Όχι. Οι ορισμοί του βιασμού που βασίζονται στη συναίνεση δεν μεταθέτουν το βάρος της απόδειξης από το θύμα στον υποτιθέμενο δράστη. Το τεκμήριο της αθωότητας κυριαρχεί, όπως και όλα τα άλλα δικαιώματα στα πλαίσια μιας δίκαιης δίκης.
Σε χώρες με νόμους που βασίζονται στη συναίνεση, η ευθύνη εξακολουθεί να είναι στην πλευρά του κατηγόρου (δηλαδή του θύματος), να αποδείξει πέρα από κάθε εύλογη αμφιβολία ότι η σεξουαλική πράξη δεν ήταν συναινετική και αν ο βιασμός διαπράχθηκε εκ προθέσεως, απερίσκεπτα ή εξ αμελείας. Το γεγονός ότι, κατά τη διάρκεια της έρευνας και των δικαστικών διαδικασιών, ο κατηγορούμενος μπορεί να ερωτηθεί σχετικά με τα μέτρα που έλαβε για να διαπιστώσει εάν το άλλο συναινεί, δεν σημαίνει ότι θεωρείται ένοχος.
Αποτελεί ένα απαραίτητο βήμα για τη συγκέντρωση αποδεικτικών στοιχείων που μπορεί να αποδείξουν απουσία συναίνεσης, το οποίο είναι το βασικό στοιχείο που ορίζει τον βιασμό σε αυτές τις δικαιοδοσίες, και όχι η χρήση ή η απειλή φυσικής βίας.
Ας αποδειξει λοιπον η γυναικα οτι ...ΔΕΝ ΠΗΓΑΙΝΕ ΓΥΡΕΥΟΝΤΑΣ Η ΔΕΝ ΤΑ ΗΘΕΛΕ !!!