια δρυς στην όψη,αλλα η περιοχη.
Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι Τυρρηνοί ζούσαν και κοντά στην Κρηστώνα της Μακεδονίας. Ο Θουκιδίδης αναφέρει ότι ζούσαν κάποτε στην Αθήνα, στη Λήμνο και στην Χαλκιδική. Ο Φιλοχορος λέει ότι ζούσαν στην Αθήνα, στην Ιμβρο και στη Λήμνο. Ο Σοφοκλής και ο Ελλάνικος ταυτίζουν τους Πελασγούς με τους Τυρρηνούς. Άρα από το σύνολο των αρχαίων μαρτυριών συμπεραίνουμε ότι οι Τυρρηνοί ζούσαν ευρύτερα στον ελλαδικό χώρο κάποτε.Gouerino 4 έγραψε: Συμφωνα με τον ηροδοτο οι τυρρηνοι,δεν ηταν κατοικοι του ελλαδικου χωρου,αλλα της μ.ασιας και απο εκει λογω πεινας μεταναστευσαν στην ιταλια
Για τον Ποσειδώνα είναι η πιο πιθανή ετυμολογία αυτή που λες αλλά εδώ πρόκειται για κάποια προσφώνηση σεβασμού προς θεότητα επομένως βγάζει ένα νόημα να κόλλησε όλο μαζί. Για τους Πελασγούς τι προσφώνηση να δεχτούμε? Δεν υπάρχει η λέξη «δα» στο Μακεδών καθώς δεν εξηγείται ο «μακεδνός» από τον οποίο προέρχεται. Ούτε χρειάζεται να επινοήσουμε ένα «ευφωνικό» ε, λόγω του συμπλέγματος «κδ». Βασικά αυτό που θα γινόταν είναι το «κ» να τραπεί» σε «γ» όπως συνέβη με το επίρρημα «πλέγδην» από το πλέκω.Gouerino 4 έγραψε: Φυσικα και ειναι ιδια περιπτωση.
Η επικρατεστερη ετυμολογια για τον ποσειδωνα ειναι απο το ποτνιος και το δα=γη και σημαινει κυριος της γης.
Η λεξη μακεδων σημαινει ορεσιβιος και προερχεται απο το μακ=μηκος και το δα=γη.
Το ε υπαρχει λογω ευκολοφωνιας γιατι δεν υπαρχει ελληνικη λεξη οπου το δ να ακολουθει το κ,πλην των λεξεων που αρχιζουν με τη προθεση εκ,οι οποιες ομως προφερονται ως δυο λεξεις
Π.χ εκδρομη,εκδιαμετρου,εκδιδω κτλ
https://lsj.gr/wiki/%CF%80%CE%BB%CE%AD% ... E%B7%CE%BD
Δεν μπορεί να σχετίζονται με τη γη στο δεύτερο συνθετικό διότι η γη δεν δίνει κάποιο παράγωγο -γος. Να έλεγες γήινος/γήτης να το καταλάβω. Ειδικά στο πύργος είναι φανερό ότι το γ πάει πακέτο με το ρ και δεν διαχωρίζονται σε δύο σύνθετες λέξεις. Τα πατήρ/μήτηρ ναι μεν περιέχουν τους βρεφικούς ήχους αλλά τούς προστέθηκε ένα διαδεδομένο επίθημα των ΙΕ γλωσσών και όχι κάποιας άλλης γλωσσικής οικογένειας. Επομένως έχει νόημα η ΙΕ ετυμολογία τους.Gouerino 4 έγραψε:Υπαρχουν αλλες δυο λεξεις με το γος που ξεκαθαρα σχετιζονται με τη γη.
Πυργος που σημαινει ύψωμα
Και πελαγος που σημαινει επιπεδη γη.
Φυσικα εσυ θαας πεις οτι αυτες οι λεξεις προερχονται απο τις ιε ριζες μπουργκ και πελαγ αντιστοιχα.
Δεν με λεει κατι αυτο και οι λεξεις πατηρ και μητηρ ετυμολογουνται απο ιε ριζες πατρ και ματρ αλλα ξεκαθαρα οπως παραδεχονται οι περισσοτεροι αλλα οπως επιταζει και η λογικη,προερχονται απο τους πανανθρωπινους βρεφικους ηχους πα και μα και το επιθημα τηρ